«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 228

۴?پشتیبان نمیخوان ?

اونا نیازی به این ندارن که توی زندگیشون حامی داشته باشن ،از طرف کسی حمایت بشن ،اینکه کسی پشتشون باشه یا ن براشون مهم نیست اونا تکیه کردن به خودشون ن دیگران ،از این جهت گلایه نمیکنن ما توی دورمون این چیزارو شنیدم که مثلا اگه منم مثل فلانی بابام کمک مالی میکرد الان کجا بودم یا مامان فلان کارو اگه برلم میکرد برام خوب بود و…بنظرم این یه خلا هست که نباید به این باور بها بدیم چون این خلا با حمایت کسی پر نمیشه و بلکه هرچقدر بزرگتر بشیم خیلی برامون گرون تموم میشه پر کردنش چون ممکنه در آنی توی لحظه های سخت کسایی که بهشون تکیه کردیم و باور کردیم که هستن پشتمونو خالی کنن و اون موقع ما آسیب بیشتری میبینیم .

۵?توی خیلی مواردمشورت و نظر نمیخوان ?

اجازه نظر دادن در مورد خودشون و زندگی شخصیشون ،انتخاباشون ،به دیگران نمیدن هر جور که باشن هر طور که باشن چون بقیه حق اظهار نظر ندارن .

من وقتی به خودم نگاه کردم دیدم توی بعضی مسائل از دیگران نظر خواستم ولی خیلیایی که نظر اونا برای تصمیم گیری من مهم بود هیچ وقت اونا برای کاری از من نظر نخواستن یعنی از هیچ کس نخواستن چون دوست داشتن انجام دادن ،یعنی خواستم بدونم نظر اونا چیه و هرچی که میگفتن چه خوب چه بد قبول میکردم، فکر میکنم اینطوری قدرت انتخاب و تصمیم گیریو از خودمون میگیریم میگیم من هیچم ،تایید آخریه به نظر شما بستگی داره نه خودم .از مشورت گرفتن برای هرچیزی خوشم نمیاد بنظرم آدم باید خودسر باشه .