«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 82
https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2020/08/abasmanesh-37.gif
800
1020
گروه تحقیقاتی عباس‌منش
/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.png
گروه تحقیقاتی عباس‌منش2017-01-21 00:00:002024-06-09 14:55:43«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناهشاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
سلام خوب باید فکر کنه چه عواملی باعث شده که این احساس بهش دست داده شکست بوده آزار دیگران بوده خوردن مال کسی بوده باید فکر کنه چه عواملی باعث اتفاق افتادن این احساس شده حالا که ناخواسته اتفاقی افتاده تا شما احساس اندوه کنی باید سعی کنی مث یه معلم دیکته گذشته رو مرور کنه واشتباهاتشو زیرش خط بکشه وجدا کنه وببینه حالا باید چه کار کنه تا بتونه درست عمل کنه باید واول باید واسش مهم باشه وبخواد گذشته رو جبران کنه حالا وقت بذاره تحقیق کنه مشورت کنه تا راه درست رو پیدا کنه
با سلام. جواب سوال دوم
قبل از انجام هر تحول فکری و زدون احساسهای ناخوشایند لازمه که
در مورد هر فاکتوری که برای تحول نیاز داریم شناخت پیدا کنیم
قبول داشته باشید یک شبه دچار تحول نمیشم. مثلا کسیکه نمیداند توکل
به چه معناست یا مثبت نگری چه تاثیراتی داره چطور میتونه متار از اینها باشه؟
بنابراین لازم هست که ابتدا شناخت پیدا کنه و قبول کنه که او تنها فردی نیستکه مرتکب خطا شده. دیگر اینکه به خودش حق بده که در شرایطی گناه رو انجام داده که از عاقبت و تاثیرش اطلاعی نداشته. بنابراین لازمه که خودش رو بعد از خدا دلسوزترین وجود برای خودش بدونه و ضمن عذرخواهی رسمی و مفصل و با تشریفات از خدا عذرخواهی کنه. برای این فرد قول دادن به خدا برای اینکه دیگه مرتکب چنین گناهی نمیشه توصیه نمیشه. چون هنوز اثبات نکرده دوباره به سمت گناه نمیره. بعد از عذرخواهی می بایست شرایطی رو که اون گناه روانجام داده بر هم بزنه و تمام اسباب و عوامل اون گناه رو از میان برداره. و نکته مهمتر اینکه با انجام اعمال مثبت همچون کمک به دیگران مرتب به خودش بقبولانه که من این کار رو برای جبران خطا انجام میدم و خدایا تو هم شاهد باشد که برای رضای تو اینکار رو میکنم. دوستان عزیز مخلص کلام اینکه برای خارج شدن از یه شرایط به شرایط دیگر باید انقدر قیودی رو به خودمون ببندیم که وقتی فکر بازگشت کردیم اون قیود مانع کارمون بشه. شما تصور کنی اگر نماز بی وضو خونده میشد ایا واقعا نماز بود؟ باحضور قلب بود؟ و… مسلما خیر. پس لازمه انقدر شرایط مثبت فراهم بیاریم که راه بازگشت رو به خودمون ببندیم. دوستان عزیز یکی از دلایل احساس مخرب گناه ناشی از تکرار گناه هست. پس لازمه که برای اینکار و در هنگام پشیمانی انقدر کار مثبت و تفکرات مثبت وارد جسم و روانمون کنیم که اثار گناه از بین بره. بقول روانشناسان هر عملی که 21 بار انجام بشه تبدیل به عادت میشه. پس بعد از احساس گناه 21 بار کار مثبتی انجام بدیم تا اثار منفی کلا از بین بره. من تجربه کردم جواب داده. یه پیشنهاد دیگه دارم اونم آنکه در هنگام مواجه با موقعیت گناه فورا تغییر وضعیت بدید و محل رو ترک کنید
با سلام خدمت همه … جواب سوال دوم
از عقیده بنده انسان جایزالخطا است و اگر که بزرگترین گناه هم مثل قتل یک انسان را انجام بده
اگه واقعا از وجودش اون پشیمانی و توبه را در درگاه خدا بیاورد بخشیده میشود و دیگه نیازی نداره خودش رو گناه کار بدونه و البته اینا بگم واقعا هر کسی هر گناهی را انجام بده باید جای اون باشیم تا بفهمیم اون چه میکشه
و اینا بگم انسانی که گناهی را انجام داد دیگه گذشته و باید درس بگیرد و از اون اشتباهی که کرده یک تجربه بزرگ کسب میکنه و باید به خودش بگه گذشته گذشته مهم اینه که در حال زندگی کنه و بتونه اون آینده ایی که به سمتش میاید را درست بسازه و زندگی بهتری را داشته باشه .
