چند روز پیش مشغول مطالعه نظریه‌های اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریه‌ها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همه‌اش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانه‌ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زده‌ای، جز کمبود نمی‌بینی، به همین دلیل نگران و آشفته می‌شوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصت‌ها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظه‌های خوش زندگی‌شان نیز، لحظه‌ای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگران‌اند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالی‌ای کسب می‌کنند یا فروش خوبی دارند، نگران‌اند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظه‌های خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته می‌شوند. خسیس، طمع کار و حسود می‌شوند چون نتوانسته‌اند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمی‌دهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد می‌شود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته می‌شد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانه‌های فراوانی در زندگی‌ات ظاهر نمی‌شوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش می‌دانستند، اما الان همین جمعیت، مهم‌ترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائه‌اش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمین‌های بی منفعت و دور انداختی محسوب می‌شدند، اما الان حکم طلا دارند، زمین‌هایی که می‌توانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهم‌ترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظم‌تری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده می‌شود، وقتی به ثمر می‌نشیند و وقتی ثروت می‌سازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان می‌تواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه می‌دارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانه‌های کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانه‌ها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نموده‌اند، متوجه شده‌اند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزش‌های این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهم‌ترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را می‌سازی، ده‌ها باور محدود کننده‌ی دیگر خود به خود محو می‌شود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور می‌کنی، بیشتر آن را می‌بینی و این قانون را درک می‌کنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک می‌کنی که روی گنج نشسته‌ای. تا بشریت هست، نعمت‌ها و فرصت‌ها هم هستند.
آنوقت آرام می‌شوی و همه نگرانی‌هایت محو می‌شود و در این آرامش می‌توانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگی‌ات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزش‌های این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شده‌ام.
سعی‌ام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزش‌ها را بشنود، برایش درس‌های زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگی‌اش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمت‌های پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
دوستان من خیلی کوتاه در تایید گفته های استاد یک مطلب جالبی که خیلی وقت پیش بهش برخورده بودم و الان دوباره به ذهنم رسید رو براتون بگم
مطلب یک عکس از روزنامه های قدیمی انگلستان رو نشون می داد که در اون نویسنده به حساب خودش کلی حساب کتاب کرده بود و به این نتیجه رسیده بود که تا کمتر از 20 سال دیگه شهر لندن زیر فضولات اسب ها دفن میشه !!! و کمتر از 10 سال بعدش ماشین اختراع شده بود و خب این مشکل خنده دار حل شده بود :) و باز خیلی جالب هستش که بعد از اون باز خیلی ها بعد از همه گیر شدن اتوموبیل و کارخانه ها و پیشبینی می کردند که آلودگی هوا عامل بعدی برای انقراضشونه که خب یک سری برنامه ریزی کردن که به راحتی این مشکل رو هم موقتا به عقب انداختن و احتمالا در سال های آینده هم به این موضوعو آلودگی هوا مثل همون فضولات اسب خواهیم خندید ! (گرچه که همین الان هم کلی راه کار و اختراع برای حل این مسئله انجام شده !) و یا مثلا همین موضوع کمبود آب که از دید یک سری افراد دلیل اصلی جنگ ها در آینده و مرگ انسان ها هستش، کافی هستش یک سری به اختراعاتی که برای تصفیه آب بزنید تا باز هم خندتون بگیره دستگاه هایی تقریبا اندازه تلفن های همراه که اونم بدون مصرف انرژی خاصی و فقط عبور آب از یک سری لایه ها و فیلتر های مخصوص فاضلاب رو به آب آشامیدنی تبدیل می کنند! (آب اقیانوس ها و دریا که بماند) و یک موضوع جالب دیگه هم در مورد پیش گویی آینده یکم دورتر که در یک مصاحبه بهش برخوردم و خب فکر می کنم درست تر از فرض قبلی مون باشه و اون این بود که برخلاف تصور خیلی های که در آینده ما به سیارات می رویم و ساکن می شیم و سفر های فضایی و .. ؛ اینده ما به احتمال زیاد در فضاهای مجازی و ماتریکس ( همین تکنولوژی های واقعیت مجازی رو گسترش می دیم) و حالا من به این که چه شکلی خواهد داشت اینده زیاد کاری ندارم فقط می خواستم بگم اینده خیلی وقت ها اونجوری که اکثر مردم سعی دارند پیشگویی کنند به وقوع نمی پیونده و این پیش گویی های نابودی جهان و کره زمین و اینجور چیز ها هم فقط دلیلش این هستش که در مواجه با مسایل که برامون به وجود میاد (فضولات اسب ها ) به جای این که به راهکار توجه کنیم فقط روی مشکل تمرکز می کنیم و همش اونو بررسی می کنیم و باور نداریم که این مسئله حل شدنی باشه ! و این که مطمئن باشید جهان آینده جای بهتری برای زندگی کردن مون خواهد بود ! خیلی ممنون از استاد عزیز و تمامی دوستانی که وقت گذاشتن و نظر بنده رو خوندن