«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 319

سلام به استاد عزیزم وهمه ی دوستان هم فرکانسی ام

خداوند را سپاسگزارم که در این مسیر هدایت شدم تا بتوانم از این طریق با خودم وبا خدای درونم به صلح برسم وبیشتر بتوانم قوانین بدون تغییر خداوند را بشناسم ودرک کنم وقدم در مسیرهای هدایتی خداوند بردارم .

مهمترین درکی رو که از این فایل داشتم رو اینجا می نویسم تا رد پام بمونه برای خودم تا بدونم چطوری قدم هام را برداشتم

درک وجدان وعذاب وجدان واحساس گناه : در هر فرهنگ وجامعه ایی که ما نگاه کنیم یک نوع وجدان داریم اینکه این وجدان از کجا آمده وچه کسی اینو بوجود آورده را با چند مثال برای خودم واضح می کنم مثلا در جوامع اسلامی خوردن مشروب یک گناه محسوب میشه وهر کسی که اونو استفاده کنه به عذاب وجدان دچار میشه واحساس گناه در او بوجود میاد که انسان پاکی نیست ولی در کشور آمریکای جنوبی خوردن مشروب اصلا گناه نیست وهر فردی که از آن استفاده کنه هرگز احساس گناه نمی کنه .یا در خصوص مرگ وبرخورد جوامع مختلف جهان با مرده ها ومرگ هم همین طور وخیلی از مسائل مختلف دیگه ایی هست مثل نماز خواندن قرآن خواندن و وضو گرفتن عبادت کردن پرستش خدا و…….خیلی از مسائل دیگه .

نکنه این وجدان خودش مشکل داره !چه کسانی این وجدان واحساس گناه را بوجودآوردند ؟من فقط به همین سوال که جواب دادم کلی گریه ام گرفت که چرا همه رو پذیرفتم هر کی از را رسید وهر حرفی زد به ما احساس گناه داد از پدر ومادر وخواهر وبرادر و….وخانواده از فضای خانواده که اومدیم بیرون دیگران همسایه ها وجامعه دوست ورفیق و مدرسه ودانشگاه و علمای دینی ومعلمان ورهبران و…الی آخر همه به نوعی به ما در ارتباط با مسائلی احساس گناه دادند از یک لقمه غذا خوردن بیشتر وکمتر گرفته تا شادی کردن وخندیدن وگریه کردن وحمام رفتن وسرشانه کردن وهر چیزی که هست به نوعی به ما احساس گناه دادند واگر بخوام تمام اینها را بنویسم یک دفترچه ی ۱۰۰ برگی کم میارم .

از پوشیدن لباس تا خوابیدن وعبادت کردن وحتی گفتگو با خدا هم احساس با گناه بود که اگر میخوای با خدا حرف بزنی باید فلان موقع باشه فلان زمان باشه با فلان نوع لباس وباید فلان حالت وفلان مکان باشه اگر انجام ندادی حتی دعای تو قبول نمیشه تازه تمام این کارها را درست انجام دادی معلوم هم نیست آیا مورد قبول خدا هست یا نه ؟!

نمی دونم این احساس گناه با ما چکار کرد واقعا چه تصویری از خدا برای ما ساخته شده ؟

هر نتیجه ایی رو امروز دارم میگیرم از همین تصویر خداوند در ذهنم هست

همیشه بهمون گفتن که وقتی میخوای دعا کنی دستهاتو ببر به سمت آسمانها وفریاد بزن وخدا رو بلند صدا بزنید تا صدای شما را بشنوه ولی یه چیزی ما تو دل خودمون چنان داد میزدیم وگریه میکردیم که نگو وهیچ کس حتی فرد کناری مون صدای ما رو نشنید چه برسه به خدا که بهمون گفتن تو آسمانهاست .

عجب احساس دوری به ما دادند از خدا ،خدایی که هرگز دست یافتنی نیست ،خدایی که هرگز با انجام برخی کارها دعاها را مستجاب نمیکرد ومعلوم هم نبود آیا دعاها وخواسته های مورد قبول هستن یا نه !!!

.

.

.

ما هر چقدر جوامع مختلف را بررسی وبه فرهنگ آنها توجه کنیم بیشتر می فهمیم که آن چیزی به ما خوراندندبه عنوان وجدان اصلا صحیح نیست .

