آیا خداوند مانند یک مادر مهربان عمل می کند؟

وای خدای من. انگار اولین باره که دارم چنین چیزایی میشنوم. انگار اولین باره که چنین نگاهی میبینم؛ اونهم با این منطق و دلیل..

نگاه به طوفان و بلایای طبیعی!!!!

استاد باید ذهن خیلی قدرتمند و در صلحی وجود داشته باشه که به چنین بلایایی چنین دیدگاهی داشته باشید. اونقدرررر اعتماد و ایمان به خدا در وجودتون موج میزد، که مطمئن بودید، یقین داشتید که هیچ بلای خطرناک و خارج از برنامه‌ریزی شده‌ای قرار نیست رخ بده.

اینهمه ایمان از کجا میاد؟ و من در تعجب بودم از این حجممممم زیاد از یقین و ایمان که در لحن و وجود شما، فقط آرامش رو پدیدار میکرد

و چقدر این آیه در ذهنم مرور شد که: کسانی که ایمان بیاورند، نه ترسی برآنهاست و نه غمگین می‌شوند

استاد! بارها خودمو گذاشتم جای شما و حس کردم چقدرررر از چیزهای زیادی هست که میترسم

ایمان قوی ای میخواد تا باور کنی: من در امنیت و حفاظت خدا هستم. که هررررر اتفاقییییی که بیوفته، قطعا خیریتی درونش هست و به نفع من و جهانه اطرافم منه.

از خدا هیچ شری نخواهد رسید و چرااااا و چطوووور در ذهن ما حک شد که طوفان و زلزله و سیل و… بلای نازل شده از طرف خداییه که باهامون قهر کرده.. و حتی برای یکبارهم توجه نکرده بودم به اینکه: یعنی زیبایی و خیریتی درونش نیست؟

خدا هرگززززز طرفدار بدبخت بیچاره ها نیست.

استاد یادمه از دوست پسرم که جدا شده بودم، هرشب جلوی پنجره‌ی اتاقم زانو میزدمو رو به آسمون به خدا التماس میکردم و جوری رفتار میکردم که خدایا دلت برام بسوزه دیگه..

بارها سر اینکه مامانم فوت کرده بود، خودمو روی صندلی قربانی میشوندمو از خدا میخواستم که دلش برام بسوزه. که چون مامانمو گرفته، حداقل آرزوهامو بهم بده. که گناه دارم. که باهام ملایم‌تر باشه.

از گریه به زجه میوفتادم تا دل خدا بیشتر و عمیق‌تر برام بسوزه و چی میشد؟ چه اتفاقی برای فاطمه میوفتاد؟ چه اتفاقی برای زندگی فاطمه میوفتاد؟

ضعیف و ضعیف و ضعیف‌تر میشدم.

من فکر میکردم اگر ضعیف باشم، خدا دستمو میگیره تا بلندم کنه. روی سرم دست میکشه و نوازشم میکنه. بهم میگه حالا که اینقدر سختی کشیدی، بیا بهت حال بدم

ولی نه!

من تا قوی نشدم، هیچیییییییییی تغییر نکرد

من تا قوی نشدم، از همه تو‌سری میخوردم

من تا قوی نشدم، غمگین‌تر میشدم

من تا قوی‌ نشدم، ترسم نسبت به خیلی‌چیزا دائم بیشتر می‌شد

من تا قوی نشدم، خیلی بیشتر از امروز دنبال تایید و ترحم بودم

من تا قوی نشدم، نتونستم از جام بلند شم

من تا قوی نشدم، نتونستم خدا رو ببینم

من تا قوی نشدم، نتونستم خدارو حس کنم

من قوی شدم که حالا خیلیییی بیشتر از قبل، صدای خدارو درونم احساس میکنم.

من قوی شدم که اینقدر سپاسگزار تر شدم

من قوی شدم که نسبتا آروم‌تر شدم

با شنیدن حرفای این فایل، حس کردم چقدررررر از ضعیف بودن بدم میاد. چقدرررر ک دلم نمیخاد برگردم به اون فاطمه‌ی ضعیف و وابسته به تایید و ترحم و نگاهِ دیگران

چقدر که دلم میخواد قوی باشم و خودم زندگیمو بسازم.

من ضعفمو پای نامردی خدا مینداختم. من بی‌مسئولیتیمو پای بی‌عدالتی خدا مینداختم.

خدا، هوای کسیو داره که ایمان داره، حرکت میکنه، قدرتمنده، قویه..

من همیشه بجای تقویت روح و شخصیتم، فزار کردم. از ترسام فرار کردم. فکر میکردم اینطوری میتونم خودمو در امنیت قرار بدم..

ولی، جهان آدم‌های ضعیف رو از بین میبره. این قانوووون بدونِ تغییره جهانه!

اگر قوی نشی، خورده میشی. محو میشی. نابود میشی

قوی بودن در حیوانات به زور و بازوشونه، ولی در انسان‌ها مربوط به ذهنشونه..

کسی که ذهن قدرتمندتری داشته باشه، پاداش های بیشتری روهم دریافت میکنه.

هرچقدر قوی‌تر شی، خدا بیشتر و بیشتر هواتو داره

برخلافه دیدگاه عوام، با ضعیف بودن، نه تنها در این دنیا هییییییچ‌چیزی رو دریافت نمیکنی بلکه در اون دنیا هم پشیزی به تو نخواهد رسید؛ پاداشی به تو داده نخواهد شد.

اگر کتک‌خورت ملس نباشه، سعی میکنی که خودت رو بهبود بدی و تقویت کنی و قدرتمند بشی و پیشرفت کنی؛ تا از همون اول نتایج خوبی رو ببینی.

باور نکن که شکست‌ها جزئی از پیشرفت هستن. خیلیا بدون هیچ شکستی، موفق شدن؛ ثروتمند شدن.

بجای اینکه ضعیف باشم و بخوام با ضعفم دل دیگران و دل خدا رو به رحم بیارم تا کارهامو راه بندازن؛ خودم پاشمو پرقدرت برای خواسته‌هام حرکت کنم

هیچکی از آدم ضعیف خوشش نمیاد

همه با آدمای پرقدرت، بیشتر حال میکنن. بیشتر ازش حساب میبرن. بیشتر بهش احترام میزارن. بیشتر و بیشتر دوستش دارن

و خداهم همینطور

خدا یک مادر نیست!

اگر من ضعیف باشم، دلش برام نمیسوزه. با اشکام، گریه نمیکنه. با زجه‌هام، خواسته‌هامو بهم نمیده

من باید قوی باشم و قدرتمندااااانه ازش درخواست کنم و اونجاست که خدا میگه: با کمال میل؛ تو لایق دریافتشی!!!

و بله. من باید لیاقتمو پیدا کنم. باید لیاقتمو با ایمانم، نشون بدم.

ایمان! ایمان! ایمان!

استاد هربار که این جمله “in god we trust” رو میبینم یا توی ذهنم پلی میشه، آرامش عجیبی درونم شکل میگیره: ما به خدا اعتماد داریم

نمیدونم چجوری قراره محافظت شم، ولی میشم

نمیدونم چجوری قراره برسم، ولی میرسم

چون من بهش اعتماد دارم، ایمان دارم، یقین دارم..

ایمان در قدرته

تابحال هییییچ آدم ضعیفی رو ندیدم که حتی به خودش ایمان داشته باشه

ایمان از قدرت میاد

ثروت ماله آدمای قویه

شادی و خوشی و خوش‌شانسی ماله آدم‌های قویه

برکت و نعمت ماله آدمای قویه

قوی بودن رو باید در خودم پرورش بدم.. والسلام!!