وقتی از بیرون به دستاوردهایی در زندگی دیگران نگاه می‌کنیم که خودمان-با وجود تلاش‌های بسیار-حتی درصدی از آن دستاوردها را نداریم؛
وقتی دلیل دستاوردهای یک فرد خاص را با چرتکه باورهای محدودکننده‌ی ذهن مان حساب و کتاب می کنیم؛
آنوقت نه دلیل اصلی نتایج آن فرد را می فهمیم و نه دلیل نتیجه نگرفتن خودمان را. زیرا ما فقط به میوه ها نگاه می کنیم و هرگز از ریشه هایی خبردار نمی شویم که آبشخور آن میوه هاست. ما تلاش های آگاهانه ی آن فرد را برای تغییر شخصیت خود؛ برای ساختن مهارت های خود؛ برای کنترل ذهن خود و… در نظر نمی گیریم و« این عوامل اساسی« را نه در معادله ی نتایج آن فرد نمی گنجایم و نه در معادله ی «دلیل نتیجه نگرفتن های خودمان». در نتیجه به قول قرآن بین خودمان و فهمیدن حقیقت، حجابی می کشیم و شروع به قضاوت می کنیم تا دلیل شکست هایمان را اینطور توجیه کنیم که:
چنین موفقیتی محال است،
حتماً دروغ می‌گوید.
حتماً از راههای نادرست به آن موفقیت رسیده است
و در بهترین و مثبت‌ترین حالت نیز می‌گوید:
حتماً سرنوشت اش این بوده
حتماً شانس آورده
یا خداوند برایش خواسته و به او توانایی ویژ‌‌ه‌ای بخشیده.
تفاوت نتایج افراد، تفاوت در باورهای آنهاست. تفاوت در نتایج افراد، تفاوت در نگاه آنها به دلیل نتایج است؛ تفاوت در عادت های شخصیتیِ قدرتمندکننده ای است که آگاهانه ساخته اند.
اگر نتایج متفاوت‌تری میخواهی، باید باورهای متفاوت‌تری بسازی و اگر میخواهی باورهای قدرتمندکننده‌ای بسازی، باید به ذهنت متفاوت تجزیه و تحلیل کردن را، آگاهانه بیاموزی.
یعنی اگر دست آورهای فرد موفقی را می‌بینی که هیچ ارتباطی به بهترین دستاورد زندگی‌ات نیز ندارد، آگاهانه به ذهنت بگویی: اگر او توانسته، پس من هم می‌توانم!
وقتی به دنبال کسب نتیجه‌ای هستی که افراد زیادی با وجود تلاش‌های زیاد، هرگز موفق به کسب آن نشده‌اند، هرگز در “تله تجارب نامناسب دیگران” نیفت و آن را به عنوان یک کار غیر ممکن نپذیر.
متقاوت تجزیه و تحلیل کردن یعنی: دلیل تجارب نامناسب افراد را به باورهای محدودکننده‌شان ربط بدهی و دلیل موفقیت‌های عظیم افراد را به باورهای قدرتمندکننده و ثروت‌آفرینش‌شان ربط بدهی و به این وسیله باورهایی هماهنگ با نتایج دلخواهت را بشناسی.
مانعی بزرگتر از نجواهای ذهنت، در برابر موفقیت‌هایی که میخواهی داشته باشی، وجود ندارد.
ذهن همیشه با دیده‌ها، شنیده‌ها و تجاربش قضاوت می‌کند. پس مراقب باش اسیر تجربه‌های ذهنت نشوی.
وقتی چیزی را نداری اما آن را میخواهی، وقتی خواسته‌هایت را بزرگتر و فراتر از تصورات ذهنی‌ات می‌بینی، باید به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر نمایی. باید به جای ناباورانه نگاه کردن به آن موفقیت‌ها و قضاوت کردن درباره آن افراد، باورهای قدرتمند کننده‌ای را بشناسی که آن نتایج را رقم زده و سپس به ساختن آن باورها همت بگماری.
راه باور ساختن این است که:
به جای نقد موفقیت آن آدمها، تحسین‌شان کنی.
و به جای قضاوت آن موفقیت‌ها، آنها را مهر تأییدی بدانی بر نقش باورهای متفاوت در تجربه شرایط متفاوت.
همین کارهای به ظاهرساده، باورهای قدرتمند کننده‌ای می‌سازد و نتایجی برایتان به بار می‌آورد که در نگاه افراد با باورهای محدودکننده، باورنکردنی و غیرممکن می‌نماید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD419MB35 دقیقه
- فایل صوتی به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر کن32MB35 دقیقه
سلام و وقت به استاد عباس منش عزیز و همه دوستان
یاد یه صحبتی که استاد قبلا زده بودن افتادم که ادما مو قع خربد میرن اولین مغازه و بهترین و پیدا میکنن اما دچار شک میشن و میگن بریم یه چرخی تو پاساژ بزنیم شاید بهتر شو پیدا کردیم اما دست از پا دراز تر برمیگردن به همون اولین مغازه
من همون ادمم خیلی اتفاقی با مطالب شما اشنا شدم و خوشم اومد دست و پا شکسته دنبالش کردم اما گفتم خب ازین بهترم هست بگرد مجتبی
اما الان که دارم این پیامو مینویسم یه بیست و چند روزی هست با جون و دل برگشتم به همین سایت و سعی مو دارم انجام میدم و اولیش هم همون اصلی ترین موضوع که فیلتر کنم هز چی و که میبینم و میشنوم و میخونم خدار رو شکر که هستم و نتیجه گرفتم و حتما در ادامه هم بیشتر میشه به لطف خدای جان
یکی از تجربه های خوبم و میگم من دانشجو دکتری تخصوصی هستم و برای ادامه تحصیلم نیاز به نمره ازمون زبان داشتم به چند تا از دوستان م که تماس میگرفتم میگفتن دیر شروع کردی به خوندن و یه 10-20 باری باید تو امتحان شرکت کنی تا نمره قبولی و بگیری اما من یاد یکی دوتا از دوستانم میافتادم که خیلی سریع قبول شدن و سعی میکردم همش به اونا توجه کنم و یه سه ماهی هست شروع کردم به مطالعه و تو این مدت یه روند رو به رشدی که با شتاب داره میره جلو قشنگ برای خودم مشخص از کتاب ها و فایل های که خیلی راحت و اتفاقی هدایت شدم بهشون الهی شکرررت و از اون موقعی که جدی اومدم و باورهامو نوشتم و ترمز ذهنی مو پیدا کردم و جایگزین کردمشون با باوهای که به من شور و شوق و انگیزه میداد خدا خودش همه کارارو پیش برد
به جهان خرم از انم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
الانم که این پیامو مینویسم به لطف خدا نمره قبولی مو گرفتم و میگم به دوستانم که هر حرفی که به شما نیرو میده بپذیرید.وبا توکل به نیروی مطلق قدم به قدم پیش بریم حتما موفق میشیم.