اکثر ما در کودکی به خاطر سرزنشها، تحقیرهایی و برچسبهایی که از طرف خانواده و جامعه به ما زده شده است، عزتنفس خود را از دست دادهایم. به همین دلیل نیز نقطه شروع تغییر شرایطی که در آن هستیم، از برپایی جهادی اکبر برای ساختن عزتنفسمان شروع می شود و اولین آجر از این پی، باورهای قدرتمندکننده ساختن برای حل ریشه ایِ باورهای سمی و کشنده به نام “احساس گناه” و “احساس بی ارزشی” است.
زیرا اگر اعتماد به نفس، کلید اصلی موفقیتهای بشری باشد، قطعاً “احساس گناه” سدِ راه تمام موفقیتهای او خواهد بود.
امکان ندارد هم در عذاب وجدان و احساس گناه بمانی و هم عزت نفس داشته باشی. هم نشینی این دو غیرممکن است، همانگونه که همنشینی ثروت با فقر، آرامش با نگرانی، سلامتی با بیماری و.. غیرممکن است.
بدون ساختن عزت نفس، موفق شدن غیر ممکن است. اما تا زمانی که در احساس گناه باشی، دسترسی به عزتنفس غیر ممکن است.
این یک قانون است که، موفقیت و ثروت سراغ یک ذهن آرام و مطمئن میرود. یعنی ذهنی که عاری از احساس گناه، عذاب وجدان و بیارزشی است.
“احساس گناه” و “عذاب وجدان”، بزرگترین ترمز در برابر داشتن عزت نفس است. بنابراین پروسه ساختن عزت نفس از برداشتن این ترمز و تبدیل آن به “احساس لیاقت و خودارزشی” آغاز میشود و ساختن این باور، مهمترین مأموریت دوره عزت نفس است.
عزت نفس مثل سنگر بانی تا دندان مسلح در برابر نجواهای فلج کننده ذهن است. از آنجا که هیچکدام از ما باورهای ۱۰۰٪ خالص نداریم، در نتیجه همیشه در معرض خطا و اشتباه و شرایط نادلخواه هستیم.
اگر “سنگربانی بهنام عزت نفس” در وجودت نباشد تا در مواقع سخت و نادلخواه که به خاطر اشتباهی بوجود آمده، افسار ذهنت را به دست بگیرد، ذهن آنچنان نجوایی به پا می کند و آنقدر آن خطاها را در نظرت بزرگ جلوه میدهند و آنچنان دلایلی منطقی برای لایق نبودنت ارائه میدهد و آنچنان باورهای مخرب و ترمزهایی قوی میسازد، که باور میکنی از عهدهی انجام هیچ کاری برنمیآیی!
اینجاست که آنهمه شور و شوقی که برای رویاهایت داشتی، از بین می رود. زیرا میان خودت و آن رویای زیبا، خواه یک رابطه توام با عشق باشد، خواه یک کسب و کار سودآور، خانهای با امکانات عالی، زندگی در یک کشور عالی و … فرسنگها فاصله میبینی که هیچ چیز قادر به پر کردن آن فاصله نیست.
به همین دلیل است که: تمام موفقیتهای زندگی ما، روی پایهای به نام عزتنفس بنا میشود.
“احساس لیاقت و ارزشمندی”، که نقطه مقابل «احساس گناه و خود کوچک بینی» است، مهمترین وجه از عزت نفس است. یعنی ساختن موفقیتها از عزتنفس شروع میشود و ساختن عزت نفس، از “تلاش برای ساختن باور احساس لیاقت”.
استاد عباسمنش همیشه تأکید ویژهای بر ساختن عزت نفس دارد. ایشان مهم ترین دلیل موفتیتهای خود در هر برهه از زندگیشان را، حاصل تلاشی میداند که، صرف ساختن جنبهای دیگر از عزت نفس خود داشته است.
موضوع این است که، هیچ انتهایی برای عزت نفس وجود ندارد. یعنی همیشه جنبهای از عزت نفس ساخته نشده، در ما وجود دارد که لازم است روی آن کار شود. به اندازهای که آن بخش کاملتر میشود، دستاوردهایمان نیز بزرگتر میشود.