همه ادم ها تو عمرشون گناه مرتکب شده اند و بستگی داره به اون فرد یک نفر وقتی گناه بزرگی را مرتکب میشه به خودش میاد و درس میگیره که دیگه با خودش اشتی کنه وبگه گذشته گذشته بزار بقیه عمرم را درست زندگی کنم
و اینکه در قران خواندم که نوشته بود و حتی انسانی که خودکشی میکند اگر در لحظات اخر عمرش واقعا از تمام وجود پشیمان باشه و بفهمه که اشتباه کرده من او را میبخشم
پس ما باید درس بگیریم از قران چرا به انسان میگویند جایز الخطا زیرا هر ادمی دچار گناهی میشه و خدا میبخشه اگر که تمامیه انسان ها گناه نمیکردند که خدا بی دلیل این جهان را نمی آفرید اری ما امده ایم که از گناه خود و اشتباه خود درس و تجربه بگیریم ما آمده ایم در آزمون های خدا موفق بیرون برویدم
خدا به قدری بخشنده است که میگه اگر شما کار نیکی انجام داده اید برای آن 10 پاداش و اگر گناهی انجام دادهید 1 خطا
پس انشالله که همه ما وجود خدا را حس کنیم در بدترین شرایط حتی یک دروغ
خدایا شکرت
سپاس از استاد عزیزم آقای عباس منش و گروه عالی ایشان .
با نام خدا
احساس گناه که از اذیت و آزار منبعش باشه میتونه به دو صورت زیر باشه :
1 . خود آزاری
2 . آزار دیگران
1 . خود آزاری
تو مورد اول درمان و بهبود بهتر و سریع تر میتونه صورت بگیره . چون خود شخص بر این اعتقاده که حقی از کسی پایمال نکرده و فقط به چیزی که تحت مالکیت خودشه آسیب رسونده .
برای اینگونه اشخاص ارتباط با نیروی مافوق بشری بسیار میتونه مفید باشه . باید روی باور های اینگونه اشخاص کار کرد که مجبور نیستی تو گذشته ی خودت زندگی کنی . مجبور نیستی به حرف های مردم گوش کنی . مجبور نیستی جوری راه بری که مردم احساس خوبی بهت داشته باشن .
این که نمیتونیم گذشته خودمونو پاک کنیم این درسته . ولی در مقابل میتونیم آینده خودمون هم بسازیم .
بعضی اشخاص کمال گرا هستند و دوست دارند که همه چیز بر وقف مراد آنها پیش برود . در صورتی که اینگونه تفکر ناشی از تفکرات بیمارگونه ی برخی خانواده ها و حتی اشخاص بزرگ میباشید که انسان را یک موجودی میبینند مانند ربات که نباید هیچ اشتباهی از آنان سر بزند .
این که ما اشتباهاتمون رو نادیده بگیریم بدترین کار است . ما باید برای از بین بردن و مبارزه با اشتباهات خودمون پلی به سوی خوشبختی و سعادت بسازیم . چه زیبا میگه توماس ادیسون که من نمیگم که 1000 بار شکست خوردم . میگویم که 1000 راه وجود دارد که باعث شکست میشه .
