دلسوزی بی جا | به کبوترها غذا ندهیم!

به نام خداوند مهربان

سلام به همگی عزیزانم

سلام به استاد عزیزم

خدایا شکرت بابت بودن در این فضا و این آگاهی ها

به کبوترها غذا ندهیم

خداوند همه مارو خلق کرده و از روحش و از قدرتش به همه ما انسان ها به یک اندازه عطا کرده ،همه ی ما به یک اندازه به خداوند و نعمت ها دسترسی داریم .

انسانها تا هر اندازه که بخواهند می‌توانند دریافت کنند اما اگر کسی بنا به هر دلیلی راه ورود نعمت و ثروت رو به زندگیش بسته ،کمک من ،دلسوزی من و تقلای من هیچ تاثیری ندارد برروی فردی ،قانون خداوند اینه که جهان و مسخر باور ما کرده ،جهان مسخر تمام انسان هاست ،اما به اندازه ای که انسان حرکت می‌کنه و میل به تغییر ،میل به شکوفا شدن ،میل به زندگی کردن خواسته هاش داره ،به همون اندازه خداوند هدایتش می‌کنه و بهش نعمت میده و خداوند مشتاق تر از ماست برای رشد ما پیشرفت ما و ثروتمندشدن ما چون تنها راه گسترش جهانه و هدف خداوند هم همینه گسترش اون هم از طریق ما انسانها ،

پس همه ما به یک اندازه به نعمت ها دسترسی داریم ،خداوند خیر مطلقه و هرخیری از جانب اون و هر شری از جانب خورده منه ،فرکانس هر شخصی زندگیشو میسازه و به غیر از اون شخص هیچ کسی قادر به تغییر نتایجش نیست حتی تمام دنیا ،

پس ما با کمک به گدا داریم این پیام و میدیم بهش که این کار خوبه حالا با هر نیتی با هر قصدی ، و توجه به هر چیزی باعث گسترش اون چیز میشه ،همونطور که توجه جمعی در کلکته هند فاجعه به بار آورد و کل شهر داره گدا پرورش میده ،

حالا طبق این قانون کمک ما هیچ تاثیری بر زندگی اون فرد نداره ،برا همینه که کمک درست از دیدگاه خداوند باید در راه رضای خدا و بدون چشم داشت باشه و برای احساس خوب خودمون باشه ویا باورهای خوبی مثل باور به فراوانی که باعث میشه زیاد ببخشیم و بنا به گفته الله چندین برابرش با برکت بیشتر به زندگیمون برمیگرده ، پس با کمک بیجا باعث ضربه زدن به افراد نباشیم و خلاف قانون حرکت نکنیم ، تمام انسان هایی که به قول استاد وارد سلف سرویس شدن (دنیای مادی)پس همه به یک اندازه لایق دریافت نعمتن و ازادن تا هر اندازه که بخوان تو این سلف سرویس سفارش بدن و غذا بکشن و بخورن و اگر یکی هست که زل زده به میز غذای ما خیلی احمقانس که دلمون بسوزه براش چون وارد یه جایی شده که هر چی بخواد برا خوردن هست فقط باید به خودش زحمت بده و بره غذاشو بکشه ، پس به جای حرکت در خلاف قانون ،راهنمایی کنیم انسان هارو به سمت محل سرو غذا ،به جای دادن غذای خودمون بهش ،چون این عمل از دیدگاه خداوند خیلی غیر منطقیه ،از دیدگاه خداوندی که نعمت هاشو تماما در اختیار بندگانش قرار داده و برای تمام بندگانش خیرو خوبی میخواد فقط .

مثال دارم از بچه های فامیل خودم که الان 18سالشون داره میشه و انقد حمایت بیجا شدن از طرف پدرو مادر ،انقد لوس بار اومدن و تنبل که اصن الان یه طوری شده که فقط میگن لقمه رو آماده کن بزار تو دهنم ، فقط کافیه یه کم تایم غذا دیر بمونه دیگه واویلاس وحتی اگه تنها نباشن زحمت آب خوردنشون هم به عهده ی پدرومادرشونه واگه خجالت نکشن تو سرویسم صدا میزنن که یکی بیاد مارو بشوره و جالب این جاست این پدرومادر هم راضین انگار ،اصن نه فشاری نه حرفی نه نصیحتی ،هیچی

اصن طوری شده که اونروز یه داداش بزرگتر دارن از خودشون که اون خیلی مسعولیت پذیره به نسبت و سرش تو جیب خودشه و 21یکی دوسالشه ،بهشون گفت که 5تاشنا برین من 500بهتون میدم و اونها باورتون نمیشه ،حتی نخواستن امتحان کنن ، تازه من کلی اصرار کردم و گفتم بابا حداقل یه بار تلاش کن شاید شد ،گفتن نه نمی‌تونیم .

