اکثر ما در کودکی به خاطر سرزنش‌ها، تحقیرهایی و برچسب‌هایی که از طرف خانواده و جامعه به ما زده شده است، عزت‌نفس خود را از دست داده‌ایم. به همین دلیل نیز نقطه شروع تغییر شرایطی که در آن هستیم، از برپایی جهادی اکبر برای ساختن عزت‌نفس‌مان شروع می شود و اولین آجر از این پی، باورهای قدرتمندکننده ساختن برای حل ریشه ایِ باورهای سمی و کشنده به نام “احساس گناه” و “احساس بی ارزشی” است.
زیرا اگر اعتماد به نفس، کلید اصلی موفقیت‌های بشری باشد، قطعاً “احساس گناه” سدِ راه تمام موفقیت‌های او خواهد بود.
امکان ندارد هم در عذاب وجدان و احساس گناه بمانی و هم عزت نفس داشته باشی. هم نشینی این دو غیرممکن است، همانگونه که هم‌نشینی ثروت با فقر، آرامش با نگرانی، سلامتی با بیماری و.. غیرممکن است.
بدون ساختن عزت نفس، موفق شدن غیر ممکن است. اما تا زمانی که در احساس گناه باشی، دسترسی به عزت‌نفس غیر ممکن است.
این یک قانون است که، موفقیت و ثروت سراغ یک ذهن آرام و مطمئن می‌رود. یعنی ذهنی که عاری از احساس گناه، عذاب وجدان و بی‌ارزشی است.
“احساس گناه” و “عذاب وجدان”، بزرگترین ترمز در برابر داشتن عزت نفس است. بنابراین پروسه ساختن عزت نفس از برداشتن این ترمز و تبدیل آن به “احساس لیاقت و خودارزشی” آغاز می‌شود و ساختن این باور، مهمترین مأموریت دوره عزت نفس است.
عزت نفس مثل سنگر بانی تا دندان مسلح در برابر نجواهای فلج کننده ذهن است. از آنجا که هیچکدام از ما باورهای ۱۰۰٪ خالص نداریم، در نتیجه همیشه در معرض خطا و اشتباه و شرایط نادلخواه هستیم.
اگر “سنگربانی به‌نام عزت نفس” در وجودت نباشد تا در مواقع سخت و نادلخواه که به خاطر اشتباهی بوجود آمده، افسار ذهنت را به دست بگیرد، ذهن آنچنان نجوایی به پا می کند و آنقدر آن خطاها را در نظرت بزرگ جلوه می‌دهند و آنچنان دلایلی منطقی برای لایق نبودنت ارائه می‌دهد و آنچنان باورهای مخرب و ترمزهایی قوی می‌سازد، که باور می‌کنی از عهده‌ی انجام هیچ کاری برنمی‌آیی!
اینجاست که آنهمه شور و شوقی که برای رویاهایت داشتی، از بین می رود. زیرا میان خودت و آن رویای زیبا، خواه یک رابطه توام با عشق باشد، خواه یک کسب و کار سودآور، خانه‌ای با امکانات عالی، زندگی در یک کشور عالی و … فرسنگ‌ها فاصله می‌بینی که هیچ چیز قادر به پر کردن آن فاصله نیست.
به همین دلیل است که: تمام موفقیت‌های زندگی ما، روی پایه‌ای به نام عزت‌نفس بنا می‌شود.
“احساس لیاقت و ارزشمندی”، که نقطه مقابل «احساس گناه و خود کوچک بینی» است، مهمترین وجه از عزت نفس است. یعنی ساختن موفقیت‌ها از عزت‌نفس شروع می‌شود و ساختن عزت نفس، از “تلاش برای ساختن باور احساس لیاقت”.
استاد عباسمنش همیشه تأکید ویژه‌ای بر ساختن عزت نفس دارد. ایشان مهم ترین دلیل موفتیت‌های خود در هر برهه از زندگی‌شان را، حاصل تلاشی می‌داند که، صرف ساختن جنبه‌ای دیگر از عزت نفس خود داشته است.
موضوع این است که، هیچ انتهایی برای عزت نفس وجود ندارد. یعنی همیشه جنبه‌ای از عزت نفس ساخته نشده، در ما وجود دارد که لازم است روی آن کار شود. به اندازه‌ای که آن بخش کاملتر می‌شود، دستاوردهای‌مان نیز بزرگتر می‌شود.
با انجام تمرینات این دوره، “باور احساس لیاقت” در وجودت شکل می‌گیرد و نتایجی را وارد زندگی‌ات می‌نماید که، ناکامی‌های تمام سالهای گذشته‌ات را جبران می‌کند. آنوقت تفاوت زندگی بدون عزت نفس و باعزت نفس را به وضوح احساس می‌کنی.
عزت نفس انتخاب‌های آینده‌ات را در هر جنبه از زندگی‌ات تغییر می دهد. از رشته ای که می خواهی در آن تحصیل نمایی، همسری که انتخاب می کنی، روابط ات، شغل ات و حتی نوع رفتار دیگران با شما ومیزان محبوبیت‌ات و حتی میزان موفقیت مالی‌ات را دستخوش تغییرات اساسی می‌کند زیرا تعریف تو از احساس لیاقت، دستخوش تغییرات اساسی می‌گردد.