مهم ترین عاملی که فرد اشتیاق به این نداره که زندگی خودش از نو بسازه افرادی هستند که از گناه اون شخص با خبرند . شخص بیمار با خودش میگه اگر من خوب بشم و باور هایم را عوض کنم پس این همه مردم که راجع به من نظر بد دارند رو چیکار کنم ؟ من برای این سوال پاسخی دارم .
از نفر اول شروع کن ! به نظر خودت چه کسی باور های غلطی نسبت به تو داره ؟ از همون شروع کن و بهش محبت کن . اینطوری کم کم میبینی که مردم چه قدر دیدشون نسبت بهت عوض میشه . اگر کسی هم نتونستی باهاش ارتباط برقرار کنی ایرادی نداره . جای اون شخص توی زباله دونی های افکارت هست . پس به خداوندی که توبه پذیر و مهربان است ایمان بیار و از نفر اول شروع کن بازی رو به نفع خودت برگردون .
2 . آزار دیگران
تو این مورد بهبودی راحت تر هم میتونه باشه !
من به این اعتقاد دارم که کلمه ی ” معذرت میخوام ” میتونه دل فرد مقابلت رو آروم کنه .
شما باید این رو بپزیرید که اشتباه کردید . تو این هیچ شکی نیست . باید تاوانش رو هم بدید . تاوانش میتونه یک عذر خواهی یا اعمال دیگه ای باشه که فرد مقابلتون از شما راضی باشه .
بعد از معذرت خواهی این جا دیگه دیگران حقی به گردن شما ندارند . نیازی نیست که فکر کنی نکنه طرف مقابل هنوزم داره به اون کارایی که من میکردم فکر میکنه . کافیه باورهاتون رو عوض کنید . شما دفعه اول اشتباه کردید ولی دفعه دوم دیگه اسمش اشتباه نیست ، انتخابه !
به حال و روز خرابت موقع بیماریت فکر کن . اون موقع به چه چیزی فکر میکردی ؟ دوست داشتی همه چیز درست می شد یا حتی زمان بر میگشت عقب و تو اون عمل رو انجام نمیدادی . حالا اون عمل رو انجام دادی . لازم نیست خودخوری کنی . با کمال احترام با خانواده ی فرد صحبت کن و معذرت خواهی کن . اصن گریه کن ! ولی بعدش دیگه دست خودتی . بازم مهم نیست که طرف چی فکر کنه راجع بهت . وقتی تو معذرت خواهی میکنی در واقع اشتباهات گذشتتو میسوزونی و میریزیشون تو دریا . حضرت محمد فرمودند : خوی خوش گناهان را آب میکند ، همانند خورشید که یخ را آب میکند .
من پیشنهاد میکنم به جلسات افرادی که عضو NA هستند مراجعه کنید تا براتون از زندگی گذشتشون بگن . میبینید که چه کار هایی کردند . طلای مادرش رو میدزدیند . طلای دختر . طلای همسر . فرش زیر پاشون . زورگیری و در واقع اعمالی انجام میدادند که حتی من شرم دارم که اونو بنویسم . الان ببینید که چه افراد محترم و با شخصیتی شدن که حتی روی اسمشون قسم میخورند ، بازم تاکید میکنم ، روی اسمشون قسم میخورن . اگر اونا تونستن پس ماهم میتونیم ، این یه قانونه !
برای بند آخر این رو بهتون بگم که کافیه به خداوند بگید اهدنا صراط المستقیم ! تموم شد رفت
نکته اول وتجربه ایی که داشتم این است که زمانی که شخصی احساس گناه میکند یعنی بیشتر از هر زمان دیگری خواهان حضور خداوند است.
در این زمان است که اگر شخص احساس گناه کند به تعابیری این احساس یعنی توبه و این لحظه بیشتر از هر زمان دیگری خداوند متوجه ماست.
