«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه

سلام به همه دوستای عزیز و خانواده بزرگ و دوست داشتنی عباسمنش

روز اول سفرنامه

آگاهی های این فایل کم وبیش در زندگیم تجربه کردم و میخوام امروز با یاداوری تجربیاتم ردپایی بذارم برای آیندم تا متوجه بشم که چقد تغییر کرده ام

در یک قسمت از فایل استاد عزیزم گفتن که اینکه احساس بد برابر با اتفاقات بد رو با تموم وجود قبول و باور دارند من هم واقعا باور دارم من از بچگیم کابوس های زیادی میدیدم و هروقت هم بیدار میشم با جزییات کامل یادم میمونه و اغلب تا چند ساعت با ترس و نگرانی از چیزهایی که دیدم سر میکردم چون مامانم بهم میگفت تو هم عین مامان بزرگت هستی و هر خواب بد یا خوبی که میبینی مخصوصاخواب های بد برای اطرافیانت به واقعیت تبدیل میشه همیشه مامانم با یاداوری این حرفها منو از خوابهایی که میدیدم میترسوند تا قبل از اینکه با سایت و این خانواده بزرگ اشنا بشم تقریبا از هر 7 شب هفته من 5 شب کابوس میدیدم و تا ظهر از ترس خواب هایی که میدیدم حالم بد بود اما از وقتی که با شما و قوانین آشنا شدم خیلی این خواب ها کم شد حتی شده بود که ماهی ی بار هم کابوس نمیدیدم اما یک چیزی رو تو این مدت خیلی خوب درک کردم که احساس خوب=اتفاقات خوب سعی میکردم هر شب با احساس سپاسگزاری بخوابم و قاعدتا در اکثر مواقع خواب های خوبی هم میبینم اما الان تقریبا یکی دوماهی هست که فکر کنم بخاطر تغییر فرکانس هام و دور شدن از اموزشها به حالت قبل برگشتم اما چیزی که خیلی برام جالب بود اینه که من اینقققققققد این که احساس خوب=اتفاقات خوب رو تکرار کردم و در ذهنم نهادینش کردم که چندشب پیش با اینکه کابوس خیلی بدی دیدم جوری که وقتی بیدار شدم کل صورتم پر از اشک بود اما یک آن به خودم اومدم دیدم دارم تکرار میکنم احساس خوب= اتفاقات خوب اصلا در حالت هوشیاری اینکار رو نکردم یعنی اینققققد من اینو تکرار کردم که حتی وقتی حواسم نیست حتی زمانیکه در حالت خواب و بیداری هم هستم این جمله از ذهنم عبور میکنه و نمیذاره افکار بد بیان سراغم نمیذارن من با یاداوری کابوسی که دیدم روزم رو احساسم رو بد کنه و واااقعا خدا رو شکر که من امروز در این جایگاهم و در این خانواده بزرگ هستم و حضور دارم که میتونم آگاهانه احساس خودم رو خوب کنم

