«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه

سلام

طب سنتی برای از بین بردن بیماری از قرص یا مسکن استفاده نمیکنه بلکه ریشه بیماری رو پیدا کرده و با از بین بردن ریشه بیماری هم خودبخود از بین میره. منم میخام از این دیدگاه به قضیه احساس گناه نگاه کنم. ما اگه بتونیم ریشه های احساس گناه رو پیدا کنیم و اونا رو از بین ببریم احساس گناه هم متعاقبا ازبین خاهد رفت. حالا درحد تجربه و اطلاعات من، ما به دلایل زیر احساس گناه میکنیم :

1. احساس میکنیم دیگه خدا ما رو دوست نداره و اصلا به ما نگاه هم نمیکنه

2. احساس میکنیم دیگه هیچ کس ما رو دوست نداره و نخاهد داشت

3.احساس میکنیم فقط ما این گناه رو مرتکب شدیم و بقیه پاک و معصوم هستن

4. احساس میکنیم دیگه تو این دنیا رنگ خوشی رو نخاهیم دید و تو اون دنیا هم میریم جهنم

5. با انجام گناه ما مدام با افکارمون و کلاممون مثل من گناهکارم خدا منو دوست نداره هیشکی منو دوست نداره من پست و بی ارزشم و . . . به ضمیر ناخودآگاهمون اطلاعات بد میدیم و یواش یواش تمام این جملات رو باور میکنیم با باورهامون هر لحظه به کائنات فرکانس میفرستیم.

حالا ما باید این ریشه ها رو از بین ببریم و راه حل اینه که ریشه ها یا باور های خوب رو جایگزین کنیم. و برای این کار ما باید عمیقا تفکر کنیم، به سخنان و جملات کتاب خدا و بزرگان توجه کنیم و همینطور به اتفاقات و آدمای اطرافمون کمی متفاوت تر و عمیق تر نگاه کنیم. حالا برای اون ریشه هایی که گفتم من راههای زیر رو مناسب میدونم.

اگه همین الان به اطرافمون نگاه کنیم می بینیم که با وجود گناهامون خورشید خدا بازم میتابه هوا 1.هست ابرا هست غذا داریم برای خوردن بدمون هست سلامتیمون هست و هنوز نفس میکشیم. دیگه تابلوئه که خدا هنوز خیلی خیلی خیلی دوستمون داره که با وجود گناهامون هنوز نعمت هاش رو از ما نگرفته.نعمت های خدا رو که الان هنوز هست رو بشماریم و تکرار کنیم به مطالعه آیاتی بپردازیم که از ممهربونی و محبت و توبه پذیر بودن خدا حکایت دارن. به این فکر کنیم که تو دنیا هیچ پدر و مادری نیستن که فرزندشون رو با وجود بزرگترین گناه نبخشن حالا ببینیم خدایی که خالق ماست خدایی که از روح خودش در ما دمیده خدایی مه ما پاره ای ازش هستیم اصلا امکان داره که ما رو دیگه نبخشه؟؟؟؟؟

2.برای از بین بردن این احساس که دیگه هیچ کس ما رو دوست نخاهد داشت اگه به آدمای اطرافممون و رفتار هاشون نگاه کنیم متوجه که در هر شرایطی خیلیا خیبیا رو دوست ندارن پیغمبرهم که باشی یه عده هستن که که دوستت نخاهند داشت. باید با تکرار و تکرار به این جایگاه برسیم که بگیم هر کسی رو که من دوست نداشته باشم مشکل منه و هر کسی که منو دوست نداره مشکل خودشه و خودش باید مشکلشو حل کنه. و البته در کنار عشق الهی این موضوع کاملا نحو میشه.

3. با نگاه به آدما و اتفاقات از اول تاریخ متوجه میشیم که فقط ما نیستیم که گناه یا اشتباه کردیم. هر کس ممکنه خطا کنه بخاطر همین امام صادق فرمودن هر انسان انسانی را بخاطر گناهی سرزنش کند نمیرد تا به آن گناه مرتکب شود

4.باز با نگاه به آدما و اتفاقات جهان متوجه میشیم خیلیا گناهای خیلی بزرگ انجام دادن اما الان روزگار خوبی دارن. خدا اونارو بخشیده خودشون هم خودشون رو بخشیدن و خوب زندگی کردن و طبق قانون فرکانس زندگی شون فوق العاده شده. حتی در مورد برخی پیامبران هم این وجود داشته.

5. بنظر من مهمترین چیزیمه باعث میشه ما تو احساس گناه بمونیم افکار و کلامی هست که مرتبا تکرار میکنیم و ضمیر ناخودآگاهمون رو هدایت میکنه و فرکانسی که هر لحظه میفرستیم. ما باید سریعا کلاممون رو تغییر بدیم جملاتی مثل من گناه کردم و خدا منو دوست نداره و از این دست رو کاملا و کاملا حذف کنیم و از عبارات تاکیدی استفاده کنیم مثل خدا ما رو آفریده و همیشه ما رو دوست داره، من خدا رو دوست دارم خدا هم مرا دوست دارد. احساسمون رو هم باید سریع تغییر بدیم از طریق تکنیک هایی که دیگه همه الان میدونن مثلا با فکر کردن به دوران کودکی پاک و معصومیتمون و به کارهای خوب و خیری که در گذشته انجام دادیم و موفقیت هایی که کسب کردیم. همینطور در جامعه حضور داشته باشیم و به تفریحاتی مثل ورزش بپردازیم تا فکرمون مجالی برای منفی شدن نداشته باشه.

با تغییر افکار و احساسمون و در نتیجه فرکانس هایی که میفرستیم و با تغییر کلاممون که عصای معجزه گر ماست و ورود اطلاعات درست در ضمیر ناخودآگاهمون بتدریج احساس زنده بودن و ارزشمند بودن جای احساس گناه رو خاهد گرفت.

با آرزوی شادی دایمی برای تک تک مردم جهان