با انجام تمرینات این دوره، “باور احساس لیاقت” در وجودت شکل میگیرد و نتایجی را وارد زندگیات مینماید که، ناکامیهای تمام سالهای گذشتهات را جبران میکند. آنوقت تفاوت زندگی بدون عزت نفس و باعزت نفس را به وضوح احساس میکنی.
عزت نفس انتخابهای آیندهات را در هر جنبه از زندگیات تغییر می دهد. از رشته ای که می خواهی در آن تحصیل نمایی، همسری که انتخاب می کنی، روابط ات، شغل ات و حتی نوع رفتار دیگران با شما ومیزان محبوبیتات و حتی میزان موفقیت مالیات را دستخوش تغییرات اساسی میکند زیرا تعریف تو از احساس لیاقت، دستخوش تغییرات اساسی میگردد.
خیلی فرق میکند بعد از ساختن عزت نفس، اهدافت را مشخص کنی یا قبل از آن!
عزت نفس، ابعاد ظرف وجودت را میسازد. حتی اندازه ظرفی که زیر باران نعمت الهی در دست نگهداشتهای، به اندازه عزت نفس توست. به همین دلیل نیز به اندازه عزت نفسات نعمتها را دریافت میکنی.
تفاوت تجربهات از زندگی، با عزت نفس و بدونِ عزت نفس، از زمین تا آسمان است.
ارزشش را دارد که برای ساختن عزت نفس خود وقت بگذاری و این جهاد اکبر را برپا و ادامه دهی. زیرا جهان همیشه در برابر چنین حدی از عزت نفس، فقط کرنش می کند و چارهای جز آوردنِ بهترینها به زندگیات ندارد.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD456MB38 دقیقه
- فایل صوتی «چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه35MB38 دقیقه
به نام پروردگار آمرزگار مهربان
سلام علیکم
احساس گناه یکی از بیماری هایی است که روان انسان به آن دچار می شود و از دستیابی به پیشرفت ها باز می ماند ودلیل آن به ناآگاهی انسان نسبت به پروردگارش و واقعیت قانون های الهی در رفتار با بندگانش بازمی گردد. زیرا ازمهمترین قانون های الهی که خداوند بلند مرتبه بر اساس آن با انسان تعامل می کند به شرح زیر است:
1-در امیدبخشترین آیه در قرآن کریم خداوند در این مورد قانونی مفصل را برای مردم توضیح میدهد:
{{قُلْ یَعِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ }}«زمر/53
{(ای پیامبر از سوی من)بگو:ای بندگانی که برخود اسراف کرده اید از رحمت خدا نا امید نشوید به راستی خداوند همه گناهان را می بخشد بی گمان اوست آمرزگار مهربان} «زمر/53
دراینجا خداوند خطاکاران را با جمله (قل یعبادی)یعنی:(بگو ای بندگانم…)مورد خطاب قرار داده تا دلشان را بدست آورد و روحشان آرام گیرد وکسانی را ویژه گردانیده که در گناه اسراف کرده اند و خداوند آنان را از ناامیدی واحساس گناه بازداشته وخبر داده که تمام گناهان بزرگ و کوچک و ظریف و عظیم شخص توبه کننده را می بخشد.
پس از آن خداوند خود را با ضمیرهای ( ال )تعریف وتمجید میکند که دلالت بر بالاترین درجه ی یک صفت دارد و میفرماید: {{إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ}}
این آیه امیدبخشترین آیه در کتاب خدا است زیرا شامل بزرگترین بشارت حق تعالی برای بندگانش میباشد، چون همانگونه که ملاحظه میکنیم؛ حق تعالی در این آیه، اولا ـ با هدف گرامی داشتن و بشارت به بندگان ـ ایشان را به خودش منسوب کرد، سپس بهدنبال این آنها را از نا امیدی از رحمت خویش نهی کرد.