نکته اصلی این فایل در مورد احساس گناه هست من اوایل مخصوصا در سن 19 سالگیم خیلی دختر محتاطی بودم که کسی از نه گفتن من ناراحت نشه یعنی تا جایی که امکان داشت به کسی نه نمیگفتم اینقد نه گفتن برام سخت بود که وقتی در این سن یک آقایی که یکسال از من بزرگتر بود از من درخواست دوستی کرد با وجود اینکه اصلا ازش خوشم نمیومد و اصلا هیچ جوره مناسب هم نبودیم نتونستم بهش نه بگم وقتی باهام تماس گرفت و گفت که من بخاطر شما تغییر رشته دادم بخاطر شما اومدم تو این رشته دانشگاهی احساس میکردم اگه بهش نه بگم من قلبش رو شکستم و این احساس گناه نمیذاشت که من بهش نه بگم و موافقت کردم و در مدت 6 ماهی که با هم بودیم ،خیلی ادم مذهبی بود خیلی به پوشش من گیر میداد و خیلی منو محدود میکرد من با این وجود اعتراضی نمیکردم و بعد 6 ماه متوجه شدم با یه دختر دیگه که اتفاقا اون دختر هم من میشناختم دوست شده و به من خیانت کرد. من با اینکه دوسش نداشتم اما خب به شخصیتم برخورد و همین برخوردنه باعث شد که من نه گفتن رو یاد بگیرم اون سالها من با قوانین آشنا نبودم اما خب تضادهایی که تو زندگیمون به وجود میاد باعث میشه خیلی چیزها در زندگی ما شکل بگیره خیلی از رفتارها اصلاح بشن من بعد این همه سال تازه متوجه شدم که چرا این اتفاقات پیش اومده تا همین چندسال پیش احساس قربانی شدن داشتم که به من خیانت شده اما این تضاد باعث شد که من پیشرفت کنم و اصلاح کنم خیلی از رفتارهای نادرستم رو و دیگه در مقابل نه گفتن احساس گناه نداشته باشم.

موضوع بعدی که خیلی برام جلب توجه کرد که هیچکس نمیتونه در زندگی ما تغییری ایجاد کنه نمیتونه مانع پیشرفت ما بشه من دقیقا این موضوع رو تجربه کردم

من در مقطع ارشدم یه استاد راهنمایی داشتم که خیلی منو تحت فشار میذاشت و سعی میکرد که من و شخصیتم رو هر بار خورد کنه یعنی من اینجوری برداشت میکردم هر بار که برای بررسی موضوع پایان نامم و کارهایی که انجام میدادم به اتاقش میرفتم با چشم گریون برمیگشتم اونقد منو با حرف ها و فشارهایی که بهم می اورد اذیت کرده بود که تصمیم گرفته بودم که از دانشگاه انصراف بدم اما پدرم ازشون خواستن که دیگه ن کارهامو چک کنه و نه اینکه هرماه منو ببینه فقط ازشون خواستن که نتایج رو هر دو ماه ی بار بفرستن برای چک کردن که استادمم قبول کردن ترم 4 بودم شهریورماه بود که استادم گفت اره کارت خوب پیش رفته شاید بتونی این ترم دفاع کنی یعنی در ترم 5 اما باز من بعید میدونم تو بتونی اینکار رو کنی باز با حرفاش میخواست منو تخریب کنه اما من سعی کردم بهش توجهی نکنم کارهام رو پیش بردم یک ماه قبل از دفاعم تاریخ دفاعم رو مشخص کردم بازم سعی کرد با حرف هاش و طعنه زدن هاش کاری کنه که من تو لحظه های آخر کم بیارم حتی یک روز قبل از روز دفاعم باز تمام تلاش خودش رو کرد که همه چیز رو برام سخت کنه اما چیزی که بعد از دفاع کردنم متوجه شدم این بود تموم تخریب های شخصیتی ، که میگفت تو نمیتونی دفاع کنی اخه چجوری میشه هم سرکار رفت هم دانشگاه درس خوند چون خود استادم بخاطر دانشگاش، کارش رو رها کرده بود تمام تلاشش رو میکرد که نشون بده دوتا کار نمیشه همزمان پیش برد اما این تلاشها باعث شد که من قوی تر بشم و تلاشم رو بیشتر کنم و علاوه براینکه کارم رو رها نکردم رتبه دوم دانشگاهمون هم شدم و نسبت به همکلاسی های دیگم هم زودتر دفاع کردم و این جا بود که متوجه شدم هیچکس تا زمانیکه خود ما اجازه نداده باشیم و باورش نکرده باشیم نمیتونه تاثیر منفی روی ما بذاره.

امیدوارم که تجربه هام برای دوستان مفید باشه و بتونم این روند سفرنامه نویسی رو ادامه بدم و به خودم یاداوری کنم که چقد قوی تر و بهتر شدم در این مسیر

در پناه خدا شاد و سالم و موفق باشید.