به جای کوچک کردن خواسته ات، باورت را بزرگتر کن

به نام رب

# ردپای من در 24 مین روز از روزشمار تحول زندگی من #

قبلا هم منم مثل 99 درصد جامعه ، قدرت تحسین موفقیت های دیگران رو نداشتم ، تا میدیدم یکی از من در فلان حوزه بهتره ، دلایل مسخره میاوردم که خودم را متقاعد کنم که اره ببین مثلا یکی با استعدادها و توانایی های من کجاست یکی دیگه که مثلا در این حوزه استعداد خارق العاده ای هم نداره کجاست ، حتما پارتی داشته ، حتما پدرش پولدار بوده ، حتما از راه نادرست رسیده ، حتما خدا براش خواسته ، به اینجا و هزاران دلیل و بهانه ی مسخره که اره با زحمت و تلاش نمیشه به اینجا رسید و حتما این آدم خاصیه با شرایط خاصی که به اینجا رسیده ، اما همیشه این باورهای اشتباه و محدودکننده ای که از طرف جامعه ، افراد اطرافم و … را دریافت کردم و ذهنم با تاییدشان به آنها پر و بال داده بود و قدرتمندشان کرده بود ، توسط یه ندای ضعیفی در درونم انکار میشد

مثلا تا چندسال پیش درآمد داشتن از اینترنت شوخی بود ، یه کسی هم میومد میگفت آره من از اینترنت درآمد دارم ، همه مسخرش میکردن ، بهش میگفتن کلاهبردار و … اما الان همه دنبال کسب درآمدن از اینترنت ، چه پول های گزافی هم میدن برای آموزش دیدن

الانم درک میکنم که تو هر چقدر هم گاز بدی ، تا وقتی پات روی ترمز باشه ، حرکتی رخ نمیده ، اما وقتی پات رو از روی ترمز برداری ، با نهایت شتاب مسیرت رو طی میکنی ، درباره باورها هم همینطوره ، تو هرچقدر تلاش کنی ، هرچقدر سختی بکشی ، تا وقتی ترمز ها و باورهای محدودکننده داشته باشی ، نمیتونی پیشرفتی داشته باشی و قدمی برای رسیدن به خواستت برداری ، اما وقتی شروع به ساختن باورهای قدرتمندکننده و جایگزین کردن آنها با باورهای محدودکنندت میکنی ، با نهایت شتاب مسیر تکاملت رو طی میکنی

وقتی در مدار ثروت باشی ، ثروت بیشتری جذب میکنی ، اما وقتی در مدار فقر باشی ، هرچقدر هم تلاش کنی برای جذب ثروت ، هیچ ثمره ی خاصی ندارد ، چون نمیتوان در مدار فقر بود و از پول و ثروت خواست که به مدار ما بیاد ، در همه ی حوزه ها همینطوره …

درک میکنم همه به یک اندازه به خدا و نعمت هایش دسترسی دارن و هرکس با توجه به ظرفش ، با توجه به توحیدش ، میتواند از هدایت خدا و نعمت هایش استفاده کند و از آنها لذت ببرد ، و این اگر نشان دهنده عدالت خدا نیست ، پس چیست ؟

درک میکنم که من خالق زندگی خودمم با باورها و فرکانس هام ، هیچ سرنوشت از پیش تعیین شده ای وجود نداره ، هیچ کس دیگه نمیتونه زندگی من رو تغییر بده تا وقتی خودم نخوام ، هر چیزی که برام رخ میده ، به سبب باورها و فرکانسهامه ، اگر باورهای خوبی داشتم باشم ، اگر فرکانسم مثبت باشه ، اگر احساس خوبی داشته باشم ، اتفاقات خوب و دلخواهم هم برام اتفاق میفته اما وقتی باورهای محدودکننده داشته باشم ، فرکانسم منفی باشه ، احساسم بد باشه ، خب معلومه که اتفاقات بد برام رخ میده

خواسته ات را کوچک نکن ، باورت رو بزرگتر کن این رو بدون که تنها عاملی که باعث موفقیت افراد میشه ، باورها و فرکانس های افراده ، اگر نتایج متفاوت تری رو میخوای ، باید باورهای متفاوتی هم داشته باشی ، راه باور ساختن اینه که موفقیت های افراد دیگه رو تحسین کن ، بجای اینکه بیای هزاران دلیل و بهانه اشتباه بیاری که نه بابا این آدم خاصی بوده رسیده به اینجا ، تحسین کن ، به خودت بگو ( ببین ، وقتی فلانی به فلان چیز رسیده ، چرا من نتونم ؟ )

خدایا شکرت بابت خودم که خالق زندگی خودمم

باآرزوی بهترینا برای شما عزیزای دلم :)

” IN GOD WE TRUST “