وقتی از بیرون به دستاوردهایی در زندگی دیگران نگاه میکنیم که خودمان-با وجود تلاشهای بسیار-حتی درصدی از آن دستاوردها را نداریم؛
وقتی دلیل دستاوردهای یک فرد خاص را با چرتکه باورهای محدودکنندهی ذهن مان حساب و کتاب می کنیم؛
آنوقت نه دلیل اصلی نتایج آن فرد را می فهمیم و نه دلیل نتیجه نگرفتن خودمان را. زیرا ما فقط به میوه ها نگاه می کنیم و هرگز از ریشه هایی خبردار نمی شویم که آبشخور آن میوه هاست. ما تلاش های آگاهانه ی آن فرد را برای تغییر شخصیت خود؛ برای ساختن مهارت های خود؛ برای کنترل ذهن خود و… در نظر نمی گیریم و« این عوامل اساسی« را نه در معادله ی نتایج آن فرد نمی گنجایم و نه در معادله ی «دلیل نتیجه نگرفتن های خودمان». در نتیجه به قول قرآن بین خودمان و فهمیدن حقیقت، حجابی می کشیم و شروع به قضاوت می کنیم تا دلیل شکست هایمان را اینطور توجیه کنیم که:
چنین موفقیتی محال است،
حتماً دروغ میگوید.
حتماً از راههای نادرست به آن موفقیت رسیده است
و در بهترین و مثبتترین حالت نیز میگوید:
حتماً سرنوشت اش این بوده
حتماً شانس آورده
یا خداوند برایش خواسته و به او توانایی ویژهای بخشیده.
تفاوت نتایج افراد، تفاوت در باورهای آنهاست. تفاوت در نتایج افراد، تفاوت در نگاه آنها به دلیل نتایج است؛ تفاوت در عادت های شخصیتیِ قدرتمندکننده ای است که آگاهانه ساخته اند.
اگر نتایج متفاوتتری میخواهی، باید باورهای متفاوتتری بسازی و اگر میخواهی باورهای قدرتمندکنندهای بسازی، باید به ذهنت متفاوت تجزیه و تحلیل کردن را، آگاهانه بیاموزی.
یعنی اگر دست آورهای فرد موفقی را میبینی که هیچ ارتباطی به بهترین دستاورد زندگیات نیز ندارد، آگاهانه به ذهنت بگویی: اگر او توانسته، پس من هم میتوانم!
وقتی به دنبال کسب نتیجهای هستی که افراد زیادی با وجود تلاشهای زیاد، هرگز موفق به کسب آن نشدهاند، هرگز در “تله تجارب نامناسب دیگران” نیفت و آن را به عنوان یک کار غیر ممکن نپذیر.
متقاوت تجزیه و تحلیل کردن یعنی: دلیل تجارب نامناسب افراد را به باورهای محدودکنندهشان ربط بدهی و دلیل موفقیتهای عظیم افراد را به باورهای قدرتمندکننده و ثروتآفرینششان ربط بدهی و به این وسیله باورهایی هماهنگ با نتایج دلخواهت را بشناسی.
مانعی بزرگتر از نجواهای ذهنت، در برابر موفقیتهایی که میخواهی داشته باشی، وجود ندارد.
ذهن همیشه با دیدهها، شنیدهها و تجاربش قضاوت میکند. پس مراقب باش اسیر تجربههای ذهنت نشوی.
وقتی چیزی را نداری اما آن را میخواهی، وقتی خواستههایت را بزرگتر و فراتر از تصورات ذهنیات میبینی، باید به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر نمایی. باید به جای ناباورانه نگاه کردن به آن موفقیتها و قضاوت کردن درباره آن افراد، باورهای قدرتمند کنندهای را بشناسی که آن نتایج را رقم زده و سپس به ساختن آن باورها همت بگماری.
راه باور ساختن این است که:
به جای نقد موفقیت آن آدمها، تحسینشان کنی.
و به جای قضاوت آن موفقیتها، آنها را مهر تأییدی بدانی بر نقش باورهای متفاوت در تجربه شرایط متفاوت.
