یکی از مهم ترین دلایلی که افراد در برخورد با مسائل به این نتیجه می رسند که آن مسئله غیر قابل حل است، این است که:
آنها به جای اقدام با باور مناسب، شروع به بررسی تجارب افرادی می کنند که قبلاً آن مسئله را داشته اند. آنها می خواهند همان راهی را بروند که افراد زیادی قبلا از آن به نتیجه نرسیده اند یا آن روش، به سختی نتیجه ای نیمه کاره داشته است.
با این دلایل که:
“این حرف من نیست، بلکه حرف متخصصان و افراد با تجربه ای است که سالها در این کارند!
یا قانونی که برای این کار تعیین شده، فقط همین یک راه را دارد و این قانون هم غیر قابل تغییر است و…”
یعنی آنها از همان ابتدا تحقیق درباره مشکلاتی را شروع می کنند که ممکن است درباره این مسئله وجود داشته باشد یا دیگران قبلا با آن مواجه شده باشند. سپس بدترین سناریو ممکن را از قبل در ذهن خود نوشته و سرانجام به این نتیجه می رسند که راهی جز این نیست.
آنها همیشه به این شکل، این طرز فکرشان را توجیه می کنند که:
“ذهن منطقی من بسیار قوی است”
“تیپ شخصیتی من اینگونه است”
“متولدین فلان ماه، این ویژگی ها را دارند که تنها زمانی قدمی بر می دارند که از تمام روند مسیر اطلاع داشته باشند”…
سپس با این منطق که: این ذات من است، یا: اینها مرجع علمی دارد و من با تحقیقات بسیار، به چنین شناختی از خود رسیده ام، حتی نمی خواهند به این موضوع فکر کنند که این باوری است که باید تغییر کند.
به این شکل است که یک باور محدود کننده ساخته می شود و به وسیله چنین مرجع هایی در ذهن شما تثبیت می گردد.
وقتی به هر طریق و با هر عنوانی، خود را در یک قالب مشخص محدود نمایی، به شدت از الهامات، راهکارها و ایده هایی محروم می شوی که موجب پیشرفت تو و حل مسئله ات می شده است.
به وفور با آدمهایی که چنین نگاهی درباره مسائل شان و شیوه حل آن داشته اند، روبرو بوده ام. در حالیکه حقیقت این است که ما انسانهایی هستیم که با باورهامان زندگی خود را خلق می کنیم. راه حلهای ما همیشه هم به اندازه باورهای مان کارا یا ناکارآمد است. پس موجودی با چنین حدی از توانمندی، نمی تواند در هیچ قالبی محدود شود.
برای همین تصمیم به تولید محصولی گرفتم تا هر آنچه برای “شیوه برخورد با یک مسئله و حل آن” باید بدانید را توضیح دهم.
هدف این محصول پاسخ دادن به سوالات بسیاری است که همیشه در برخورد با مسائل ات داشته ای. پاسخ های واضح برای موضوعاتی چون: وقتی به مسئله ای برمی خوری، آیا باید به آن توجه کنی یا از آن اعراض نمایی؟
همچنین چگونگی “دسترسی به الهامات و چگونگی عمل به آنها برای حل مسائل” را مفصلاً توضیح خواهم داد زیرا خیلی مهم است با چه باوری به مسائل ات نگاه می کنی و از چه افرادی برای حل آن مسئله کمک و مشورت می طلبی!
مسائل، جزئی از زندگی ماست. موفقیت این نیست که مسئله ای در زندگی مان نباشد، بلکه قرار است تبدیل به افرادی شویم که بسیار از مسائل شان بزرگترند.
یک سوال به عنوان تمرینی برای تشخیص اصل از فرع
چه باوری درباره خداوند در ذهن مان بسازیم که بیشترین آرامش، انگیزه و ایمان را در ما برای اقدام برای تحقق خواسته هامان ایجاد نماید؟ به گونه ای که راحت تر و از مسیر آرامش بخش تری به خواسته هامان برسیم.
راه کارت را برای ایجاد این باورها بنویس.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند433MB8 دقیقه
- فایل صوتی باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند8MB8 دقیقه
به نام خداوند قانون ها ،
ستایش خدای راست که پروردگار جهانیان است. درود بر استاد قوانین آفرینش، استاد عباس منش عزیز.
و سلام بر همه دوستان و اعضای این خانواده گرم و صمیمی.
قبل از هر چیز خدا را صد هزار مرتبه سپاسگزارم که به من این عزت و اعتماد به نفس را داد تا بتونم واسه اولین بار بیام اینجا توی سایت و دیدگاه و نظرم رو به اشتراک بزارم.و تشکر میکنم از استاد عباس منش که این فضای بسیار صمیمی و مفید را ایجاد کردن ، من نظرات خیلی از دوستان را خوندم نظراتشان بسیار عالی بود و من رو به خداوند خیلی نزدیک تر کرد و شناختم را بیشتر کرد خیلی سپاسگزارم .
در رابطه با پاسخ سوالی که مطرح شد ، راستش من نمیدونم که بهترین باور چیه ولی دوسداشتم باوری را که خودم راجع به خداوند دارم را به اشتراک بزارم، باوری که زندگیم را تغییر داد و باعث شد که در سخت ترین شرایط زندگیم کوچک ترین ترس و استرسی به دل راه ندم و بهترین تصمیم هارو بگیرم و همیشه به طور دائم احساس آرامش کنم، و اون این بود که خداوند قادر مطلق هستش،وهیچ قدرتی توان مقابله باهاش را نداره و همیشه در هر شرایطی حامی منه و از من و تصمیم های من حمایت میکنه، و من در برابرش همیشه تسلیمم و بهش اعتماد کامل دارم
فقط کافیه بهش اعتماد کنم حتی اگه زمین دهان باز کنه من را ببلعد اگر به خداوند اعتماد داشته باشم راهی برای نجات من ایجاد می کند.(یادم نیست این را در کدوم حدیث خوندم?)
و اما راهکار ایجاد این باور:روشی که خودم استفاده میکنم اینه در کارهای کوچک(واسه شروع) به خداوند اعتماد کردم بعد که نتیجه اعتمادم را میدیدم ایمان و باورم بیشتر می شد و این خودش مقدمه ای میشد برای اعتماد های بزرگ تر . و این خیلی مهمه که موضع ما نسبت به خداوند موضع تسلیم باشه و دست خداوند را برای نشون دادن بهترین و نزدیک ترین راه ها به خواسته ی ما باز بزاریم (با تسلیم بودن)و وقتی راه را خداوند به ما الهام کرد با تمام وجود بدون نگرانی از نتیجه به سمت هدف حرکت کنیم . واین تسلیم بودن هیچ گونه تضادی با حق انتخاب ما نداره، حق انتخاب ما حریم ای است که خداوند برای ما قائل شده است و حتی خود خداوند که قدرت لایتناهی هستش به خودش اجازه نمیده که وارد این حریم بشه و در انتخاب های ما دخالت کنه و اصلا ارزش ما و تفاوت ما آدما با سایر موجودات در همین حق انتخابمون هستش در اینکه ما می تونیم انتخاب کنیم خوب و بد را خیر وشر را چپ و راست را .
در پایان شما را به خدای یکتا می‌سپارم. و آرزو میکنم خداوند دو حس سپاسگزاری و انفاق را در دل همه شما دوستان عزیزم افزایش بده ، (من فک میکنم خوشبختی ما آدم در این دو حس قرار داره)
بسیار سپاسگزارم