وقتی از بیرون به دستاوردهایی در زندگی دیگران نگاه می‌کنیم که خودمان-با وجود تلاش‌های بسیار-حتی درصدی از آن دستاوردها را نداریم؛
وقتی دلیل دستاوردهای یک فرد خاص را با چرتکه باورهای محدودکننده‌ی ذهن مان حساب و کتاب می کنیم؛
آنوقت نه دلیل اصلی نتایج آن فرد را می فهمیم و نه دلیل نتیجه نگرفتن خودمان را. زیرا ما فقط به میوه ها نگاه می کنیم و هرگز از ریشه هایی خبردار نمی شویم که آبشخور آن میوه هاست. ما تلاش های آگاهانه ی آن فرد را برای تغییر شخصیت خود؛ برای ساختن مهارت های خود؛ برای کنترل ذهن خود و… در نظر نمی گیریم و« این عوامل اساسی« را نه در معادله ی نتایج آن فرد نمی گنجایم و نه در معادله ی «دلیل نتیجه نگرفتن های خودمان». در نتیجه به قول قرآن بین خودمان و فهمیدن حقیقت، حجابی می کشیم و شروع به قضاوت می کنیم تا دلیل شکست هایمان را اینطور توجیه کنیم که:
چنین موفقیتی محال است،
حتماً دروغ می‌گوید.
حتماً از راههای نادرست به آن موفقیت رسیده است
و در بهترین و مثبت‌ترین حالت نیز می‌گوید:
حتماً سرنوشت اش این بوده
حتماً شانس آورده
یا خداوند برایش خواسته و به او توانایی ویژ‌‌ه‌ای بخشیده.
تفاوت نتایج افراد، تفاوت در باورهای آنهاست. تفاوت در نتایج افراد، تفاوت در نگاه آنها به دلیل نتایج است؛ تفاوت در عادت های شخصیتیِ قدرتمندکننده ای است که آگاهانه ساخته اند.
اگر نتایج متفاوت‌تری میخواهی، باید باورهای متفاوت‌تری بسازی و اگر میخواهی باورهای قدرتمندکننده‌ای بسازی، باید به ذهنت متفاوت تجزیه و تحلیل کردن را، آگاهانه بیاموزی.
یعنی اگر دست آورهای فرد موفقی را می‌بینی که هیچ ارتباطی به بهترین دستاورد زندگی‌ات نیز ندارد، آگاهانه به ذهنت بگویی: اگر او توانسته، پس من هم می‌توانم!
وقتی به دنبال کسب نتیجه‌ای هستی که افراد زیادی با وجود تلاش‌های زیاد، هرگز موفق به کسب آن نشده‌اند، هرگز در “تله تجارب نامناسب دیگران” نیفت و آن را به عنوان یک کار غیر ممکن نپذیر.
متقاوت تجزیه و تحلیل کردن یعنی: دلیل تجارب نامناسب افراد را به باورهای محدودکننده‌شان ربط بدهی و دلیل موفقیت‌های عظیم افراد را به باورهای قدرتمندکننده و ثروت‌آفرینش‌شان ربط بدهی و به این وسیله باورهایی هماهنگ با نتایج دلخواهت را بشناسی.
مانعی بزرگتر از نجواهای ذهنت، در برابر موفقیت‌هایی که میخواهی داشته باشی، وجود ندارد.
ذهن همیشه با دیده‌ها، شنیده‌ها و تجاربش قضاوت می‌کند. پس مراقب باش اسیر تجربه‌های ذهنت نشوی.
وقتی چیزی را نداری اما آن را میخواهی، وقتی خواسته‌هایت را بزرگتر و فراتر از تصورات ذهنی‌ات می‌بینی، باید به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر نمایی. باید به جای ناباورانه نگاه کردن به آن موفقیت‌ها و قضاوت کردن درباره آن افراد، باورهای قدرتمند کننده‌ای را بشناسی که آن نتایج را رقم زده و سپس به ساختن آن باورها همت بگماری.
راه باور ساختن این است که:
به جای نقد موفقیت آن آدمها، تحسین‌شان کنی.
و به جای قضاوت آن موفقیت‌ها، آنها را مهر تأییدی بدانی بر نقش باورهای متفاوت در تجربه شرایط متفاوت.
همین کارهای به ظاهرساده، باورهای قدرتمند کننده‌ای می‌سازد و نتایجی برایتان به بار می‌آورد که در نگاه افراد با باورهای محدودکننده، باورنکردنی و غیرممکن می‌نماید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD419MB35 دقیقه
- فایل صوتی به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر کن32MB35 دقیقه
به نام خداوند بخشنده هدایتگرم
برگ بیست و چهارم سفرنامه
به جای کوچک کردن خواسته ات باورت را بزرگتر کن
جمله کلیدی این فایل برای من وقتی بود که استاد گفتن قبل از رسیدن به هدف،اهداف و جایگاه بعدی خودتون رو تعین کنید… دقیقا من در این جایگاهم و چون ظاهرا همه چیز الان طبق روال طبیعی زندگی باب میلم هست دارم دچار روزمرگی میشم… به اهداف قبلی خودم رسیدم و درآمدم بیش از سه برابر شده و اگر الان بیشتر و بیشتر نمیشه نشان از اینه که باید ترمزهام رو پیدا کنم و باورهام رو بزرگتر کنم و نه اینکه بیشتر کار کنم! خدایا شکرت برای اینهمه آگاهی بابت این فراوانی در جهان هستی… از دیروز کمی معده دردم برگشته که پس از شروع دوره سلامتی اصلا تجربش نکرده بودم و این رو هم یک نشونه تلقی میکنم که وقت تغیره… دقیقا به خاطر دارم که استاد میگفتن تو اون زمانی که دچار بی هدفی شده بودن و به همه خواسته هاشون رسیده بودن جسمشون هم در کنار روحیشون شروع به آلارم دادن کرد و ایشون با تعین اهداف جدید به روال صعودی گذشته برگشتن… این دقیقا داستان الان منه!
اینجا برای خودم یک نمونه از خواستن و رسیدن هام رو مینویسم تا به خاطر بیارم فقط باید بخوام… دیروز بعد از کار در حالی که داشتم استراحت میکردم یادم اومد گوشت وعده شامم رو از فریزر در نیاوردم و حقیقتا از ته دل خواستم کسی برام این کار رو بکنه تا مجبور نباشم از جام پاشم ولی همه خواب بودن اما شاید کمتر از دو دقیقه طثل کشید که صدای باز شدن در اتاق پدر مادرم ث بعد صدای باز شدن درب فریزر اومد…. و مامان به فکر وعده غذایی من بود و اومد گفت دیدم گوشت نذاشتی بیرون برات گذاشتم!! به همین راحتی و به همین سرعت من خواستم و رسیدم اینا اگر نشانه نیست پس چیه؟! تمام خواسته های من به همین شکله و میتونه به همین راحتی برآورده بشه فقط باور های محدود کننده من هستن که بین درخواست و دریافت فاصله میندازن و نه هیچ چیز دیگه ای و کار و وظیفه ی من در زندگی فقط کار کردن روی این باورهاست…