کسانی که مدام گناه میکنند یعنی خداوند چشم و دل وجودشان را بسته و گوشهای وجودشان سنگین و ناشنواست برای سخنان خداوند.اما شخصی که احساس گناه و روسیاهی میکند یعنی بیشتر از هر زمان دیگری خداوند نگاهش به اوست.و این احساس و حسرت امری مطلوبی و مفید است.
احساس گناه و ندامت یعنی نگران بودن از تکرارش در آینده و این خود قوت قلبی است برای رشد و جبران آن.هر چند خود شخص متوجه این روند نیست.
و باعث میشود عزم انسان جزم شود تا برای جبرانش تلاش کند و آینده روشنتر را خلق کند و این است پیام خداوند.
انسان های بزرگی هستند که در گذشته شان عمری در گناه و فساد به سر میبردند ولی این احساس گناه و ندامت لطف پروردگار بوده که شامل حالشان شده که متوجه گناه خود شوند و سعی بر اصلاح و جبرانش کنند.مثل آقای علی گندابی
خداوند در قرآن میفرماید:از رحمت من نا امید نشوید
شاعر میگه:
این درگه ما درگه ناامیدی نیست
صدبار اگر توبه شکستی بازآ
باید بدانی که اگر خطایی بزرگ را انجام دادی بدان که اتفاق افتاده و کاملا بپذیرش. اما اگر این احساس گناه و نوامیدی در تو بسیار بزرگ شد این هنرمندی شیطان است تا تو را به زانو در بیاورد.
الان که داشتم به صحبت های آقای عباس منش گوش می کردم یادم اومد از چند سال پیش خودم.یه مدت بود که یه گناه بزرگ انجام داده بودم و بخاطر همون احساس گناه خودمو سرزنش می کردم و با افراد دوروبرم در گیری داشتم.یه مدت بود که هر شب با بابام دعوا میکردم .یادم نمیاد شب آخر چی شد اما یادمه انقدر فشار روانی بالایی روم بود که اومدم تو اتاقم در رو خودم بستم و زدم زیر گریه .نشستم رو به قبله.برگشتم به خدا گفتم خدایا یا امشب که خوابیدم یا دیگه صبح از خواب بلند نشم یا اینکه برام اثبات کن که حداقل برای تو ارزشمندم.دوستان الان فهمیدم که چرا اون روز از خواب بلند شدم.چون نا خود آگاه از قانون درخواست استفاده کردم.اونموقع نمی دونستم همچین قانونی وجود داره اما ازش استفاده کردم.از اون روز به بعد وقتی دقت می کردم میدیدم که خدا چگونه داره به درخواست من پاسخ میده و به من نشون میده که براش ارزشمندم. و از شما هم همین تقاضا رو دارم .از خدا بخواید که بهتون بگه که براش ارزشمندید و وقتی انسان می فهمه که برای خدا مهمه آرامشی می گیره که دیگه به اون افکار اجازه نمیده که آزارش بدن.