همین کارهای به ظاهرساده، باورهای قدرتمند کنندهای میسازد و نتایجی برایتان به بار میآورد که در نگاه افراد با باورهای محدودکننده، باورنکردنی و غیرممکن مینماید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD419MB35 دقیقه
- فایل صوتی به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر کن32MB35 دقیقه
بسم الله الرحمن الرحیم
روز شمار تحول زندگی من
روز بیست و چهارم
به جای کوچک کردن خواسته ات،باورت رو بزرگ کن…
باور کن…فقط باور کن…باور کن که میشود…
باور کن که میتونی تو خونه زیبای مورد علاقت زندگی کنی…
ماشین فوقالعاده سوار بشی
و کارتت همیشه پر از پول باشه…
باور کن که برای این ها بییییی نهایت راه هست…و تو فقط باید ایمان بیاری تا راه برات گشوده بشه…حتی از میان دریا…
باور تو مثل عصای موسی ست….
کافیه که بر زمین بزنی و اون راه رو برات باز میکنه….
فقط با ایمان و باور میشه این کار رو کرد…
به قول استاد اگه باور نداشته باشیم راهی بهمون نشون داده نمیشه….
اگر باور داشته باشیم دریا از جای خودش برمیخیزه و راه از میانه اون برای ما گشوده خواهد شد…
اگر باور داشته باشیم :
به خداوند…
که تنها قدرت در جهانه،
که تنها فرمانروای عالمه…
این جهانی که بی کرانه…
و درک کنیم عظمتش رو…
و باور کنیم که این پادشاه یگانه،بخشیده به ما پیش از آنکه حتی درخواست کنیم…
باور کنیم که او از ما و هرآنچه باعث گسترش و بهبود جهانه حمایت میکنه…و زیر درخواست مارو امضا زده…
و تمام جهان ،مجریان این دستورند…آدمیان و کائنات…شرایط و اتفاقات، به جریان می افتند برای اجرای این دستور به امضا رسیده…
فقط باید باور کنیم …
باور کنیم خودمون رو…
که قسمتی از شکوه خداوندیم…
و این چیزیست بسیار بالاتر از خویشاوندی…
ما نسخه کوچکتری از این عظمت رو در درون خودمون داریم که باید هویدا بشه…
و آسمانها و زمین مسخر ماست…
و ما میتونیم باد ها رو به جریان بیندازیم و ابرها رو ببارانیم…
اما آیا میتونیم این رو باور کنیم؟
ما
میتونیم کوه ها رو جا به جا کنیم…
اگر و اگر و اگر ایمان داشته باشیم…
به قول حضرت عیسی تو باید اینقدر ایمان داشته باشی که وقتی بخواهی از خدا که یک کوه در برابرت جا به جا بشه مطمئن باشی که میشه…
و به قول امام صادق وقتی که دعا کردی و چیزی خواستی باید مطمئن باشی که الان اون خواسته تو پشت دره…
باید باور داشته باشی که این خیلی مهمه که تو چیزی رو خواستی…برای خدا خیلی مهمه…و قطعا در لحظه اجابت میشه…چون تو والایی وصاحب جایگاهی رفیع در کائناتی…
جهان بدین گونه ترتیب داده شده…
که تو مسخر بر همه چیز باشی….
خالق جهان این رو به ما عطا کرده…
فقط باید باور کنی فقط باید تکرار کنی…
که هر چه از خدا بخواهی،با آگاهی دل و با ضمیری روشن،و با قلبی مملو از ایمان و باور…به تو بخشیده میشود…
بهای آن تنها و تنها ایمان است….
و چه نیکو بهایی..
الهی شکر….
خدایا مارو به ایمان راستین و باور قوی و مقام دل آگاهی برسان….
سلام به دوست عزیز فرکانس بالا
از خوندن کامنتتون خیلی خوشحال شدم و این کامنت برای من یک نشانه بود در مورد قرار گرفتن در مدار افراد موفق و ثروتمند…خدارو شکر میکنم و بسیار شما رو تحسین میکنم بابت موفقیت های چشم گیر و فوقالعاده تون و خوشحالم به خاطر وجود دوستانی مثل شما در این سایت ارزشمند…
امیدوارم به زودی بیاید و از موفقیت های جدید تون برامون بگید و مارو خوشحال کنید…