«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 15

سلام دوستان

اعتماد به نفس به این معنیه که ما به خودمون اعتماد داریم و خودمون را قبول داریم، خودمون را همین جور که هستیم پذیرفتیم ، با همه دارایی ها، توانایی ها، شکل ظاهری، کمبود های علمی و آگاهی و یا کمبود های مالی و امکاناتی

یعنی با خودمون یکی هستیم و تظاهر نمی کنیم.

از دلایلی که باعث میشه اعتماد به نفس کم بشه ایده آل گرایی هست و میل به کمال و عجله

که باعث میشه تظاهر بکنیم به چیزی بیشتر از اون چیز یکه هستیم و این ما را ضعیف می کنه ، حتی اگر ما 1 درصد خودمون را بالاتر از چیزی که هستیم نشون بدیم باعث ضعف ما میشه و این مقدار درسته زیاد نیست اما مغز ما با منطق صفر و یک برخورد می کنه و با خودش میگه 100 نیستف واقعی نیست لذا آلارم کمبود در ذهنمون ایجاد میشه و براش فرقی نمیکنه 70 درصد کبود هست یا 1 درصد مهم اینه که چراغ روشنه و در نتیجه ضعف و وجود نقص در درون ذهن ما نسبت به خودمون ایجاد میشه و اجازه نمیده با تمام وجود حرکت کنیم و یا اقدام کنیم یا تصمیم بگیریم و کلا به پیش بریم به همین خاطر در موارد مختلف بر اساس این درصد کمبود که دردرونمون حس میشه رفتار می کنیم

که این درصد در آدم های مختلف بر اساس شرایطی که دارند متفاوته.

علت دیگه ای که باعث کاهش اعتماد به نفس میشه خطاکار بودنمونه، یعنی اقدام کردن به هر کار یا تصمیم و فگکری که خلاف ارزشهامون د راون لحظه هست و این ضعفی را در درونمون ایجاد می کنه.

علت دیگه ای که باعث کاهش اعتماد به نفس میشه منفی نگریه که منفی نگری هم می تونه به دلیل ایده آل گرایی باشه و هم به صورت مستقل بدبینی و ذهن منفی باشه

چون در حالت ایده آل گرایی فقط می خوایم کمال مطلق باشیم لذا دنبال نواقص می گردیم تا رفع کنیم و در درون خودمون و دیگران دنبال ضعف میگردیم تا رفع بشه لذا باعث میشه در اطرافمون و در درون خودمون فقط منفی ها را ببینیم که این باعث ایجاد منفی نگری و در نتیجه باعث احساس کمبود و ضعف در ذهنمون نسبت به خودمون میشه لذا کاهش اعتماد به نفس را بهمراه داره

حال اگر نگرشمون را نسبت به دنیا بهتر کنیم و به اصل دنیا برسیم و بفهمیم که حضورمون در این دنیا واسه اینه که رشد کنیم و بفهمیم و این رشد تدریجی و با زندگی کردن هست و زندگی یه مسیره نه یک هدف، اون موقع باعش میشه دنبال بهترین بودن و بهترین نشون دادن خودمون نباشیم و همین طور که هستیم خودمون را بپذیریم و دراین دنیا زندگی کنیم و لذت ببریم، گذشته را به دست فراموشی بسپاریم و بپذیریم که خطاکار بودیم و هستیم اما زندگی یه مسیره واسه اینکه همین ها را بفههمیم و همه هم خطاکار بودن و هستند و چیز بدی وجود نداره.

این ایده آل گرایی در جنبه های زندگی مختلف باعث ضربه زدن به انسان دارهمیشه و آن را در نظام های حاکم بر کشورها و جوامع شاهد هستیم مثل تحصیلات که بدون اینکه بفهمید در جریانش قرار می گیرید و اصلا بهاین فکر نکردین که چرا باید همه افراد از بچگی وارد این سیل بشوندف نمیشه یه نفر بره از بچگی دنبال نقاشی یا موسیقی یا نجاری و…؟

مثل قوانین راهنمایی رانندگی که اصلا حواسمون نیست، نظام حاکم شده کاسه داغ تر از آش و ما را به خاطر نبستن کمربند جریمه می کنه و ایده آل گرایی برای رسیدن به کمال دست ما را بسته و باعث رنجمون داره میشه.

از جمله ایده آل گرایی ها و کمال گرایی ها که تعصب را نیز بههمراه داره در امور مذهبی هست، که باعث دین گریزی خیل یاز افراد و نیز شرک در خیلی از افراد دیگه شده و شخصیت های مذهبی شدن قدیسان و پاکان و بت ها و باعث بزرگنمایی و نمایش بزرگی کاذب د راون ها شدند و لذا از خدا دور افتادن و ضعف ایمانی پیدا کردن.

که دلیل همه رنج شها و کمبود های بشر چه در حوزه اعتماد به نفس و چه در حوزه های دیگه کمبود ایمان و نشناختن خداست. هر کس به هر اندازه که در زندگی رنج می کشه به همون اندازه ایمانش کمه و خدا را نشناخته و فاصله داره، این فاصله را رفع کنید ببینید به چه قدرتی میرسید.

شاد باشید