خداونددر قرآن خودش روتواب ورحیم وبه صفت های خوبی نام برده بخشنده مهربان تواب خطا پذیر پوشاننده گناهان و… وخدا گفته من از گناهان کوچک شما در میگذرم ومی بخشم اگر شما گناهان بزرگ انجام ندهید .

یکی از بزرگترین گناهان شرک به خداوند است که هرگز بخشیده نمیشه

در اغلب مواردقرآنی ظلم به خودمعرفی شده گناهانی که ما انجام دادیم به خودمان برمی گشت وبه خودمان ظلم کردیم چون ما توانایی تغییر زندگی دیگران را نداریم نه به سمت خوب نه به سمت بد .اگر کسی بخواد افراد دیگر را نابود کنه از همون لحظه ی شروع خودش رو از بین می بره واگر کسی بخواد وشروع که به دیگران کمک کنه عشق بده از همون لحظه خودش رو شکوفا می کنه .

برای اینکه احساس گناه را از خودم دور کنم با استفاده از اهرم رنج ولذت زودتروسریعتر می تونم به این خواسته برسم واین باورها را باید در خودم بوجودبیارم

ایجاد باور اینکه من توانایی تغییر سرنوشت هیچ کس رو ندارم ونمی نمیتونم سرنوشت هیچ کسی رو عوض کنم مگر اینکه اون فرد خودش تصمیم بگیره که تغییر کنه .دقیقا یادم هست وقتی ازدواج کردم از همسرم خواستم که سیگار را ترک کنه وایشان هر بار که من میگفتم سیگار نکش وضرر داره اون بدتر وبیشتر می کشید تا اینکه یک روز بهش گفتم من نمی تونم تو رو عوض کنم وخودت باید راهتو انتخاب کنی اینقدر سیگار بکش تا خودت رو نابود کنی به من هیچ ارتباطی نداره( چون اکثر افراد خانواه ی همسرم منو مقصر می دونستند در صورتی قبل از ازدواج با من همسرم سیگار می کشید )گفتم این خودت هستی که انتخاب می کنی که سالم زندگی کنی یا زندگی پر از دود داشته باشی من فقط همین حرفها رو زدم دیگه رهاش کردم اصلا توجه نکردم بعد از مدتی فهمیدم که همسرم سیگار نمی کشه.دقیقا خودش یک روز تصمیم گرفت وانجامش داد . باور خداوند را بسیار تواب بپذیرم وباور قوی برای خودم ایجاد کنم که خداوندی که مرا خلق کرده هرگز منو تنها نمیزاره خدا در وجود منه وخدا منو هدایت می کنه واگر هم اشتباهی انجام دادم از اون درسش رو بگیرم و خداوند خطاهای منو می بخشه واین اشتباهات وخطاهابه شرط عدم تکرار آنها باعث رشد وپیشرفت من میشن .باور اگر من در مدار درست باشم خطا واشتباه نمی کنم واصولا وقتی با نیروی منبع وخداوند هماهنگ باشم من بوسیله خداوند هدایت شده هستم ودر هرلحظه خدا از من حمایت ومرا هدایت می کند .برای اینکه من احساس گناه رو از خودم دور کنم با استفاده از اهرم رنج ولذت این باور را در خودم بسازم که احساس گناه یعنی احساس بد واحساس بد یعنی اتفاقات بد از در ودیوار وارد زندگی من می شود پس همیشه حواسم به احساسم باشم که به کدوم طرف میره . توجه به نکات مثبت وزیبایی ها وتحسین زیبایی ها وسپاسگزاری به خاطر داشته هام احساسم بهتر میشه .

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

خدا رو شکر میکنم به خاطر هدایتم به روزشمار تحول زندگی و این فایل

خدا رو شکر میکنم به خاطر استاد عباسمنش،خانم شایسته،این سایت و تمام اعضای خانواده صمیمی عباسمنش،به خاطر هدایت شدنم به این سایت،به خاطر قوانین ثابت جهان که عمل به اونها و اعتقاد بهشون آرامش رو برامون به ارمغان خواهد آورد.

استاد از شما تشکر میکنم به خاطر آگاهی هایی که به ما دادید در این فایل.

وجدان در جامعه ما ها خیلی بر اساس “دیگران” شکل گرفته.فرهنگ ایرانی به نظر من نقش بسیار مهمی داره تو احساس عدم لیاقت ماها

بهترین غذا ها مال مهمونه

فلان کارو نکن که آبروت میره و از نگاه “دیگران” بد دیده میشی

و و و …

اینا همشون باعث شدن ما توجه رو از خودمون و چیزی که خودمون دوستش داریم بگذاریم رو بقیه و اولویت “دیگران” در ذهن ما از “خودمون” بیشتر باشه.

