«حذف» ترمزهای مخفی ذهن درباره ثروت - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای مهربان

سلام به همه ی دوستان خوبم

حذف ترمزهای مخفی ذهن درباره ثروت

این فایل در رابطه با سوالی هست که در یک مسابقه مطرح شده

سوال اینه که : چه باورهای مخربی در این درخواست ما از خداوند هست که وقتی از خداوند درخواست پول داریم میایم به خدا میگیم خدایا تو این پول رو به من بده من هم در عوض میام از این پول برای کمک به خانوادم استفاده میکنم ، به بیمارا کمک میکنم ، مدرسه میسازم و …

و ما باید پیدا کنیم که چه کدهای اشتباهی توی این نوع نگاه به خداوند هست .

در جواب هایی که روی سایت امد استاد میگه اگر تمام کتب موفقیت جمع بشن نمیتونن اینچنین زیبا جواب این سوال رو بدن و امیدوارم که بچه ها همونطور که انقدر خوب میتونن بنویسن همین قدر خوب هم بتونن ازش استفاده کنن یعنی به فکر عمل کردن به این آگاهی ها باشیم و زندگی کردن با این باور ها .

اولین موضوع که ایراد ما انسانهاست در مورد شناخت خداونده ، ما خدارو مثل یه آدم فرض میکنیم مثل یه آدم قوی یه آدمی که قدرت داره مثل رییس جمهور ، مثل رئیس یه کارخونه اما باید بپذیریم که خداوند یک انرژی و یک سیستمیه که داره هدایت میکنه این جهانرو و به قول خداوند ما این جهان رو خلق کردیم سپس هدایتش کردیم و خداوند طبق قوانین عمل میکنه و به پیامبر میگه تو تبدیلی در سنت من نخواهی یافت .

در واقع اینطور نیست که ما بریم به خداوند بگیم این کارو برای ما انجام بده و اونم دلش بسوزه یا عصبانی بشه یا خشمگین بشه و کارهارو برامون انجام بده یا نه .

اصلا اینطور نــــــیست

بلکه جهان یک سیستمی هست که واکنش نشون میده به افکار ما به باورهای ما و اصلا براش مهم نیست که بقیه میخوان یا نمیخوان . این سیستمی بودن جهان خیلی به ما کمک میکنه توی زندگی برای تصمیم گیریا و این قضیه که اگر خدا بخواد میشه و اگر نخواد نمیشرو اگر از ذهنمون بیاریم بیرون خیلی اتفاقات خوبی برامون میفته ها و اگر بدونیم خودمون خالق زندگیمون هستیم و خدا مسخر کرده زمین و آسمون رو برای ما خیلی نتایج فرق میکنه خیلی اعتماد به نفس ما فرق میکنه ها .

بریم سراغ جواب سوال مسابقه :

اولین چیزی که در این نوع دعا کردن بارز هست اینه که ما احساس بی ارزشی میکنیم یعنی احساس میکنیم که لیاقت اون ثروت رو نداریم و میگیم حالا تو این ثروت رو به ما بده ما هم اینو یه جور خوب خرجش میکنیم و قول میدیم آدم خوبی باشیم یعنی همین طور که هستیم لیاقت داشتن ثروت رو نداریم .

نکته : به میزانی که ما خودمون رو ارزش مند میدونیم جهان به ما نعمت و ثروت میده و آدم های درست حسابیرو دور و ور ما جمع میکنه . این سیستم ( جهان ) به همون اندازه که خودت رو لایق میدونی ، خودت رو ارزشمند میدونی به همون اندازه بهت نعمت و ثروت میده ولی ما هممون شرطی بزرگ شدیم و همش بهمون گفتن اگر این کارو بکنی ، اگر مشقاتو خوب بنویسی ، اگر غذاتو خوب بخوری ما اینو بهت میدیم یا یه چیزی رو میخریم و در واقع ذهن ما پذیرفته که ما برای اینکه یه چیزی رو اگر بخوایم به دست بیاریم باید یه چیزیرو بدیم و لیاقت نداریم همینطوری اینو داشته باشیم و خیلی از مواقع ما این احساس رو داریم که من لیاقت ندارم اینقدر دوست خوب داشته باشم ، من لیاقت ندارم اینقدر درآمد داشته باشم ، آخه من چقدر باید این زندگی خوب رو داشته باشم و این احساس عدم لیاقت باعث میشه اون چیزی که داریم هم از ما گرفته بشه .

احساس لیاقت یکی بزرگترین پاشته آشیل های همه ی ماها هست و باید اینطور فکر کنیم که من همینی که الان هستم ارزشمندم همینی که هستم با ارزشم فارغ از گذشتم که خوب بودم یا بد و من با همین وضعیت لایق بهترین زندگی هستم لایق ثروت هستم .

استاد میگه : من هر کجا که تونستم احساس لیاقت کنم احساس ارزشمندی رو در خودم ایجاد کنم ، خودم رو باور کنم ، به همون اندازه نعمت و ثروت هم وارد زندگی من شد .

و در واقع این نگاه که خدایا تو به من بده منم قول میدم ببخشم ، توش احساس گناه هست و احساس بی ارزشی هست و داریم میگیم خدایا تو به من بده تا من ببخشم که لایق اون ثروت بشم و اگر ما بفهمیم چه کدهای خرابی داریم چه باورهای اشتباهی داریم و اونهارو تغییر بدیم ، طبیعیه که نعمت وارد زندگی ما بشه ، طبیعیه که ثروت وارد زندگی ما بشه ، طبیعیه که خوشبختی وارد زندگی ما بشه همه اینها طبیعیه .

