«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 270

(روز دوم سفرنامه)

استاد جان مادربزرگ من فروردین امسال فوت کردند و یادمه داشتم فایل ما بی انتها هستیم رو گوش می‌کردم وقتی خبر فوتشون رو شنیدم فقط به مدت چنددقیقه گریه کردم ولی بعدش آروم شدم درمراسم خاکسپاری هم همینطور بعد از مدتی آروم شدم تاجایی که هیچجوره اشکی نمیتونستم بریزم،در مراسم هفته ایشان حتی یه قطره اشک هم نریختم چون اصلا نمیتونسم گریه کنم ناخودآگاه یاد حرفای شما میفتادم و اتفاقا خوشحال بودم براشون سعی کردم به مادرمم بگم بنابراین فایل شمارا با صدای بلند درخانه پخش کردم اما بعد ازمدتی دیدم مامانم خیلی بی توجهه و اهمیتی نمیده (در مدارش نبودن)بنابراین من قطعش کردم و دقیقا مامانم بعدش گفت خب اینکه چیزی نگفت منظورش این بودکه چیزی که میخواسته رو نشنیده اخه میدونید‌دیگه استاد انسان ها از این حس خوششون میاد یعنی این حس قربانی و مظلوم بودن حس نیاز به توجه..یعنی حاضرن قربانی باشن اما مردم کنارشون باشن درموردشون حرف بزنن و مهم تر ازهمه صاحب‌مجلس باشن منظورم شخص اول اون‌موضوع باشن متاسفانه…و به وضوح میدیدم‌که‌چقدر بعضی ها دنبال جلب توجه هستند جیغ میزنن فریاد میزنن به سروسینه خودشون میزنن و حتی راه رفتنشون که بگن ما صاحب‌مجلسیم و (البته کسی رو قضاوت نمیکنم)مردم اومدن پیش ما و مدام از رفتارهای بدشون درمقابل مادر یا مادربزرگشون میگفتن (توجه به نکات منفی)و باز گریه و عذاب وجدان و احساس گناه که در آخر ختم می‌شد به کلمه ی (من خودمو نمیبخشم)

یادمه وقتی داشتم برای مادربزرگم نماز میخوندم (شب اول قبرشون‌)انقدد آروم شدم که شب خوابی رو دیدم که منو هنوز آروم تر کرد و باتوجه به حرف های شما نتیجه این‌شد که من اصلا اذیت نشدم سردرد نگرفتم و…!(ازشما تشکر می‌کنم به خاطر آگاهی های نابی که رایگااان دراختیار ما قرار میدین❤️❤️)

استاد جان شما در قسمت سوم این فایل گفتید که (تجربیات و اشتباهات باعث می‌شوند بزرگ‌تر بشم و پیشرفت کنم)

میخواستم بگم که من وقتی فقط (۱۲/۱۳) سال سن داشتم اشتباهات بزرگ و زیادی انجام‌دادم و جالب اینجاست که این اتفاقات دقیقا پشت سرهم بودن انقد اشتباه کردم تا جایی که دیگه اخریش مثل یک‌بمب ترکید و احساس کردم که دیگه همه چی تموم شده اون اتفاقات برای من که فقط ۱۲یا ۱۳سال سن داشتم وحشتناک بود و خیلی توگوشی‌محکمی بود…دیگه وقتش بود تجربه کسب کنم درس‌بگیرم‌ازاین همه اشتباه،

