چند روز پیش مشغول مطالعه نظریه‌های اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریه‌ها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همه‌اش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانه‌ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زده‌ای، جز کمبود نمی‌بینی، به همین دلیل نگران و آشفته می‌شوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصت‌ها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظه‌های خوش زندگی‌شان نیز، لحظه‌ای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگران‌اند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالی‌ای کسب می‌کنند یا فروش خوبی دارند، نگران‌اند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظه‌های خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته می‌شوند. خسیس، طمع کار و حسود می‌شوند چون نتوانسته‌اند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمی‌دهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد می‌شود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته می‌شد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانه‌های فراوانی در زندگی‌ات ظاهر نمی‌شوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش می‌دانستند، اما الان همین جمعیت، مهم‌ترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائه‌اش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمین‌های بی منفعت و دور انداختی محسوب می‌شدند، اما الان حکم طلا دارند، زمین‌هایی که می‌توانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهم‌ترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظم‌تری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده می‌شود، وقتی به ثمر می‌نشیند و وقتی ثروت می‌سازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان می‌تواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه می‌دارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانه‌های کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانه‌ها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نموده‌اند، متوجه شده‌اند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزش‌های این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهم‌ترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را می‌سازی، ده‌ها باور محدود کننده‌ی دیگر خود به خود محو می‌شود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور میکنی، بیشتر آن را می‌بینی و این قانون را درک میکنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک میکنی که روی گنج نشسته‌ای. تا بشریت هست، نعمت‌ها و فرصت‌ها هم هستند.
آنوقت آرام می‌شوی و همه نگرانی‌هایت محو می‌شود و در این آرامش می‌توانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگی‌ات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزش‌های این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شده‌ام.
سعی‌ام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزش‌ها را بشنود، برایش درس‌های زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگی‌اش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمت‌های پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
به نام خداوند وهاب وعظیم
وااای که چقدر حالم خوب شد چقدر انرژی گرفتم اصلا
چقدر لذت بردم از این فایل بی نظیر
فقط اونجایی که استاد گفتن با وجود این همه نعمت مردم نگران چه چیزااین :)) نا خود اگاه خندم گرفت از این باور پوچ، کمبودی که قول زنجیر کردیم خودمو اونم الکی بی دلیل منطق واقعا این چه باور مسخره ای که به خورد خودمون دادیم واینجوری محروم کردیم خودمونو از این همه نامحدودیتی که نعمت داریم
خدایا شکرت
چقدر خداوند زیبا آرمشو به قلبهامون هدیه میده که میگه
اگر تمام درختان قلم بشوند وتمام آبها مرکب
نمی توانید نعمت ها رو بشمارید
ببینم چجوری خدا داره باور فرآوانیو توی دلمون میکاره
چجوری داره مارو از هرچی ترسو نگرانیه پاک میکنه
میگه بنده من اصلا غمت نباشه اینقدر نعمتو فرآوانی هست اینقدر برای توی آفریدم که اصلا نمی تونی بشمریشون فقط برو کیفشونو ببر(البته برای کسی که خداوندو شناخته که بتونه وعدشو باور بکنه)
چقدر زیبا خانم شایسته نوشته بودن
که( توحیدی ترین باور باور به فرآوانیه)
واقعا اگر توحیدو قبول کرده باشیم نشانش اینه که حرفای اون خداوروهم با جونو دل باور کردیم وقبول داریم وعده هایی که بهمون داده رو وگرنه هرچیزی جز این باشه که ما هنوز توحیدی نشدیم.فقط یه مشت حرف میزنیم.
که نشانه داشتن باور فرآوانی اینه که
نگران از دست دادن کسی نیستیم.نگران از دست رفتن یه موقعیت خاصی که فکر میکنیم همین یبار سراقمون اومده نیستیم
نگران موفق نشدن نیستیم
نگران نرسیدن ونشدن چیزی نیستیم
نگران از دست دادن هیچ چیزی نیستیم
چون نگرانی نداره وقتی بدونی همه چیز به بی اندازه هست وخواهد بود وبیشترم میشه تازه
وچقدر خداوند زیبا گفته
الا ان اولیاء الله لا خوف علیهم و لا هم یحزنون
نه ترسی ونه غمی دارن اونایی که به ما اعتماد کردن
خدایا شکرت برای هدایتی که در هر لحظه شامل حالم میکنی
خدایا شکرت برای بودنم در جایی که همه اهل توهستن
همه برای شناخت تو گردهم اومدن واز تو طلب میکنن
وامروز روز 28 از روز شمار تحول زندگیمه
سلام به دوست عزیزم فاطمه خانم
اول از هرچیزی اینو بگم که چه عکس زیبایی دارید
آره واقعا برای خودمم وقتی داشتم این کامنتو می نوشتم تازه داشت مفهوم بعضی چیزا توی سرم تغیر میکرد.وهمش به خودم میگفتم همه ترسهام وهمه بدو بدوهام وعجله داشتنام از چیه؟؟!جز اینه که فکر میکنم تموم میشن وقتش میگذره یا دیر میشه!؟
خب همه این دلیلا از عدم باور فرآوانی میان
اگر فرآوانیوو که خداوند وعدشو داده وهستو باور بکنییم دیگه نونمون توروغنه دیگه غصه هیچیزیو نباید بخوریم
چون میدونیم که هست زیادشم هست
از خداوند وفوور نعمتهاشو براتون میخوام
وآرامشی از جنس باور به فرآوانی خداوند