چند روز پیش مشغول مطالعه نظریه‌های اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریه‌ها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همه‌اش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانه‌ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زده‌ای، جز کمبود نمی‌بینی، به همین دلیل نگران و آشفته می‌شوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصت‌ها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظه‌های خوش زندگی‌شان نیز، لحظه‌ای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگران‌اند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالی‌ای کسب می‌کنند یا فروش خوبی دارند، نگران‌اند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظه‌های خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته می‌شوند. خسیس، طمع کار و حسود می‌شوند چون نتوانسته‌اند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمی‌دهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد می‌شود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته می‌شد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانه‌های فراوانی در زندگی‌ات ظاهر نمی‌شوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش می‌دانستند، اما الان همین جمعیت، مهمترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائه‌اش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمین‌های بی منفعت و دور انداختی محسوب می‌شدند، اما الان حکم طلا دارند، زمین‌هایی که می‌توانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهمترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظم‌تری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده می‌شود، وقتی به ثمر می‌نشیند و وقتی ثروت می‌سازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان میتواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه می‌دارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانه‌های کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانه‌ها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نموده‌اند، متوجه شده‌اند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزش‌های این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهمترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را می‌سازی، دهها باور محدود کننده‌ی دیگر خود به خود محو می‌شود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور می‌کنی، بیشتر آن را می‌بینی و این قانون را درک می‌کنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک می‌کنی که روی گنج نشسته‌ای. تا بشریت هست، نعمت‌ها و فرصت‌ها هم هستند.
آنوقت آرام می‌شوی و همه نگرانی‌هایت محو می‌شود و در این آرامش می‌توانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگی‌ات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزش‌های این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شده‌ام.
سعی‌ام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزش‌ها را بشنود، برایش درس‌های زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگی‌اش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمت‌های پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
سلام
نکات فایل:
در ابتدا باید بگم که خیلی جالبه که همین دیروز من در فایل جدید استاد (عادتی که زندگی شما را متحول می کند 2) در مورد یکی از صحبت های استاد از پروفسور هاوکینگ گفتم و امروز دقیقا دیدم که توی سفرنامه ی روزانه به همین موضوع برخوردم.
توانایی تو در تجربه ی فقر یا ثروت، کمبود یا فراوانی به یک اندازه است و بسته به مداری است که وارد آن می شوی و مدار تو را باورهای تو تعیین می کند.
هرچقدر باورهای تو به صورت ریشه ای تغذیه شوند و قدرت بیشتری بگیرند ترس ها و نگرانی هایت کمتر می شوند و نعمت های بیشتری وارد زندگیت می شود. سپس همین نعمت ها باعث می شود باورهای تو قدرت بیشتری بگیرند و این چرخه ادامه پیدا می کند و تو فرسنگ ها از مدار کمبود فاصله می گیری.
جهان به شکلی است که هرروز در حال ایجاد منابع و نعمت های بیشتر است و حتی راههای دستیابی به آن نعمت ها هم هرروز آسانتر می شود. اگر چنین حقیقتی را نمیتوانی درک کنی به این علت است که به جای لذت بردن از مسیر نگران نتیجه هستی. تو هیچگاه نمیتوانی هم نگران باشی و هم در مسیر ثروت قرار بگیری. این دو با هم همنشین نمی شوند چون یکی وعده ی شیطان است و دیگری وعده ی رب العالمین.
می توان گفت که باور فراوانی توحیدی ترین باور است زیرا با اعتماد کامل به رب ایجاد می شود. توحید ریشه و شروع همه ی برکات در زندگی توست. نقطه ی مقابل آن باور کمبود مصداق عینی شرک است و همواره ترس و نگرانی برای تو به ارمغان می آورد.
قطعا فراوانی با آرامش همنشین است. اگر تو به فراوانی باور کامل داشته باشی هیچگاه نگران از دست دادن شغل، حضور هوش مصنوعی و کم رنگ شدن مشاغل، کم شدن مشتری ها، از دست دادن معشوقه ات و … نیستی.
وقتی باور کمبود سلطان ذهنت شود حتی در لحظه های خوش زندگی مثلا هنگامی که غرق تجربه ی عشق با معشوق خود هستی هم نگران می شوی که مبادا این رابطه تمام شود. (مهم و پاشنه ی آشیل خودم. الان که دقت می کنم من هم در لحظاتی از زندگی که برایم خیلی خوشایند است نگران هستم که همیشه اینطور باقی نماند). این امر باعث می شود به جای زندگی در لحظه و لذت بردن به آن اتفاق خوشایند وابسته شوی و خساست، طمع و حسادت بورزی.
فراوانی و برکت در این جهان را آنطور باور کن که بدانی در همه چیز جهان ثروت نهفته است. در کویرها، آتش فشان ها، قطب، گرمای سوزان، سرمای سنگ شکن، دره ها، باران های سیل آسا، خشکسالی های شدید، حمله ی حشرات و … همه و همه میتواند منبع ثروت و برکت باشد اگر با نگاه فراوانی آنها را ببینی.
آگاه باش که باور فراوانی مهمترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. قدرت دادن به این باور دهها باور محدودکننده ی دیگر را با خود از بین می برد. این را بدان که تا بشریت هست نعمت ها و فرصت ها هم هستند و روز به روز بیشتر می شوند.
خداوند نامحدود و بی انتهاست. هیچ کمبودی وجود ندارد. بی نهایت فرصت هست. بی نهایت ثروت هست. بی نهایت نعمت هست. برخی را هنوز ندیده ایم چون باور نکرده ایم.
مهم نیست یک دانشمند چقدر بزرگ است اگر منبع اطلاعاتش از جای نادرست باشد نتیجه ی آن باور کمبود است و کمبود توهمی بیش نیست.
همه نوع منبعی در کره ی زمین وجود دارد که انسانها حتی برخی را نادیده می گیرند. این موضوع دقیقا مشابه زمانی است که تو به جای تمرکز و توجه به توانایی های درونی خودت که قادر است کوه را جابجا کند به عوامل بیرونی تمرکز و توجه می کنی و به آنها قدرت می دهی که مطمئنا نتیجه ای جز خارج شدن افسار زندگی از دستت را ندارد.