«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه

بگنج جان! قانون مند باش، مگه تو آدمی نیستی که دوست داری همه چیز طبق یه قانون و نظم مشخص باشه؟ مگه دوست نداری از قانون پیروی کنی؟ اینجا همونجاییه که وقتی طبق قانون میری جلو بواسطه ی اینکه همه در برابر این قانون یکی هستن خیالت راحته از نتیجه و مکافات عمل.

من دیروز از خودم سوالاتی پرسیدم که چرا به تعهدات و قولهایی که به خودم میدم عمل نمیکنم ولی برای عمل به قولهایی که به دیگران میدم کاااارها میکنم. احساس کردم ممکنه چیزی از درونم نسبت به خودم ایراد داشته باشه.

پس با این سوالات و این آژیر مشخص درباره ی اولویت دادن به خودم، بهتره حجم زیادی از کار روی خودمو بذارم ، روی عزت نفسم.

آیا سوالاتم در این باره نیست که من احساس بی ارزشی یا کم ارزشی میکنم؟ این یه زنگ خطر خیلی بزرگه.

اگر پلی بین من و موفقیت و رویاهام وجود داشته باشه اون عزت نفسه، که شروع این پل با احساس لیاقت و اززشمندیه. برای این احساس هم باید تلاش کنم برای ساختن باورهای احساس لیاقت.

استاد میگه عزت نفس ابعاد ظرف وجودتو میسازه. حتی اندازه ظرفی که زیر باران نعمت الهی در دست نگه‌داشته‌ای، به اندازه عزت نفس توست. به همین دلیل نیز به اندازه عزت نفس‌ات نعمتها را دریافت می‌کنی.

من قبول میکنم که توانایی تغییر دیگری رو ندارم، نه میتونم تخریبش کنم نه میتونم کمکش کنم. من فقط میتونم خودمو و مدار خودمو تغییر بدم، پس بهتره اون کاری که از عهده اش برمیام رو انجام بدم و دنبال کار عبث(= سعی بر تغییر دیگران) نباشم.

با آنهایی که هم مدار هستم میتونم ارتباط برقرار کنم، میتونیم از خدمات هم استفاده کنیم، اونی که میاد سراغم الان باهم هم مداریم.

خداوند بسیار توابه، از درون من آگاهه چون من قسمتی از خدا هستم.

من فهمیدم که خدا بنده هاشو دوست داره.

من خدا رو عاشق خودم میدونم.

برای درک دو جمله ی بالا کافیه به بزنگاه هایی فکر کنم که فقط خدا میتونست برام طوری بچینه که ازش بیام بیرون.

من با یاد اون تونستم مسائل رو پشت سر بذارم. در اون بزنگاه ها با فایلهای استاد تونستم شرایط روحیمو حفظ کنم.

خدا ستارالعیوب است.

بالاخره خطا به پیشرفت منجر میشه، نمیشه خطا نباشه. مثل مستند برآمده از حادثه.‌ نباید به خاطر خطاهایی که انجام میدم خودمو کم ارزش کنم، خود خدا رو طوری میبینم که به خطاهای من لبخند میزنه چون میدونه به پیشرفتم ختم میشه. از خطاهام درس بگیرم و براش احساس گناه نکنم چون باعث میشه بیشتر و بیشتر از همون جنس رو تجربه کنم.

پس حواسمو جمع کنم در مدار درست باشم، در مدار درست اصولا خطاها و اشتباهات خیلی کمه. چون مدار درست یعنی هماهنگی با خدا، یعنی هدایت شده بودن، وقتی با هدایت خدا بری جلو خطایی رخ نمیده.

خدا خودش گفته بنده هاشو آزمایش میکنه و بعدش میگه البته بشارت بده به صابرین( نه تحمل کنندگان)، صبر همراه با امید و احساس خوبه. صابرین کسانی هستن که وقتی اتفاقی براشون میفته بهم نمیریزن، میگن انا لله و انا الیه راجعون( ما از خداییم، خدا که ضربه پذیر نیست، گیرم که این اتفاق هم افتاده باشه در نهایت بازگشت من به سوی خداست، در نهایت من به انرژی منبع برمیگردم، در نهایت باید فرکانسمو درست کنم، اینو کسی اگه بگه بشارت الهی نصیبش میشه)، صبر میکنن پس صلوات، رحمت و هدایت خدا نصیبشون میشه.

من اگه بهم بریزم و احساسمو بد کنم با توجه به قانونِ حس بد= اتفاقات بد، باعث اتفاقات بدتری میشه.

همین که حس منفی اومد باید با تغییر دیدگاهم به دیدگاهی قشنگتر حالمو بهتر کنم وگرنه از در و دیوار اتفاقات بد برام میاد. پس باید در اینجور مواقع( حتی همه مواقع) این سوالو باید از خودم بپرسم که چطور میتونم احساس بهتری داشته باشم؟ جوابهایی مثل خداوند بخشنده است، وهاب و رزاق است، زندگی کسی رو نمیتونم تغییر بدم، اگه خودمو با خدا هماهنگ کنم نتایج خوب میان و این اتفاق به ظاهر ناجور با ختم به خیر شدن مدیریت میشه، باید سعی کنم ذهن برنده داشته باشم و به خودم بگم باید از چالشهام برنده بیام بیرون، راهکارش چیه؟ نرفتن توی فاز احساس بد.

احساس گناه دقیقا نقطه مقابل احساس خود ارزشیه. و خود ارزشی اصلیترین جنبه از عزت نفسه. مهمترین عامل موفقیت هر فرد اعتماد به نفس و عزت نفسه.

مشخصه های افرادِ با اعتماد به نفس بالا از نظر من:

– خودشون رو دوست دارن

– با خودشون راحتن

– خود واقعیشون رو مخفی نمیکنن

– به راحتی ارتباط برقرار میکنن

– کارهایی هست ک خیلی خوب انجامش میدن و خودشون هم میدونن

– اطلاعات زیادی در حوزه های خودشون دارن

– براحتی تصمیم میگیرن

– روی دیگران تاثیر میذارن