«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه

سلام استاد

کامنت میذارم بخاطر حرفهایی که شما در فایل توضیحات سفرنامه گفتین

خیلی اهل کامنت گذاشتن نبودم دو تا دلیل رو درک کردم برای این حالت خودم من دنبال این بودم که نتایج بزرگ بدست بیارم بعد بنویسم چون قانون تکامل رو درک نکرده بودم

شاید دلیل بعدی عجیب باشه اما اینم به همون قبلی ربط داره من با خودم میگفتم که هرکی مدت طولانیتری هست که عضو سایته لزوما بیشتر باید پیشرفت کرده باشه و نتیجه گرفته باشه و کامنت هاش هم باید عالی باشه چون باید رو خودش طبیعتا کار کرده باشه و نتیجش هم باید پیشرفت باشه

خجالت میکشیدم کامنت بذارم بقیه اعضای سایت بخونن بگن نظراتش خوب نبود با توجه به تعداد روزی که عضو سایت هست

چون خودم همچین نگاهی به کامنت هاداشتم ولی ناآگاهانه بود شاید یک یا دوماه باشه که به شکل دقیق و روشن تونستم بفهمم چرا کامنت نمیذارم

چون یجورایی خودمو پیشاپیش با بقیه اعضای سایت مقایسه میکردم و از این که دستاوردهام بزرگ نبوده خجالت میکشیدم

واقعا این نوع نگاه اشتباه بود و هست

قانون تکامل اصل هست هرکسی مسیر تکاملی خودشو طی میکنه

نمیشه فهمید کی با چه باورهایی این مسیر و به چه شکلی طی کرده

این نشون میده چقدر هنوزم حرف و نظرات دیگران برام مهمه و ملاک عمل کردنم قرار میدادم

البته ناآگاهانه واقعا متوجه نبودم

میدونین من از زیر صفر از خیلی زیر صفر اومدم بالا

تو همه جنبه ها

اما موضوع این فایل، استاد سالهای خیلی زیادی در دوران بچگی تا نوجوانی شب های احیا با مامانم میرفتم احیا تو ماه رمضون ها

بزرگترین و شدیدترین تخریب حوزه عزت نفس من تو همونجا صورت میگرفت

حتما دیگه همه میدونن که پر از شرک هست این فضاها

نکته ای که عزت نفس منو نابود کرد و در طی سالیان بشکل خیلی پررنگ موفق شد درمن حس بی ارزشی ایجاد کنه همین بود

میگفتن امام فلانی رو واسطه قرار بدین ما که در درگاه خدا جایی نداریم خدا که بما توجهی نمیکنه ما که اونقدر ارزشمند نیستیم اگر خواسته ای داریم راحت بخداوند بگیم

خدایی رو به تصویرکشیده بودن که نه برای من ارزش و اهمیتی قائل هست نه منو یادش میاد… منوقابل نمیدونه

اون منو آفریده ول کرده به حال خودم اگر چیزی میخوام بایداز اماما بخوایم

خدا میدونه چقدر میگفتن و تکرار میکردن که ما گناهکاریم

منم نوجوون بودم داشت شخصیتم شکل میگرفت این احساس گناه رو بمن اون سالها القا کردن اوووه سالهای طولانی در زندگیم اینطوری بود

واقعا احساس بی ارزشی و حقارت و پستی میکردم چون خیلی از کلام اونا در مجالسی که گفتم تاثیر میگرفتم

یادم میاد وقتی اونا میگفتن ما گناهکاریم من باخودم میگفتم من به کی بدی کردم و چرا گناهکارم… ولی تکرار این حرفا و بودن تو اون فضاها تاثیر خودش رو گذاشت مگر میشه تاثیر نداشته باشه

الکی الکی حس گناهکار بودن در وجودم شکل گرفت

چون میگفتن من بعنوان یه انسان معمولی نمیتونم با خدا گفت و گو کنم نمیتونم ازش درخواستی داشته باشم و باید به این امام و اون امام و امامزاده بگم

اینقدر حس بی ارزشی در وجودم بووووود که خدا میدونه من باخودم این فکرا رو تکرار میکردم این باور محدود کننده شرک آلود خیلی قویتر میشد وتعمیم پیدا میکرد به بقیه جنبه های زندگیم

آها راستی میگفتن شاید لیاقت این خواسته رو که الان داری نداشته باشی این حسم بهم میداد حرفاشون که من آدم بی لیاقتی هستم

هنوز بخوبی یادم میاد تازه باشما آشناشده بودم وقتی به یه درکی رسیدم از حرفاتون خیلی برام مهم بود قبل از این که دوره ای ازشما بخرم باهمین فایلای رایگان خودم بتونم خودمو بشناسم