همانطور که استاد گفتند اگر ما نمی تونیم در زندگی دیگران تاثیری بگذاریم چه مثبت چه منفی،پس چرا میترسیم از اینکه درخواست کنیم؟از این که طوری زندگی کنیم که “خودمون” دوست داریم؟

تا وقتی که به دیگران آسیبی نمی زنیم،ازادیم که هر طوری میخوایم زندگی بکنیم

استاد درست میگن که این وجدان ها اکثرا چرت و پرتن و حاصل “فرهنگ” هستن

من با یه سرچ ساده متوجه شدم فرهنگی هست در دنیا که مردمش “ارتباط چشمی” (eye contact) رو گناه میدونن.

یعنی تصور کنید…یه نفری احساس گناه میگیره فقط به این خاطر که به چشمای یه نفر دیگه نگاه کرده…چقدر خنده دار و بی منطقه این فرهنگ.

اکثر چیزایی که ما بهشون ارزش میدیم هم همینطورن و منطقی پشتشون نیست،و یا اینکه واسه “دیگران” هست.

همه این مسائل جمع شدن تو ذهن ما و تبدیل شدن به ترسهایی که تنها هدفشون اینه که ما رو باز دارند از پیشرفت و تنها راه از بین بردن این ترسها هم حمله کردن بهشونه و وقتی وارد ترسمون بشیم و متوجه بشیم که ترسامون کاملا پوچن هم اون ترسا از بین میرن و هم ایمانمون بیشتر میشه و هم درمدار خواسته ها قرار میگیریم و…

من یه مثال از خودم بزنم

در دوره عزت نفس برای از بین بردن همین ترس از “دیگران” استاد یه تمرینی داده،

و اونم اینه که یه برگه از خصوصیاتمون بنویسیم و بریم برای یه نفر بخونیمش.

من به محض این که از این تمرین آگاه شدم،ترس سراسر وجودمو فرا گرفت که من چطور میخوام دوره عزت نفسو اهیه کنم،چطور میخوام با اعتمادبنفس بشم در حالیکه مجبورم این تمرین وحشتناکو(!!!)انجام بدم؟

و شروع کردم به گشتن راه حل برای از بین بردن ترسها،و وقتی فهمیدم که هیچ راهی به غیر از حمله به اون ترسا نیست،و مجبورم انجام بدم اون تمرینو،نمیگم همه ترسم ریخت،ولی حداقل آرامش پیدا کردم…

و یه مورد دیگر هم بگم،استاد شما کاملا درست گفتید که هر اشتباهی به پیشرفت منتهی میشه (البته اگر غیر عمدی باشه یا تکراری نباشه) اصلا هر تکنولوژی جدیدی که اومده،حاصل چندین مرحله آزمون خطا،طراحی مجدد،و…. بوده و نمیتونیم بگیم هر چیزی که دست ساخته انسانه،از همون اولین ورژن عالی و بی نقص بوده

اشتباه کردن،چیزیه که خدا خودش در ما انسانها قرار داده،و اگر قرار نبود اشتباه کنیم،خداوند که بر هر چیزی تواناست،ما رو اون طور می آفرید

پس چطور ممکنه که خدا واسه همین اشتباه کردن،انسان رو نبخشه،و تنبیهش کنه؟

منطقیه این کار؟؟؟ (البته بازم میگم اشتباه غیرعمدی و تکراری نباشه)

اگر میخوایم به اهداف و خواسته هامون برسیم،باید بتونیم احساس خوبمونو حفظ کنیم

و چه احساسی بدتر از احساس گناه هست؟

هر وقت حس گناه اومد به سراغمون،باید باید باید به خودمون هشدار بدیم که یا خارج میشی از این فرکانس،یا مشکلات از در و دیوار میریزن رو سرمون،بیمار میشیم،از مسیر درست خارج میشیم و….

خدا رو شکر میکنم به خاطر همه نعماتی که به من ارزانی داشته،به خاطر سلامتی،هدایت،این سایت و این آگاهی ها،استاد عباسمنش و خانم شایسته،دوستانم در خانواده صمیمی عباسمنش،و خیییلی نعمات دیگر که اگر دریاها مرکب بشن و درختا قلم نمی تونن همشونو بنویسن.

در پناه خدا