با سلام و خسته نباشید.من فکر میکنم که نا امیدی رو کنار بذاره و طرز فکرشو عوض کنه و خودشو ببخشه چون خدا میبخشه و قلبا به خدا ایمان داشته باشه و حضور خدارو حس کنع و به خودش قول بده دیگه اون گناهو تکرار نکنه و کارهای مثبت انجام بده
سلام. من تو این مسابقه شرکت کردم ولی اصلا اسم و نظر من تو اینجا نیست. فایلم رو هم شنبه شب ساعت 11:30 فرستادم در ضمن در خود سایت شما برای من یک پیغام آمد کهنظر شما با موفقیت ثبت شد و پس از تائید به نمایش در می آید ولی این اتفاق نیفتاد. لطفا من را راهنمایی کنید. با تشکر
درود به جناب عباس منش و اعضای محترم سایت
برای سوأل فایل قسمت دوم باید عرض کنم هر فردی در زندگی خطاهایی مرتکب شده است…حالا کم یا زیاد دارد….اولین چیزی که باید بدانیم این است که خطای ما از چه نوع است؟؟؟ برخی از خطاها در واقع خطای واقعی هستند یعنی هر کجای دنیا برویم خطا محسوب می شوند…مثلا مانند دزدی….مال مردم خوردن…و……بعضی از خطا ها اما خطای وابسته به زمان و مکان است…یعنی اگر همان عمل در مکان جغرافیایی دیگر یا زمان دیگری اتفاق می افتاد اصلا خطا محسوب نمی شد چه بسا کاری بسیار پسندیده و هوشمندانه هم به شمار می رفت…..اگر خطای فرد از نوع دوم است که اصلا نیازی به ناراحتی و نگرانی ندارد…..باید خودش را دوست بدارد و به خودش قول بدهد که بعد از آن هنگام انجام هر کاری به امکانات زمانی و مکانی نگاه کند…..اما از نوع اول اگر خطا هست سعی کند آسیب به بار آمده را جبران کند و راهش را کاملا عوض کند……به یاد بیاورد که حتی از لحاظ پزشکی هم یک انسان هر چند وقت یکبار اکثر سلولهای بدنش تعویض می شوند…..حتی از لحاظ جسمی هم او همان آدم دو سال یا سه سال پیش نیست…..پس بنابراین از لحاظ روحی نیز همان انسان نمی باشد……خب اگر این واقعیت را از درون بپذیرد بسیار به آرامش می رسد
از طرفی هر انسانی هنگام تصمیم گیری سعی می کند بهترین و کم خطرترین انتخاب در آن زمان و با امکانات موجود را انجام دهد….پس هر فرد باید بپذیرد با امکانات و دانشی که در زمان انجام خطا داشته راه بهتری را برگزیده است…حالا اگر آن راه خطا بوده دلیلش ناآگاهی یا کمبود امکانات در آن زمان بوده…فرد اگر به این مسائل آگاهی یابد هرگز بخاطر گذشته و کمبودهایش خودش را سرزنش نمی کند و به جای اینکه بنشیند و مدام تأسف گذشته را بخورد هر روز برای بهتر شدن به نسبت دیروزش تلاش می کند
با سلام خدمت استاد عباس منش و گروه خوبشان و سپاسگزارم که با مطالب آموزنده خود باعث حرکت ما بسوی تغییر می شوند .
من قبل از اینکه سخنان استاد را در مورد اعتماد به نفس ببینم تصمیم گرفتم بر اساس آموزه هایم جواب سوال را بدهم :
خداوند در سوره زمر آیه 53 می فرمایند:
(((بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید ،از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد . )))
در نامه 31 نهج البلاغه ، حضرت علی (ع) به امام حسن مجتبی (ع) می فرمایند:
(((در صورت ارتکاب گناه ، در توبه را مسدود نکرده است . در کیفر تو شتاب نداشته و در توبه و بازگشت بر تو عیب نگرفته است در آنجا که رسوائی سزاوار توست ، رسوا نساخته ، و برای بازگشت به خویش شرایط سنگینی مطرح نکرده است در گناهان تو را به محاکمه نکشیده و از رحمت خویش نا امیدت نکرده ، بلکه بازگشت تو را از گناهان نیکی شمرده است ، هر گناه تو را یکی و هر نیکی تو را ده به حساب آورده و راه بازگشت و توبه را به روی تو گشوده است .)))
خداوند بسیار مهربان است ، تواب است ، خداوند رحیم است ، خداوند غفور است یعنی گناهان را می آمرزد پس از مغفرت خداوند غافل نشویم بزرگترین گناهان را داشته باشیم اگر تصمیم بگیریم که تغییر کنیم ، خداوند گناهان ما را می بخشد . پس توبه و پایان دادن به گذشته خود بهترین راه شروع موفقیت است .باور داشته باشیم که خداوند بخشنده و مهربان است .