دلسوزی بی جا | به کبوترها غذا ندهیم! - صفحه 8 (به ترتیب امتیاز)

سلام بر استاد عزیزم و مریم نازنین، انشاءالله هرجا که هستین در پناه الله نازنینم باشین

نکته خیلی عالی که من توی این فایل یاد گرفتم و از دید دیگه به این قضایا نگاه کردم این بود که ما نباید به گداها کمک کنیم

از بچگی به ما گفتن اگه یه گدایی در خونتو میزنه یعنی خدا از بین این همه مردم خونه ترو انتخاب مرد که به یکی از بندش کمک کنی وگه کمک نکنی رزق و روزیت کم میشه و….. بنظر خود به شخصه من این واقعا اشتباه ترین دیدگاهه

چون اگه یدونه از اون گداها، اگه گدای واقعی باشه بیشتر از نصفش جوونایی هستن که معتاد شدن و بجای تحول زندگی شروع کرده به گدایی

من یکی یادم نیست که یه گدایی بع خونمون اومده باشه و ما دست خالی فرستاده باشیم بره و تا قبل این فایل منم این فکر میکردم که کمک خوبه

اما این فایل دیدم یاد یه جوونی افتادم که گدایی میکرد موتور داشت چند متر دور تر از خونه ها میزاشت بعد با بدن سالمی که داشت بجای کار کردن گدایی میکرد و اخر سر با موتورش میرفت ( یعنی تا این حد هم شده)

درسته توی جامعه ما پدر و مادر های خیلی پیر هستن که تنهان و نانی برای خوردن ندارن و بچه هاشون تنهاشون گذاشتن و الان به گدایی افتادن اما به نظر من اگه اونا هم همون اول زندگیشون دنبال اگاهی بودن یا دنبال این بودن که زندگی خوبی داشته باشن این بلاها صد درصد به سرشون نمیومد ( واقعا قبول کردن این مورد برام خیلی سخته حتی برای خود من اما این افراد هم پیر و هم جوون در فرکانس و موقعیت کاملا درست خودشون هستن )

اگه ما بخوایم از کسی حمایت کنیم یا به راهی هدایت کنیم یعنی اینکه به خدا گفتیم تو قانون درست حسابی نداری و کاری که تو نتونستی بکنی یا نمیکنی رو ما بنده هات انجام میدیم ( و حتی موفق هم اصلا نمیشیم )

پدر من بود خیلی تلاش میکرد که داداشم رو مستقل کنه هرچی گفت میداد و هرچی میگفت چشم میگفت که میخواست درسش رو کامل بخونه و نره به فوتبال، چند سال اینطوری بود و پدرمم از رفتار های داداشم حرس میخورد و همش حالش بد بود که بچم گفته منو نمیکنه اینا میگفت

اخر سر داداشم دوام نیاورد و از کلاس خارج شد تمام تلاش پدرم بیهوده بود و بعد پدرم باز خواست داداشم رو خیاط کنه چند میلیون پول داد، ذره ای داداشم علاقه نداشت و ادامه نداد و اون پول هایی هم که به کلاس خیاطی داده بود به فنا رفت

یادمه جوری که پدرم به داداش بزرگم پول میداد به هیچ کدوم از ما نمیداد و فقط میخواست اون یه چیزی بشه اما نشد

اخر سر الان هم بیکار عست داداشم نه گفته کسی رو میکنه و فقط از پدرم پول میگیره و خرج میکنه( چون عادتش دادن ) و هر روز هم میره بازی که پدرم از بازی متنفره

ولی خود من از بچگی نتونستم به خواسته هایی که دارم برسم از جمله لباس یا خورد و خوراک و هر نوع خواسته ای داشتم اما پدر و مادرم بی اهمیت بودن و وقتی کلاس ابتدایی رو تموم کردم نذلشتن ادامش رو برم چون یه باوری داشتن دختر نباید درس ادامه بده ( البته بابت این لطفشونه که من این مسیر رو پیدا کردم) خلاصه کلی ارزو داشتم ولی هیچ پول نداشتم و بعد اون من خودم به فکر این افتادم که برم پول بسازم و به خواسته هام برسم

یعنی خیلی از مادرو پدرم و از خدا متشکرم که کسی حمایتم نکرد و حتی نزاشتن برم مدرسه چون مطمعنم اگه میزاشتن باز دلم به اون پول چند قرون خوش بود که بعد چند سال قراره داشته باشمش ( که حالا اصلا اون پوله هم برای یه ذره از خواسته منم نبود)

و واقعا این قانون تضاد رو خیلی عالی درک میکنم که ما هر دفعه به ناخواستع بر بخوریم میتونیم به خواسته برسیم

هزاران مرتبه سپاسگزار خداوندم که این فایل رو به صورت اتفاقی بهم نشون داد چون الان احتیاجم بود بهش و از استاد عزیزم ممنونم بابت فایل های امورزنده و بینظیرش

یا حق