«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 301

با سلام و درود به تمام دوستان عزیزم و همچنین درود به استاد عزیز و خانم شایسته مهربان و آرام

این فایل رو من قبلاً نگاه کرده بودم اما ظاهراً نیاز بود امروز هم باز این فایل رو ببینم، وقتی که داشتم این فایل رو می دیدم یاد یک بیت بسیار زیبا از حافظ افتادم که از سال های قبل خیلی از وقت ها که دچار احساس نگرانی و یا عذاب وجدان از نتیجه کارهای کرده و یا کارهای نکرده ام می شدم، این بیت رو بارها و بارها برای خودم می خوندم و می خونم و به خودم یادآوری می کردم و می کنم:

“”بیا که رونق این کارخانه کم نشود نه به زهد همچون تویی نه به فسق همچون منی””

خیلی وقت ها ما آدم ها با یک گناه و یا اشتباه هرچند ساده، چنان احساس می کنیم که از عرش به فرش افتادیم و هیچ راه دیگه ای برای بازگشت نداریم و احساس نابودی و بی ارزشی می کنیم که انگار تمام دنیا با وجود خطا یا گناه ما ، گناه آلود و نابود شده که هیچ کاری انگار دیگه درست انجام نخواهد شد، من همیشه با توجه به قرآن چیزی که خیلی برام اهمیت داره، مثال حضرت موسی رو یادآوری می کنم که با توجه به قتلی که انجام می ده، و در متن قرآن هم از زبان حضرت موسی اشاره به این می شه که بر خود ستم (ظلم) کردم اون رو به طور استعاری با عنوان پیامبر قاتل یاد می کنم، اما همونجوری که می بینیم این فرد با پذیرش اشتباه و گناهش و درخواست کمک از پروردگار راه درستی و پیامبری رو در نهایت در پیش می گیره، خب به خیلی ها تو همین جا می گم، چه گناه بزرگی کردی که انقدر خودت رو شماتت می کنی و عذاب وجدان داری؟ عزیز من تو که قتل نکردی، حتی اگه هم به خیلی از گناه های دیگه ای مثل زنا و ربا و امثال این ها دچار شده باشی، پروردگار گفته اگه توبه کنی ایمان و باور بیاری و کارهای خوب و شایسته ای بکنی، نه تنها می بخشمت بلکه حتی گناهات رو به خوبی تبدیل می کنیم، این رو می گویند دیدگاه درست که باعث می شه عزت نفست رو بالا ببری، راهش هم اینه که اول مسئولیت تمام کارهات رو بپذیری چه خوب، چه بد، ok بله من خطا کردم و گناه کردم، می پذیرم ولی من هم همون شخصی هستم که حالا می خواهم راه درست تری رو در پیش بگیرم ، توبه به معنی بازگشت و توجه به گذشته ای که حالت رو بد می کنه و ناخوشاینده نیست، بلکه گذر از گذشته ی ناخوشاینده و حرکت کردن و توجه به چیزی که خوبه و حالت رو خوب می کنه

پ.ن:

آیه هایی که گفتم رو جهت سند حرفم باز می گذارم و دوست داشتی خودت هم حتماً در قرآن با تأمل و با قلبت به همراه آیات قبل و بعدش بخون تا راهنمایی و هدایت بیشتری بشی :

1- سوره فرقان آیه های 68 تا 71 در مورد بخشش گناهان بزرگی مثل قتل و زنا و تبدیل کردن گناهان و بدی ها به خوبی ها:

وَالَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ وَلَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ ۚ وَمَنْ یَفْعَلْ ذَٰلِکَ یَلْقَ أَثَامًا ﴿۶٨﴾و آنان که معبود دیگری را با خدا نمی پرستند، و کسی را که خدا خونش را حرام کرده است، جز به حق نمی کشند، و زنا نمی کنند؛ و کسی که این اعمال را مرتکب شود به کیفر سختی برسد. (۶۸)یُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَیَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا ﴿۶٩﴾روز قیامت عذابش دو چندان شود، و در آن با خواری و سرشکستگی جاودانه ماند. (۶۹)إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا ﴿٧٠﴾مگر آنان که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، که خدا بدی هایشان را به خوبی ها تبدیل می کند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۷۰)وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ یَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا ﴿٧١﴾و هر که توبه کند و کار شایسته انجام دهد قطعاً به صورتی پسندیده و نیکو به سوی خدا باز می گردد. (۷۱)

2- قتلی که حضرت موسی انجام داد و با این کار و بنا به اعتراف خودش به خود ظلم کرد و بعد اما این باعث نابودی و از بین رفتن خود ارزشی و احساس لیاقت این فرد نشد و با باور به مغفرت و آمرزش خدا ، پروردگار هم غم و اندوه (احساس بد) رو از اون گرفت و زندگی فوق العاده ای رو براش رقم زد (سوره قصص آیات 15 و 16 و 17 و سوره طه آیه 40:

إِذْ تَمْشِی أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى مَنْ یَکْفُلُهُ فَرَجَعْنَاکَ إِلَى أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّیْنَاکَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاکَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِینَ فِی أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ یَا مُوسَى ﴿۴۰﴾آنگاه که خواهر تو مى ‏رفت و مى گفت آیا شما را بر کسى که عهده‏ دار او گردد دلالت کنم پس تو را به سوى مادرت بازگردانیدیم تا دیده‏ اش روشن شود و غم نخورد و [سپس] شخصى را کشتى و [ما] تو را از اندوه رهانیدیم و تو را بارها آزمودیم و سالى چند در میان اهل مدین ماندى سپس اى موسى در زمان مقدر [و مقتضى] آمدى (۴۰)وَاصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسِی ﴿۴۱﴾و تو را براى خود پروردم (۴۱)