«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 263

روز بخیر

سوال قسمت دوم دوره ی عزت نفس رو میخام جواب بدم

“چجوری میشه احساس گناه رو از خودمون بگیریم حتی با وجود انجام کارهایی ک گناهان بزرگی هستن”

در مورد احساس گناه،من خیلی وقته ک دارم فک میکنم،بحث عزت نفس شاید مهم ترین عاملش احساس لیاقت و ارزشمندی باشه و مهم ترین عامل مخدوش کننده ی این احساس لیاقت و ارزشمندی،احساس گناهه

انقد آسیب میرنه ب جسم و روح ما ک شاید ب این راحتی ها نشه ازش بعنوان یه ترمز حرف زد چون خیلی از آدما حتی نمیدونن ک از کجا دارن ضربه میخورن

احساس گناه برامن مثل یه تعارض درونی همیشگی بود ک وجود منو از درون میخورد و بابتش خیلیی ناراحت بودم،یه رابطه رو ک بهم میزدم،ب هر دلیلی،احساس گناه سراپامو میگرفت ک این چه کاری بود ک کردی و اون بیچاره چه گناهی داشته مگه،این همه بهت خوبی کرده و…

یه کاری رو اشتباه انجام میدادم،یه نمره ای رو کم میشدم،یه غذایی رو خراب میکردم،اگه زیاد میخابیدم یا اگه پرخوری میکردم تو تمام این موارد یه نجوای درونی بود ب نام احساس گناه ک میومد و تخریبم میکرد،خیلییی شدید و من احساس میکردم یه موجود بی ارزش و پستم ک لیاقت رسیدن ب هیچی رو نداره

الانم هنوز خیلیی باید روی این ترمزم کار کنم،خیلی نسبت ب سابق بهتر شدم ولی هنوز این ترمزو دارم تو وجودم و تا آخر عمرم باید روش کار کنم

ب نظر من بهترین روش کمک ب کسی ک با احساس گناه داره دست و پنجه نرم میکنه آوردن الگوهای مشابه هست،براش مثال بیاریم از افرادی ک خطاهای ب ظاهر بزرگ تو زندگیشون مرتکب شدن ولی ادامه دادن ب زندگی شون و ناامید نشدن از رحمت الله یکتا و همه چیزو دوباره ساختن،مثلا داستان حضرت موسی (ع) رو براشون مثال بزنیم ک چطور از یه قاتل فراری تبدیل شد ب مقرب درگاه الهی و ب مقام پیامبری رسید،چطور یوسف (ع) ک تو زندان بود،عزیز مصر شد و چطور اتفاقاتی ک ما فک میکنیم دیگه خیلییی بد هستن و آخر کارمونه میشه با تغییر نوع نگاه و باورها تبدیلش کرد ب یه درس بزرگ و ازشون ب راحتی گذر کرد

احساس لیاقت و ارزشمندی رو باید مثل ساختن یه عضله تو بدنسازی،آروم آروم روش کار کرد،تمرینش کرد،باید مدام ب خودمون تاکید کنیم ک تو بی نظیری،تو بهترین کاری رو کردی ک فک میکردی اون لحظه درسته،باید بهترین دوست خودمون باشیم و انقد برا خودمون عزیز و محترم باشیم و جوری رفتار کنیم با خودمون ک با یه دوست ارزشمند و محترم رفتار میکنیم

مگه اگه بهترین و عزیزترین ادم زندگی مون یه اشتباهی بکنه میکشیمش؟نه،براحتی میبخشیم و میگذریم و میگیم برا همه پیش میاد،نگرانش نباش

مگه اگه یه کاری رو اشتباه انجام بده،یه رابطه ای رو فک کنه ب پایانش رسیده و بهم بزنه،یه خطایی کنه ک در ظاهر یه گناه بزرگه،تنهاش میذاریم؟نه،کنارش میمونیم و همچنان بهش عشق میورزیم و بهش میگیم ب چشم یه درس نگاه کن به ماجرا

باید خودمونو دوست داشته باشیم و برا خودمون ب اندازه ی یه دوست صمیمی و عزیز و محترم ارزش قائل باشیم،از خطاهایی ک کردیم براحتی بگذریم و ازشون درس بگیریم و جلو بریم،باید بدونیم ک الله یکتا از روح خودش تو ما دمیده و ما قسمتی از تقدس الهی هستیم،ما بی نظیریم،یکتا و منحصر ب فردیم و باید یاد بگیریم عاشق خودمون باشیم،بیشتر از هر چیز دیگه ای تو دنیا

من اینارو ک مینویسم انگار دارم برا خودم یاداوری میکنم ک نگار،تو بهترین مخلوق خدایی،تو منحصر ب فرد و یکتایی،تو بی نظیری دختر،بی نظیر و خدای مهربون عاشقته و تو رو در آغوشش گرفته،هرکاری ک بکنی،هرچی ک بشه و لازم نیست نگران چیزی باشی چون اون همیشه،تا ته ته دنیا عاشقته و عاشقت میمونه،هرچی هم ک بشه مهم نیست

اینا حرفاییه ک من لازمه گاهی ب خودم یاداوری کنم،برا اینکه بیشتر از قبل عاشق خودم بشم و این ب تنهایی یه سفریه ک باید هر روز روش کار کرد

تا آخر عمر

ممنونم ازتون ک فرصتی فراهم کردید ک ب این حرفا فک کنم و ب سوالتون جواب بدم

دوستون دارم ❤