«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه

سلام به استاد عباسمنش و استاد شایسته

و دوست عزیزی که داره این کامنتمو میخونه

ویژگی یک فرد با عزت نفس

خب من دقیق فرد اعتماد به نفس و عزت نفس رو نمیدونم اما فکر میکنم عزت نفس خیییلی ریشه ای تر و عمقی تر و ابعاد بیشتری داره نسبت به اعتماد به نفس

یعنی عزت نفس چندین درجه بالا تر از اعتماد به نفسه

کسی که اعتماد به نفس داره :

میتونه درخواست کمک کنه اگر نیاز داشت

میتونه با دیگران ارتباط برقرار بکنه

با اشتباهات خودش سعی میکنه کنار بیاد و سرزنش نکنه خودشو

به دیگران بی احترامی نمیکنه همچنین به خودش

خودش رو دوست داره ولی گاهی به انتقادات دیگران درباره خودش فکر میکنه

کسی مخالف نظرش حرفی زد یا بهش تهمت زد عصبانی نمیشه و واکنش گرا نیست و حرفشو با ارامش میزنه

سعی میکنه ارتباطش رو با دیگران نگه داره و دوستاشو داشته باشه و از دست نده

اما کسی که عزت نفس داره همینا رو چندین درجه بالا تر و بهتر و عمقی تر داره : مثلا

سعی میکنه کارشو خودش انجام بده اما اگر نیاز به کمک داشت با شجاعت این درخواست رو از هر کی باشه میکنه حتی اگر اون فردی بلند مرتبه باشه

ارتباط بسیار خوبی با دیگران داره و همه دوستش دارن اما اون خودش رو بیشتر دوست داره و ترجیح میده که با خودش تنها باشه و لذت ببره

حتی بزرگترین و بدترین اشتباهات رو بکنه ازش درس میگیره و میگه هیچ مشکلی نیست من هر کاریم بکنم همچنان بسیار با ارزش و دوست داشتنی هستم

کسی که عزت نفس داره نه تنها به دیگران بی احترامی نمیکنه بلکه تا جای ممکن بیشترین احترام رو به همهههه میذاره و بلکه پشت سر هیچ کس غیبت نمیکنه

خودش رو دوست داره با تمام ویژگی های ظاهری ، اخلاقی و شخصیتی و مهارتی و اگر کسی درباره مثلا ظاهرش حرف زد اصلا به خودش نمیگیره و بهش فکر نمیکنه

وقتی کسی مخالف نظرش حرف زد یا بهش تهمت زد اصلا سعی نمیکنه که دیدگاهشو یا خودشو اثبات کنه و هیچ حرفی نمیزنه و در ارامش فقط گوش میده و هیچ پاسخی نمیده و ازش میگذره و بعدش هم فراموشش میکنه

تمومه سعی اش اینه که ارتباطش با خدا و خودش رو در بالاترین درجه و کیفیت ممکن نگه داره و براش مهم نیست بقیه کنارش باشن یا نه چون وجود دیگران بهش حس ارزشمندی نمیده بلکه وجود خودش و ارتباطش با خداست که این حسو میده

اینا از نظر من تفاوت اعتماد به نفس و عزت نفس هستن و برای رسیدن به عزت نفس باید به اعتماد به نفس برسیم و همون اعتماد به نفس رو بیشتر و بیشترش کنیم با کیفیت ترش کنیم و اونقدر قوی اش کنیم که به درجه ی عزت نفس برسه

مثلا کسی که اعتماد به نفس داره با خودش اوکیه و سعی میکنه خودشو سرزنش نکنه و ببخشه

اما کسی که عزت نفس داره عاااشق و دیوانه و مجنون خودشه و خودشو بهترین و با ارزشمندترین و دوست داشتنی ترین فرد دنیا میدونه که سزاواره بهترین هاست در هر شرایطی

من خودم یه جایی بین اعتماد به نفس و عزت نفسم

میتونم عزت نفسمو وقتی قوی کنم که یه خطایی میکنم و همون موقع نه تنها سرزنش نکنم خودمو بلکه قربون صدقه خودمم برم مثل یه مادر که بچه اش ظرفی رو میشکنه و قربونش میره میگه اشکالی نداره فدای سرت

میتونم وقتی قوی کنم که کسی به من تهمتی میزنه مثلا خنگی یا نمی‌فهمی یا نمیتونی و من اون موقع نه تنها تاثیر نگیرم بلکه باز توانایی ها و مهارت ها و موفقیت های فوق العادمو به یاد بیارم و هزار بار خودمو تحسین کنم اونم هر روز

اینجوری ما به عزت نفس نزدیکتر میشیم

و کسی که عزت نفس بالایی داره خیلی انسان معنوی تری هست نسبت به کسی که اعتماد به نفس داره

یعنی ریشه های توحید در فرد عزت نفس خیییلی قوی تره و این حس معنوی که داره باعث میشه دیگران جذبش بشن نه به خاطر ویژگی و آراستگی ظاهری اش

سلام دوسته عزیز واقعا تحسینتون میکنم به خاطر این تصمیم شجاعانه ای که گرفتید …

منم همچین کاری رو کردم

با اینکه خیلی ساله با استاد هستم ولی تازه اخرای پارسال متوجه این شدم که بااااید از هر کسی که عباسمنشی و یا در مسیر رشد و تغییر نیست کات کنم تا من بتونم با ایمان و تمرکز رو خودم کار کنم و افرادی که من دوست دارم بیان تو زندگیم . و واقعا هم همین جور شد… الان هیچ دوست غیر عباسمنشی ندارم و بعد از اون کات دوستای عباسمنشی اومدن تو زندگیم و چه قدر اینجوری واقعا ایمانت به موضوع باورها بیشتر میشه …

من قبلا با خودم میگفتم اوکی اشکالی نداره که فلان دوستم در مسیر رشد و انرژی مثبت نیست من با اون میرم بیرون و خوش میگذرونم اومدم خونه رو خودم کار میکنم … در حالیکه این نتیجه نمیده … این مثل این هست که تو اب هم شکر بریزی هم نمک و انتظار داشته باشی اون اب شیرین باشه . معلومه که اون اب شیرین نمیشه و نتیجه درستی ازش در نمیاد … چون مهم نیست چه قدر رو خودمون کار میکنیم ما در نهایت باورامون شبیه باورای افرادی میشه که باهاشون در ارتباطیم …

در پناه الله یکتا