طبیعیه که وقتی یک دانه رو میکاری رشد کنه پرندها زاد و ولد کنن و اینها طبیعیه و ما با افکار و باورهای خودمون جلوی دریافت طبیعی نعمت هارو گرفتیم و احساس ارزشمندی و لیاقت خیلی مهمه خیلی مهمه .

استاد میگه : هیچ چیز در من تغییر نکرد جز اینکه در خودم این احساس رو ایجاد کردم که من لایق بهترین نعمت ها هستم ، لیاقت بهترین زندگی رو دارم ، لیاقت بهترین مکان برای زندگی کردن رو دارم ، بهترین آدم ها برای دوستی رو دارم و من لایق سلامتیم و از وقتی که من این باور هارو در ذهنم ایجاد کردم دیگه من به این فکر نبودم که خدا به من بده بعد من به دیگران کمک کنم که لایق بشم .

نــــــــــه اینطور نبوده

بلکه من گفتم خدایا من با افکارم زندگیمو رغم میزنم و ازت سپاسگذارم که قوانینی رو درست کردی که من بتونم خودم زندگیمو خلق کنم و ازت متشکرم که جهان رو مسخر من کردی و سپاسگذلرم که قدرت خلق زندگیم رو به خودم دادی نه بقیه . و هر جا که میبینم نمیتونم نعمت هارو دریافت کنم میام کار میکنم روی باورهام و تغییرشون میدم و نتیجش اینه که نعمت ها وارد زندگی من میشه . و نتایج زندگی من داره نشون میده که من چقدر دارم روی باورهام کار میکنم و جهان چطور داره به من پاسخ میده .

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

از دیدگاه قران وقتی ما به دیگران کمک میکنیم داریم به خودمون کمک میکنیم ، برای رشد خودمون داریم این کارو میکنیم ، برای جریان نعمت و ثروت داریم این کارو انجام میدم نه برای اینکه اگر من این کارو بکنم زندگی فلانی عوض میشه .

این دیدگاه به شدت غلطه که اگر ما به یک فردی کمک کنیم میتونیم زندگی اون فرد رو نجات بدیم هرگز این اتفاق نمیفته و حتی مثال هایی هم هست که نه تنها کمک به بعضی افراد بهشون کمک نکرد بلکه براشون بد هم شده . و در اصل کمک داره به اونهایی میشه که کمک میکنن نه اونهایی که کمک رو دریافت میکنن .

اونی که داره خیر میکنه باور فراوانی داره که داره پرداخت میکنه و با باور فراوانی ثروت وارد زندگیش میشه و در واقع اون احساس و دلیلی که که باهاش میاد اگر دلیل نادرست باشه باعث پیشرفت نمیشه . یعنی اگر نگاه ما به این آدم ها این باشه که با کمک کردن به افراد بخوایم زندگیش رو درست کنیم ، دلمون براش بسوزه و اون یه آدم دیگه میشه و با این نگاه که من میخوام جای خدا باشم و کار خدارو انجام بدم یا با این نگاه که اون جاش جای درستی نیست ونباید فقیر باشهس و اشتباهی الان انقدر بد بخته بزار بهش کمک کنم که درست بشه اوضاعش .

با این نگاه وقتی کمک میکنیم دیدیم که نتیجها عکس میشه .

اون چیزی که در عمل نتایج رو رقم میزنه نیت (( باور )) هست نه اون عمل

اینکه ما یه کار عملی درست رو انجام بدیم با یک نیت اشتباه بهت جواب نمیده .

پس اینکه ما با چه باوری کمک میکنیم نتیجرو مشخص میکنه نه صرف کمک کردن .

ما هستیم که داریم همه چیز رو رقم میزنیم ، و اگر ما خدارو درست باور کنیم ، توانایی هامون رو باور کنیم خودمون رو باور کنیم جهان مثل یک موم تو دستهامونه . تنها راهش اینه که باورهامون رو درست کنیم ، باید ورودی هامون رو کنترل کنیم ، نمیتونیم غذای کثیف بخوریم و انتظار داشته باشیم سالم بمونیم . و وقتی که ما ورودی های نامناسب وارد ذهنمون میشه وقتی باورهای نامناسب داریم نمیتونمی نتایج خوب بگیریم .

اگر بتونیم باور های مناسبی در مورد خودمون در مورد کسب و کار در مورد خداوند ، در مورد توانایی هامون ایجاد کنیم دست به خاک میزنیم طلا میشه . همه چیز دست خودمون هست و ما هستیم که اتفاقات رو داریم رقم میزنیم ولی با باورهامون و فقط کافیه بدونیم که ما چه باورهایی داریم و بتونیم باورهای نادرست رو تغییرشون بدیم و همیشه روش کار کنیم تا بهتر و بهتر بشن .

اولین نشونه ی تغییر باور ها چیزه ؟؟

احساس ما خوب میشه وقتی که باورهای خوب میسازیم نتیجش اینه که قلب ما احساس خوبی داره . وقتی آگاهانه داری به مسائل جوری نگاه میکنی که احساست بهتر بشه یعنی داره باورهات تغییر میکنه .

پس از کجا بفهمیم که باورها داره تغییر میکنه ؟ از کجا بفهمیم که کد درست رو داریم جا میزاریم در ذهنمون ؟؟

از احساسمون . وقتی آرومیم وقتی حالمون خوبه و قلبمون مطمن هست یعنی باورها خوبه .

هر وقت هم که احساس بد شد یعنی کد قبلی دوباره داره اجرا میشه . سریع دوباره برگرد و اون کد درست رو جاش بزار و اگر این کاررو زیاد انجام بدی همیشه میتونی خیلی سریع حالت رو خوب کنی و میتونی همیشه در مسیر درست باشی .

در پناه الله مهربان شاد ، سالم ، ثروتمند ، و خوشبخت و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید خدا نگهدار .