انسان ها متفاوتن و بسیار تاثیر گذاره تربیت پدرومادر ولی متاسفانه پدرا ومادرا میگن قربونش برم بچمه و فلانه و حمایت و حمایت و حمایت و به والله قسم فردا خودشون فش میخورن از نتیجه رفتارشون با بچه ها و خودشون از همون بچه ها بی ادبی و بی احترامی میبینن و اگه نبینن هم مطمعنا باید تا زمانی که میمیرن بچه هایی که به جا ماهی گیری همیشه با قربون صدقه ماهی دادن دستشون باید ساپورتشون کنن و اگر هم که وضع مالیشون هم خوب نباشه که دیگه واویلا ،واویلا

مثال بعدی داداش دوستم ،کع فک کنم 30سال و رد شد و پارسال ازدواج کرد برا دومین بار و چنان دوستم می‌گفت طلبکاره از پدرو مادرم که شما باید سیر تا پیاز و برام فراهم کنین ،که می‌گفت مادرم پا به پای پدرم کار می‌کنه تو یه محله پایین تهرانم هستن ، شهریار ، می‌گفت برا دومین بار رفتن زیر فشار بدهی و قرض و عروسی دومشم گرفتن براش پارسال که من هم دعوت بودم و از شهرستان رفتم و شب تو خونه اونا بودم و عروس و دوماد یه طبقه داده بودن پدرو مادر پسره بهشون و رفتن بالا و پسره باورتون نمیشه زنگ زده بودشب که آبجویی قلیونی چیزی بیارید و مادرش میگف آخه از کجا چی داری میگی و صب که بیدار شدیم برا صبحونه اومدن پایین و نشستیم سره سفره و میگف مامان نون تازه گرفتی ؟؟؟فلان چیزم بیار فلان چیزم بیار ،مامان ناهار چی میزاری ،یعنی داشت همسرشم اینجوری بار می آورد و یادش میداد که اصن من کم مونده بود همونجا بلند شم از وسط پارش کنم ، و این دوستم بنده خدا میگف عادت کردیم دیگه وجالبه چون بچه اول بود و چنان خودشون لوس بارش آورده بودن که حریفش نمی‌شدن ولی خب تو بچه های بعدی یعنی خواهر کوچیکتر و برادر کوچیک تر یعنی دوست من اصلا اینطور نبود و اینا مسعولیت پذیر و کاری بودن .

انسان ها با هم متفاوتن ،و از هر نقطه ای میشه تغییر کرد و شروع کرد به بهتر شدن ،اما چنین اشخاصی خیلی کار براشون سخت تره و مقصر هم خودشونن و پدرو مادر هم که خلاصه نتیجه تربیت بد و میبینن البته .

بر خلاف این مثالا مثال دارم که طرف 13سالشه خرج خونه داره میده

خودم از 13سالگی تو رستوران کار کردم برا اولین بار ،و از اون سن به بعد خجالت کشیدم ،شرمم میومد که از بابام پول بخوام ،با اینکه پدر مهربونی دارم و می‌دونم خواستم اجابت میشد اما امتحان نکردم ، از همون بچگی که پدرم میگف هدفم اینه که سه طبقه بسازم یکی برا تو یکی برا داداشت یکیم برای خودم ، به والله یادمه تو همون سن قسمش میدام که اگه مارو دوست داره این کار و نکنه و قسم میخورم با قدرت که تا به الان از اون سن که بچه بودم تا الان حتی اندازه ارزنی چشم داشتی از پدرم به عنوان حمایت کننده نداشتم ، و همیشه میگفتم دمش گرم که مارو به این سن رسوند و بقیش با منه ، برخلاف خیلی ها که فش ناموس میکشن که تو که نداتشی چرا مارو به دنیا آوردی ؟؟؟ و من خدارو شکر میکنم که نیروش از همون بچگی تو وجودم بود و با عقل اون زمانمم همچین تفکر کثیف و بی شرمانه ای نداشتم ، که به نظرم خیلی تفکر بی شرمانه اییع و تنفر دارم ازش و ضعیف ترین آدم از نظر من کسیه که این تفکر و داره حالا به طریق مختلف نه فقط از بابا ننه خودش و مسعولیت پذیر نیست .

خداروشکر که از این لحاظ حتی ناآگاهانه توحیدی بودم و دست پدرو مادرمم می‌بوسم که بهترین پدرو مادر دنیان و دست تک تک پدرها و مادرهای زحمت کش و که خوب تربیت میکنن و مسعولیت پذیری یاده بچه میدن و هم می‌بوسم .

در پناه رب یکتا .