و استاد چقدر من تمرکز گذاشتم رو این کار خودمو حلاجی کردم باور کن من به درون خودم سفر کردم

یادم میاد وقتی میخواستم خودمو بشناسم ببینم چه افکار قدرتمندکننده و محدود کننده ای دارم دقیقا مثل حرکت تو یه جنگل انبوه متراکم و درهم تنیده بود

برای من خیلی مهم بود خودم اول باورهای محدودکننده مو بشناسم قبل از این که تو بگی

یادته تو سریال زندگی در بهشت موقع هرس کردن و تمیز کردن درختای پارادایس وقتی درختاو درختچه های هرز تو هم گیر کرده بودن میگفتی باورهای محدود کننده هم این مدلی همشون بهم چسبیدن

استاد اون در هم تنیدگی و تو هم رفتگی درختارو تو جنگل ذهن خودم تجربه کردم لمس کردم

فقط خدا میدونه این باور احساس گناه که در پی اون بسیار حس بی ارزش بودن بهت میده چه جوری همه جنبه های زندگی منو تحت تاثیرقرار داده بود سالها در تاریکی مطلق

با رویاهایی که عاشقانه و بااشتیاق فراوان دنبالشون میکردم اما هرگز ماشینم حرکت نکرد یا حرکت قابل توجهی نکرد بارها شکست خوردم چون واقعا تو عمیقترین لایه های وجودم بی ارزش میدونستم خودمو و نالایق و خانم شایسته راست میگه حقیقت رو نوشته امکان نداره کسی بدون این باورها بشکل مثبتش بتونه موفقیتی بدست بیاره

خیلی رو خودم کار کردم وقتی به تازگی احساس ارزشمندی تو وجودم داشت شکل میگرفت یعنی در درون خودمو ارزشمند حس میکردم وااای جهان عوض شده بود یه رنگ دیگه شده بود حس میکردم غنی شدم حس میکردم از زیر خاکستر اومدم بیرون

حس میکردم شادی و خوشحالیم یجور دیگه شده

انگار درونم تهی بوده باشه حالا داشت پر میشد

استاد برای اولین بار در زندگیم بود که خودمو دوست داشتم و اولین بار بود که حس میکردم خودمو دوست دارم

خدا میدونه من با کار کردن ذو عزت نفسم چه حس های نابی رو تجربه کردم

بخدا همه چیزه این عزت نفس

خدارو صدهزارمرتبه شکر برای این مسیر زیبا که بسمتش هدایت شدم

خدارو میلیون ها مرتبه شکر برای این سایت

اینجا موهبت خیلی بزرگیه خداوند به همه ما داده

یه جمع فوق العاده ی رو به رشد

دوستای واقعی

بستر زیبا و مهیا برای رشد کردن بالنده شدن برای ساختن شخصیت بهتر

و چقدر دیدگاه های من در مورد جهان خودم و خداوندی که منو آفرید تغییر کرد….. حجم زیاد و وسیعی از تغییرات همه جانبه

و داشتن شخصیت بهتری که این دلپذیرترین و شیرینترین قسمتش برای من بوده رویای من داشتن شخصیت بهتری بوده این برام اصل بوده ارزش بوده

اینقدررر خوشحال میشم خدارو شکر میکنم بارها و بارها اینقدرذوق میکنم وقتی این کائنات یه جوری به یه زبونی بهم میفهمونه به شخصیت بهتری تبدیل شدم

من بزرگ شدم عالی شدم خدارو صدهزارمرتبه شکر

من با همه وجودم اهمیت این دو باور احساس ارزشمندی و لیاقت رو در زندگیم درک کردم

هر دو روی سکه رو دیدم هم وقتی اصلا نداشتمشون و خیلی خیلی منفی بود افکارم

هم وقتی شروع به تغییرکردم وقتی جوونه زد یه کوچولو رشد وقتی در درون خودم حسش کردم

وقتی دیدم آدم دیگه ای شدم و….

این دو باور مثل پی ساختمون میمونن مثل ستون هاش هستن

امکان نداره بدون این دوباور و داشتن احساس انسان بتونه بنایی از موفقیتو خوشبختی و حس خوب برای خودش خلق کنه

اینا اصل و اساس هستن همه چی از اینجا شروع میشه

برای من اینجوری بوده که لایه لایه وجود خودمو بررسی کردم و به عمق رفتم و ارتباط باورهارو با هم دیدم و تحلیل کردم و به اینا رسیدم

اینا ریشه بود

تو سفری که من به درون خودم داشتم ریشه ای بودنشو به خوبی دیدم درک کردم

اصلا کل زندگیم تاثیر این افکارو در جهت مثبت و منفی نشون میده

تا بی نهایت میشه روش، کار کرد