آیا خداوند مانند یک مادر مهربان عمل می کند؟

بسم الله الرحمن الرحیم.

سپاس خداوندی که همیشه نامش مبارک و ارام بخش است.

الا بذکرالله تطمئن القلوب

هما دلها با نام خدا آرام میگیرد.

تجربه زندگی من از قانون، جهان، که خداوند به صعیفها رحم نمیکنه و برعکسش.

من چند سال پیش در موضوع رفاقت با دوستانم

دچار شرک خفی بودم، و تقریبا همه درخواستهای اونا رو اجرا میکردم و خودم رو فدا میکردم،

چه درخواست قرض پول

چه درخواست وسیله مثل موتور

خلاصه رفیقام هر روز توقعشون بیشتر میشد و من به فکر راضی کردن اونا

تقریبا رفیقی رو یاد ندارم که از من قرض نگرفته باشد.

چندین سال رفتاری اینچنین داشتم، هر سال فقیر تر و بدبخت تر و ولگرد تر میشدم، اصلا به یاد خدا نبودم، فکر میکردم که رفیق زیاد داشتن باعث موفقیت و پیشرفت میشه خخخ

همه کس و کارم رفقام بودن و به خاطر اونا با خانواده ام(‌پدر و مادر،خواهر و برادر) بد رفتاری میکردم.

خلاصه بعداز آشنایی با استاد عباسمنش و کار کردن روی عزت نفس، به چه درک بالایی از شرک خفی و آشکار رسیدم،خودشناسیم قوی شد، احساس لیاقتم بیشتر شد، خدارو پیدا کردم،و رابطه با خالق( رب) ومهمترین رابطه من شد. اخلاقم بسیار عالی شد،

ارامش بیشتر شد، تمرکزم روی شغلم بیشتر شد،

اعتبار و توحیدم بیشتر شد،

رفیقهای چرتم از بین رفتن.

(به قول معروف یه 50 هزاری ،بهتره تا 5 تا 10 هزاری)

یه چند رفیق خوب و با شخصیت و حلال و با ارامش

جای اون رفیقای 2 زاری رو گرفت.

چون من مدارم تغییر کرد.

موضوع دوم ؛ تجربه قانون در روابط عاطفی

من چند سال پیش دچار یک تضاد بزرگ در رابطه عاطفی با نامزدم شدم

که به شدت منو خورد کرد، و به قول استاد بعد از چک و لقد و ریختم یک استخر اب یخ روی سرم خخخ

تازه به خودم اومدم.

تازه فهمیدم که در لحظات سخت، هیچ کس به درد من نمیخوره

هیچ کس نمیتونه بهم ارامش بده

هیچ کس نمیتونست مشکلم رو حل کنه

هیچ کس قادر به احساس خوب دادن به من نبود.

از همه کس و همه چیز نا امید بودم( عین جمله ایی که در دفتر خاطرات اون روزها نوشتم )

ته قلبم یه ذره به خداوند امید داشتم.

همه میگفتن چقدر تو بدشانسی

تو که هیچ گناهی در روابط قبل از نامزدی نداشتی

خداوند چرا برات نخواست

واقعا برات ناراحتیم و….

منم پذیرفته بودم که خدایااا چرا من؟

من چه گناه کبیره ایی کردم که دارم تاوان پس میدم

و کلی باورهای غلط و گله و شکایت به خدای مهربانم

.بگذریم…

خلاصه وقتی که از همه کس و همه چیز ناامید بودم

تصمیم به جدایی گرفتم، و همه مسولیت رو هم به دوش گرفتم، که هر چیزی یا مشکلی پیش بیاد

چه مهریه وچه زندان و دعوا، حرف مردم و …یا هرچیز دیگری. تا آخرش هستم.

تصمیم سختی بود ،خداوند قدمهام رو استوار کرد

خدا از انسان قوی وبا توکل خوشش میاد.

قدم به قدم هدایت شدم، در طی مسیر بهم ارامش میداد.

هر موقع استرس داشتم با نماز و قرآن خودم رو آروم میکردم.

توافقی جدا شدیم، یه مقداری بهش مهریه دادن.

بعد از جدایی بع دنبال ضعیف نشون دادن خودم نبودم.

همیشه از احساس ترحم بقیه بیزار بودم، چه در گذشته و چه در حال.

خداوند منو در این موصوع قوی کرده.

اصلا با همدردی و احساس ترحم بقیه (‌که تو خیلی بدشانسی و گناه داری و نفرین برای خانواده نامزدم و..خخخخ)حال نمیکنم و اجازه نمیدم و اگر بتونم بحث رو عوض میکنم.

خداوند میدونه از روزی که از همه کس دل بریدم روند پیشرفت من شروع شد، البته با یک شیب بسیار ارام. که اگر شرایط مالی و احساسی اون موقع رو یادداشت نمیکردم ،تفاوت رو احساس نمیکردم. الان وقتی به اون دفتر نگاه میکنم!

گاهی اشک شوق در من سرازیر میشه،و مهربانی خداوند رو احساس میکنم.

ان مع العسر یسرا

قطعا همراه با سختی آسانی هم هست.

زمین تا آسمون تفاوت شرایط احساسی اصغر سال 97 با نسخه اصغر1403 هستش.

من با اون اصغر غریبه ام.

اون اصغر، ضعیف و داری شرک بسیار.

الان خیلی باورهای توحیدم بیشتر از اون موقع است.

وخیلی باز باید روشون کار کنم.

استاد کاملا موافقم که خداوند از انسانهای قوی هوشش میاد.

هیچ ضعیفی به درجات عالیه نمیرسه.

ضعیف از لحاظ ایمان و ذهنی میگم.

از پیامبران گرفته تا ورزشکاران و ثروتمندان.

از هادی چوپان، کریستین رونالدو،مسی، راجر فدرر در حوزه ورزش.

و ایلان ماسکها و بیل گیتس ها و آنتونی رابینز

و حتی خود شما ،که استاد کنترل ذهن، ایمان و حرکت هستین‌.

ونتایج کاملا گواه این موضوع مهم هستن.

شما دوستان رو به تنها پروردگار عالم و مهربان و دارای قوانین ثابت،میسپارم️