احساس گناه می‌کردم احساس ترس داشتم عذاب وجدان داشتم و خودمو سرزنش میکردم‌…یه مدت وقتی بهش فکر‌میکردم حالم بد می‌شد و گریه میکردم اما دنبال جبرانش بودم و هرکاری میکردم که فقط اون فراموش بشه و تغییر کنم…همین اشتباهات انقددددررر باعث رشد من شدند انقد بزرگ شدم از نظر فکری انقد پیشرفت داشتم قشنگ یه جهش عالی‌بود واسه اون زمان😂✋🏻به طوری که هرکی منو میدید ازچهره خیلی کم سنو سال و‌کوچیک اما حرفاش خیلی بزرگترازسن واقعیش بود خیلی بیشتر از همسن و سالام‌میفهمیدم خیلی پخته تر رفتار میکردم آرزوهام خیلی بزرگ‌تر بودن و حتی طرزفکرم کاملا متفاوت تاجایی که همه تعجب میکردن‌تو‌واقعا دهه هشتادی هستی؟😂 بنابراین نه تنها بااین قضیه کنار اومدم و آروم شدم بلکه‌ عاشقشون شدم و میگم برگردم عقب ازعمد اینکارارو‌انجام‌میدم😂😉و همون موقع ها بود که باقانون‌جذب و ..آشنا شدم البته باسایت شما نه!خب اون‌موقع زود بود البته اشناشدنم بااین سایت باارزش و به قولا این گنجینه هم بعد از یک اشتباه و تغییری بود که میخواستم و خیلی هم‌جالبه 😍😉و (حتما روزی تعریف خواهم‌کرد)!خلاصه استاد عزیزم و خانم شایسته ی عزیزم میخواستم بگم عاشقتونم و مرسی بخاطر سفرنامه چون من واقعا هرچی فک‌میکنم میگم من واقعا این فایل هارو قبلا گوش کرده بودم؟؟ چرا اینقد جدیدن برام چرا الان یه چیزای دیگه درک می‌کنم و یه چیز جالب که تو قسمت چهارم یه قسمتی رو چندبار زدم عقب و و دوباره گوش کردم هربار یه کلمه‌جدید میشنیدم🥺😧

عاشقتونم امیدوارم هرجا که هستید سالم و شاد و ثروتمند و سعادتمند باشین در دنیا و اخرت😍

۱۳:۱۵

۱۵/۲/۹۹

سلام به نظر من کسی که اعتماد به نفس داره الکی دلسوزی نمیکنه خودشو همونطور که هست دوست داره الویت اولش همیشه خودشه از اشتباه کردن نمیترسه و خجالت نمیکشه،توانایی هاشو باور داره،نگران این نیست دیگران درموردش چه فکر می‌کنند توی جمع از پرسیدن سؤالایی که شاید از نظر خیلی ها احمقانه باشه یا رفتن به جمع های جدید با افراد جدید نمیترسه دنبال جلب توجه نیست اون فقط خودشه چون عاشق خودشه دنبال اثبات خودش به دیگران نیست با خودش و دیگران صادقه،نظر واقعیشو‌بیان‌میکنه همیشه،باخودش در صلحه و شاده،آرومه و آرامش داره نگران چیزای الکی و بیهوده نیست،مغرور نیست❌زود عصبی نمیشه‌❌خودشو لایق بهترینا میدونه از صحبت کردن در جمع های بزرگ ترسی نداره،خودشو‌سرزنش نمیکنه هیچ وقت،دنبال پیشرفته و خودشو لایق خواسته هاش‌ هرچندبزرگ میدونه،محکم راه میره محکم حرف میزنه ادا در نمیاره(وقتی داشتم به این سوال فکر می‌کردم تو ذهنم خیلی از آدمایی اومدن که درظاهر اعتماد به نفس دارن اما خوب که دقت کنی میبینی ادا در میارن)،به کسی یا چیزی وابسته نیست،همیشه خوشبوئه،از لحظات زندگیش لذت میبره،راحت ارتباط برقرار میکنه،دنبال تجربه های جدیده ،رابطه ی خوبی با خود و خدای خودش داره،کسی رو از خودش برتر نمیدونه یعنی قدرت رو دست کسی نمیده،حسود نیست❌به علایقش اهمیت میده و واسه خودش وقت میذاره،اهداف بزرگی داره،دودل نیست و به راحتی و درست تصمیم‌میگیره حتی اگه اشتباه باشه خودشو سرزنش نمیکنه و از اشتباهش درس میگیره،واسه خودش زندگی‌میکنه،انرژیش مثبته،بهترینارو‌میخواد اما کمالگرا نیست،کسی رو‌مقصر نمیدونه،نیازی نمیبینه که بخواد هرچیزی رو‌توضیح بده(حرف اضافی نمیزنه)رو کسی حساب باز نمیکنه،احساس گناه نمیکنه،دنبال این نیست که ببینه دیگران چی میپسندن.