«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه

با سلام

در حالی این کلمات را می نویسم که تمام دیشب نخوابیدم. من استاد دانشگاهم وقتم پراست اما دیدم این مطلب انقدر اهمیت دارد که براش وقت بگذارم.

پاسخ:

خود را با احساس گناه مجازات می کنیم تا در تصویر ذهنی خود هم چنان شخصیت خوبی که از خود سراغ داریم باقی بمانیم . با احساس گناه کردن به خود می گوئیم : من این بار این کار را کردم ، اما دیگر این کار را تکرار نخواهم کرد . بنابراین با خود عهد می بندم که این رفتارم دیگر تکرار نشود . بهترین کار این است که وقتی می خواهیم گناهی انجام دهیم بلافاصله دست از آن کار بکشیم . تصورگناه نشانه آن است که از حد تعادل خارج شده ایم ، در شُرُف انجام اقداماتی هستیم که تصویری را از خود داریم مخدوش می کنیم .

در این مرحله ، یکی از این دو کار را انجام دهیم :

الف ) تصویر ذهنی خویش را تغییر دهیم و آن را با واقعیت روز مطابق سازیم و یا

ب) از انجام کاری که تصویر ذهنی ما را مخدوش می کند خودداری نمائیم .

تا از احساس گناه دردناک ، پردوام و مجازات کننده در امان بمانیم.

اما هرگاه در دایره احساس گناه یا رنجش گرفتار شدیم، می توانیم :

1- صادقانه از خود بپرسیم: از چه ناراحت هستم ؟ علت ناراحتیم هر چه هست آن را بپذیریم. به دیگران هم فرصت مشابهی بدهیم .

2- خود و دیگران را مشمول عفو قرار دهیم که بخشش صفت خداست.

3- از خود بپرسیم: آیا احساس رنجش و گناه سودی عاید من می کند ؟ چه فایده ای دارد ؟

4- به زبان بیاوریم که از احساس گناه رنج می بریم، وقتی بگوییم احساس سبکی می کنیم.

5- به زبان بیاوریم که هرچقدر احساس گناه کنم ، خودم را قبول دارم و عاشق خودم هستم.مثل یک والد به کودک درونمان عشق بورزیم. به جای احساس گناه احساس حمایت و همدردی را در وجود خود پرورش دهیم.

6- سپاسگزار باشیم . جنبه های مثبتی از اتفاقات زندگی خود را بیابیم و از آن ممنون باشیم .همین که حس کنیم کار خطایی کرده ایم به آگاهی رسیده ایم.

7- حرکت کنیم، تکان بخوریم ، فعال شویم ، کمی بدویم ، در منزل کار کنیم ، ورزش کنیم ، نیروی حرکت را در خود احساس نمائیم . استعدادهایمان را پرورش دهیم، به کارهایی که علاقه داریم بپردازیم.

8- از خود بپرسیم: به چه چیز دیگری توجه کنم . آیا بهتر نیست به جنبه های مثبت تری بیاندیشم. به کوچکترین موارد مثبت زندگی توجه کنیم و از آنها لذت ببریم.

9- حس شرافت را در وجود خود تقویت کنیم. وقتی به خود برچسب شریف بزنیم، قادر به گناه نخواهیم بود.

10- به خود بگوییم: تمام آن وقایع مرا انسانی منحصر به فرد و خارق العاده ساخته است. مهم این است که از احساس رنجش و گناه درباره خود چیزی بیاموزیم .

11- نظاره گر باشیم، مواظب خشم یا رنجش خود باشیم ، آنرا ببینیم و احساس کنیم ؛ اما کاری به آن نداشته باشیم . به افکار ایجاد کننده ی این احساس توجه کنیم .

12- واقعیت را همانطور که هست بپذیریم و قضاوت و پیش داوری نکنیم.

13- نفس بکشیم، از عمری که باارزشترین سرمایه زندگی است، لذت ببریم.احساس رنجش و عصبانیت اغلب در ناحیه معده ، شکم یا سینه احساس می شوند . به آرامی نفسی عمیق فرو دهیم ، احساس کنیم با هر نفسی که می کشیم نور سفیدی این بخشهای بدن شما را در بر می گیرد .

14- برای رهایی از احساس گناه راجع به کارهایی که انجام نداده ایم، به اندازه توانایی خود مسئولیت بپذیریم، تا مرتب در زندگی احساس عدم موفقیت و استرس نداشته باشیم.

15- برای تفریح در زندگی وقت بگذاریم.

16- وقتی کسی احساس گناه را به ما القا می کنددر حالی که واقعا گناه کار نیستیم یا او را توجیه کنیم یا سخن او را بی اهمیت بدانیم.

17- خویشتندار باشیم . دست کشیدن و صرف نظر کردن از چیزی که به صلاح ما نیست .

18- رنج احساس گناه را بپذیریم و آنرا به شیوه ای سالم به لذت احساس آرامش تبدیل کنیم.

19- در لحظه زندگی کنیم

20- روی خوبی ها تمرکز کنیم.

21- به دیگران عشق بورزیم بدون اینکه به انها وابسته شویم.

22- درباره احساسمان با دیگران سخن بگوییم.

23- تک تک ما انسان ها ذاتا و بالفطره انسان هایی پاک هستیم و گاهی که آسیب می بینیم به دلیل ترس ها و رنج هایمان، خودمان یا دیگران را سرکوب می کنیم، باز هم ذاتی بی گناه داریم زیرا همه ی ما قلبا دنبال عشق، ارتباط، پذیرش و آزادی هستیم. به خود بگوییم: من انسانی معصوم، مهربان و خیرخواه هستم.

24- در حقیقت، کسی که درباره کارهای بد خود احساس گناه می کند، آدم خوبیست. آدمهای بد از انجام کارهای بد خود لذت می برند ، آدمهای بد وقتی کار بد می کنند بسیار خوشحال می شوند .

25- وقتی به خود و زندگی عشق بورزیم و به دیگران احترام بگذاریم چنان اعتماد به نفسی در وجودمان فرا می گیرد که هیچ کس نمی تواند آنرا از ما سلب کند.

در پناه خدا باشید.