وقتی از بیرون به دستاوردهایی در زندگی دیگران نگاه میکنیم که خودمان-با وجود تلاشهای بسیار-حتی درصدی از آن دستاوردها را نداریم؛
وقتی دلیل دستاوردهای یک فرد خاص را با چرتکه باورهای محدودکنندهی ذهن مان حساب و کتاب می کنیم؛
آنوقت نه دلیل اصلی نتایج آن فرد را می فهمیم و نه دلیل نتیجه نگرفتن خودمان را. زیرا ما فقط به میوه ها نگاه می کنیم و هرگز از ریشه هایی خبردار نمی شویم که آبشخور آن میوه هاست. ما تلاش های آگاهانه ی آن فرد را برای تغییر شخصیت خود؛ برای ساختن مهارت های خود؛ برای کنترل ذهن خود و… در نظر نمی گیریم و« این عوامل اساسی« را نه در معادله ی نتایج آن فرد نمی گنجایم و نه در معادله ی «دلیل نتیجه نگرفتن های خودمان». در نتیجه به قول قرآن بین خودمان و فهمیدن حقیقت، حجابی می کشیم و شروع به قضاوت می کنیم تا دلیل شکست هایمان را اینطور توجیه کنیم که:
چنین موفقیتی محال است،
حتماً دروغ میگوید.
حتماً از راههای نادرست به آن موفقیت رسیده است
و در بهترین و مثبتترین حالت نیز میگوید:
حتماً سرنوشت اش این بوده
حتماً شانس آورده
یا خداوند برایش خواسته و به او توانایی ویژهای بخشیده.
تفاوت نتایج افراد، تفاوت در باورهای آنهاست. تفاوت در نتایج افراد، تفاوت در نگاه آنها به دلیل نتایج است؛ تفاوت در عادت های شخصیتیِ قدرتمندکننده ای است که آگاهانه ساخته اند.
اگر نتایج متفاوتتری میخواهی، باید باورهای متفاوتتری بسازی و اگر میخواهی باورهای قدرتمندکنندهای بسازی، باید به ذهنت متفاوت تجزیه و تحلیل کردن را، آگاهانه بیاموزی.
یعنی اگر دست آورهای فرد موفقی را میبینی که هیچ ارتباطی به بهترین دستاورد زندگیات نیز ندارد، آگاهانه به ذهنت بگویی: اگر او توانسته، پس من هم میتوانم!
وقتی به دنبال کسب نتیجهای هستی که افراد زیادی با وجود تلاشهای زیاد، هرگز موفق به کسب آن نشدهاند، هرگز در “تله تجارب نامناسب دیگران” نیفت و آن را به عنوان یک کار غیر ممکن نپذیر.
متقاوت تجزیه و تحلیل کردن یعنی: دلیل تجارب نامناسب افراد را به باورهای محدودکنندهشان ربط بدهی و دلیل موفقیتهای عظیم افراد را به باورهای قدرتمندکننده و ثروتآفرینششان ربط بدهی و به این وسیله باورهایی هماهنگ با نتایج دلخواهت را بشناسی.
مانعی بزرگتر از نجواهای ذهنت، در برابر موفقیتهایی که میخواهی داشته باشی، وجود ندارد.
ذهن همیشه با دیدهها، شنیدهها و تجاربش قضاوت میکند. پس مراقب باش اسیر تجربههای ذهنت نشوی.
وقتی چیزی را نداری اما آن را میخواهی، وقتی خواستههایت را بزرگتر و فراتر از تصورات ذهنیات میبینی، باید به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر نمایی. باید به جای ناباورانه نگاه کردن به آن موفقیتها و قضاوت کردن درباره آن افراد، باورهای قدرتمند کنندهای را بشناسی که آن نتایج را رقم زده و سپس به ساختن آن باورها همت بگماری.
راه باور ساختن این است که:
به جای نقد موفقیت آن آدمها، تحسینشان کنی.
و به جای قضاوت آن موفقیتها، آنها را مهر تأییدی بدانی بر نقش باورهای متفاوت در تجربه شرایط متفاوت.
همین کارهای به ظاهرساده، باورهای قدرتمند کنندهای میسازد و نتایجی برایتان به بار میآورد که در نگاه افراد با باورهای محدودکننده، باورنکردنی و غیرممکن مینماید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD419MB35 دقیقه
- فایل صوتی به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر کن32MB35 دقیقه
سلام استاد عزیزم
استاد یک ساله که باشماهستم و همیشه فکر میکردم خب من همه چیز دیگه یاد گرفتم ولی این سفرنامه مثل کلاس ریاضیه سر کلاس معلم توضیح میداد ومثال حل میکرد و همه میگفتیم یاد گرفتیم وای من دیگه همروووو میدونم ولی بعد که میرفتیم خونه و موقع تمرین حل کردن میشد خخخخ میموندیم توش هیچ یادمون نبود
دوباره مرووور و مرور و مرور حرفای استاد و بعد حل تمرینایی که معلم خودش حل کرده بود تا تازه دستمون راه میوفتاد و میرفتیم تمرینارو حل میکردیم
و قانونم همینه
ما فکر میکنیم یاد گرفتیم ولی درواقع باید خوووب بخونیم و تمرین کنیم مثل همون ریاضیه
باید تمرین کنیم تا موقع امتحان آماده باشیم
جهان درحال تغییر و امکان نداره اجازه بده ما پیشرفت نکنیم اگه خودمون آماده تغییر کنیم که عاااالی
اگرم خودمون آماده نکنیم اینقد امتحان میگیره تا یااااد بگیریم و حرکت کنیم و بریم پایه بالاتر
یادتون که آدم که تجدید میاورد باید شهریور امتحان میداد بعدش آبان بود و اونقدر این امتحان میگرفتن تا اون که تجدید شده نمره خوبی بگیره و بره مقطع بالاتر
حالا ماها هم همینطور درسای این مدارمون باید یاد بگیریم تا خدا ببردمون مدار بالاتر و تکاملمون باید خوب طی کنیم
دوستای من هم به خودم میگم و هم کسایی که متن من میخونن هیچوقت و هیچ لحظه نگران این نباش که کی به خواستت میرسی و پس کی ثروتمند میشی و کی به اون آرزوهای خوجملت میرسی
نگران نباش
آروم باش و روی باورهات و روی تمرینایی که همین لحظه بهت الهام شده کار کن تمرینات خوب انجام بده مثل دوران مدرسه که نگران نبودیم پس کی میرم دانشگاه هر روز و هر هفته و هر ماه فقط تمرکزمون روی تمرینای همون روز و همون ماه و همون سال بود و ماها قبول میشدیم میرفتیم مقطع بالاتر الانم همونه
آرامش و مهم ترین رفیقمون تو این مسیر خداوند ازش میخوام به قلبامون آرامش و صبر بده و کمکمون کنه
?????