خیلی فرق می‌کند بعد از ساختن عزت نفس، اهدافت را مشخص کنی یا قبل از آن!
عزت نفس، ابعاد ظرف وجودت را می‌سازد. حتی اندازه ظرفی که زیر باران نعمت الهی در دست نگه‌داشته‌ای، به اندازه عزت نفس توست. به همین دلیل نیز به اندازه عزت نفس‌ات نعمتها را دریافت می‌کنی.
تفاوت تجربه‌ات از زندگی، با عزت نفس و بدونِ عزت نفس، از زمین تا آسمان است.
ارزشش را دارد که برای ساختن عزت نفس خود وقت بگذاری و این جهاد اکبر را برپا و ادامه دهی. زیرا جهان همیشه در برابر چنین حدی از عزت نفس، فقط کرنش می کند و چاره‌ای جز آوردنِ بهترین‌ها به زندگی‌ات ندارد.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD456MB38 دقیقه
- فایل صوتی «چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه35MB38 دقیقه
خداروشکر که این فرصت رو در اختیارم قرار داد تا بتونم بعد تقریبا یک سال و نیم جسارت کامنت گذاشتن رو داشته باشم.
سلام به استاد عزیزم استاد عباس منش و سرکارخانم مریم شایسته عزیز و دوست‌داشتنی و تمام عباس منشی ها.
آره من تقریبا یک سال و نیمه عضو این خانواده باشکوه هستم اما هیچ وقت کامنتی نزاشتم(فکر کنم یبار فقط)
چون متاسفانه همیشه میخواستم یه چیزی بگم که خیلی منحصر به فرد و خاص باشه همیشه میخواستم چیزی کامنت بزارم که هیچ مشکلی و ایرادی نداشته باشه، خلاصه هر بار که میومدم بنویسم، بخاطر وسواسی که رو ایراد های ریز داشتم هیچ وقت متن کامنت من کامل نمیشد، همیشه خراب میشد.(البته از نظر خودم)
تا اینکه سرکارخانم شایسته عزیز لطف کردن با استفاده از فایل رایگان های سایت این دوره قشنگ رو خلق کردن.
شک داشتم که شروع کنم یا نه، با خودم گفتم من چجوری میخوام هر روز کامنت بزارم، چجوری به خودم تعهد بدم!!
تو همین فکر بودم که از خدا هدایت خواستم، گفتم خدایا اگه قراره این دوره رو بگذرونم خودت هدایتم کن، داشتم لیست روز شمار تحول زندگی من رو میخوندم که دیدم متن روز 23 ام با همه متن ها متفاوته(من از بچگیم چون روز 23ام به دنیا اومدم به عدد 23 علاقه داشتم) همین جا دیگه تصمیم گرفتم که شروع کنم.
بعد وقتی متن توضیح فصل اول روز شمار تحول زندگی من رو خوندم با خودم گفتم دیگه وقتشه به این ترسی که دارم غلبه کنم و با عشق، به خودم تعهد دادم که هر روز فایلم رو ببینم و کامنت بزارم، گفتم همون طور که استاد عباسمنش عزیز میاد جلوی دوربین و چیز هایی که باید، به ایشون گفته میشه، منم شروع میکنم به نوشتن و از خداوند مهربون هدایت میخوام تا چیز هایی که باید رو بنویسم.
هدایت، خیلی جالبه، وقتی از خداوند هدایت میخواییم و کنترل صد درصدی زندگیمون رو می‌سپاریم به خودش، قطعا به سمت خواسته هامون و مسیر درست هدایت میشیم، همین قدر ساده و آسون، اینو تقریبا هممون میدونیم ولی یجا هایی که یه کوچولو شرایط سخت میشه الخیر فی ما وقع رو یادمون میره، دقیقا مثل چند وقت پیش من که وقتی میخواستم کامنت بزارم روی عقل زمینیم حساب باز کرده بودم و یادم رفته بود که من تحت هدایت هستم، اصل مطلب چیز دیگه ای از اینه که من آماده کردم و بخاطر عجله‌ای که داشتم کلمات کنار هم نمی‌نشستن و جمله هام جور در نیومدن.
منبع اصلی همیشه حواسش به ما هست این ما هستیم که گاهی یادمون میره که ما همیشه وصل بودیم و هستیم، فقط باید به یاد بیاریم که وصلیم، فقط باید به یاد بیاریم که ما بخشی از اصلیم،فقط باید باور کنیم که در واقع ما خود اصلیم و چیزی غیر از این نیست.
نیازی نیست برای بدست آوردن چیزی یا رهایی از مسائله ای…. عجله کنیم و بخوایم خودمون اوضاع رو کنترل کنیم. فقط کافیه توکل کنیم، به یاد بیاریم خودش گفته وبشر الصابرین.
با یقین آوردن به این علم، به احساس خودارزشی می‌رسیم که این احساس مهمترین عامل اعتماد به نفس هست و اعتماد به نفس یا عزت نفس مهم ترین عامل در موفقیت هست.
اگه ایرادی تو نوشته هام بود که دیگه خودتون رو بزنین به اون راه انگار ندیدین انشالله یواش یواش درست میشه.
خداروشکر تونستم کامنت اولین روزم رو بزارم.