سپس حق تعالی عبارتی بیان می فرماید که بعد از آن جای هیچگونه شک و تردیدی باقی نمیماند:
(«در حقیقت خدا همه گناهان را میآمرزد») یعنی: هرگونه گناهی را از هر نوعی که باشد، برای توبهکاران میآمرزد.
2-و آیا با این فرمایش خداوند بلند مرتبه خوشحال وشادمان نمیگردید؟
{{وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ یَعْلَمُونَ }} آل عمران/135
(و آنان که چون مرتکب کاری زشت شوند یا بر خود ستم کنند خداوند را یاد کنند و برای گناهانشان آمرزش خواهند و جز خدا چه کسی است که گناهان را می آمرزد. و بر آنچه مرتکب شدهاند با آنکه مىدانند [که گناه است] پافشارى نمىکنند.)
3-و این سخن خداوند:{{ وَمَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا }
(وهر کس بدی کند یا به خود ستم روا دارد آنگاه از خداوند آمرزش بخواهد خداوند را آمرزنده مهربان می یابد.) سوره«نساء/110
و در آیات زیاد دیگری هم خداوند این قانون را بیان میفرماید مانند: شوری/25 و قصص/16 و ص/25 و…..
4-همچنین در حدیث قدسی صحیحی از پیامبر صلی الله که میفرماید:
(ای فرزند آدم تا زمانی که مرا فرا خوانی و به من امید داشته باشی تو را با وجود کارهایی که از تو سرزده می آمرزم و این موضوع برایم اهمیت ندارد.ای فرزند آدم اگر گناهان تو به بلندای آسمان برسد سپس از من درخواست آمرزش نمایی تو را می آمرزم و اهمیتی نمیدهم. ای فرزند آدم اگر گناهانی به پهنای زمین برای من بیاوری سپس در حالی نزد من بیایی که چیزی با من شریک نگردانیده باشی به اندازه زمین برای تو آمرزش می آورم.)
5-و در حدیث صحیح دیگری هم که واقعا جالب و نیاز به تامل دارد پیامبر صلی الله میفرماید:
(سوگند به آن ذاتی که جانم در دست اوست اگر گناه نکنید به حتم خداوند شما را خواهد برد و قومی دیگر خواهد آورد که گناه می کنند پس از خداوند درخواست آمرزش می کنند و خداوند آن ها را می آمرزد.)
در اینجا تشویق به گناه نیست بلکه اهمیت توبه نزد خداوند را نشان می دهد که چطور تمام کناهان را پاک می کند
*
پس دوستان با توجه به این آیات و احادیث صحیح میدانیم که احساس گناه و ناامیدی از رحمت خداوند خود جزو گناهان است به دلیل آیه 87 سوره یوسف:(واز رحمت خدا ناامید نشوید چرا که جز کافران از رحمت خدا نا امید نمی شوند)
و آیه 56 سوره حجر:(.. وجز گمراهان کیست که از رحمت پروردگارش ناامید شود)
و باید بعد از توبه و دست کشیدن از گناه به بخشش خداوند ایمان داشته و با امید بخشش و آمرزش گناهان زندگی کرده و همیشه گمان نیک به خداوند داشته باشیم چون در سوره زمر/53 فرموده:{إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا} ترجمه:(به راستی خداوند همه گناهان را می بخشد)
و در حدیثی قدسی خداوند می فرماید:
(من نزد گمان بنده ام نسبت به خودم هستم پس هر گمانی که می خواهد داشته باشد)
یعنی اگر شخصی نسبت به پروردگارش خوش گمان باشد خداوند بلند مرتبه براساس همان گمان با او رفتار می کند. واگر نسبت به پروردگارش بدگمان باشد براساس همان گمان با او برخورد می کند.
و بعد از گناه سعی کنید کارهای خوب زیاد انجام دهید چون در حدیثی پیامبر صلی الله فرموده اند که مفهوم حدیث اینگونه است: (بعد از بدی نیکی وحسنات انجام دهید چرا که حسنات ونیکی ها بدی و گناهان را محو میکنند)
*
(إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ. به راستی رحمت خداوند به نیکوکاران نزدیک است.)اعراف/56