یکی از مهم ترین دلایلی که افراد در برخورد با مسائل به این نتیجه می رسند که آن مسئله غیر قابل حل است، این است که:
آنها به جای اقدام با باور مناسب، شروع به بررسی تجارب افرادی می کنند که قبلاً آن مسئله را داشته اند. آنها می خواهند همان راهی را بروند که افراد زیادی قبلا از آن به نتیجه نرسیده اند یا آن روش، به سختی نتیجه ای نیمه کاره داشته است.
با این دلایل که:
“این حرف من نیست، بلکه حرف متخصصان و افراد با تجربه ای است که سالها در این کارند!
یا قانونی که برای این کار تعیین شده، فقط همین یک راه را دارد و این قانون هم غیر قابل تغییر است و…”
یعنی آنها از همان ابتدا تحقیق درباره مشکلاتی را شروع می کنند که ممکن است درباره این مسئله وجود داشته باشد یا دیگران قبلا با آن مواجه شده باشند. سپس بدترین سناریو ممکن را از قبل در ذهن خود نوشته و سرانجام به این نتیجه می رسند که راهی جز این نیست.
آنها همیشه به این شکل، این طرز فکرشان را توجیه می کنند که:
“ذهن منطقی من بسیار قوی است”
“تیپ شخصیتی من اینگونه است”
“متولدین فلان ماه، این ویژگی ها را دارند که تنها زمانی قدمی بر می دارند که از تمام روند مسیر اطلاع داشته باشند”…
سپس با این منطق که: این ذات من است، یا: اینها مرجع علمی دارد و من با تحقیقات بسیار، به چنین شناختی از خود رسیده ام، حتی نمی خواهند به این موضوع فکر کنند که این باوری است که باید تغییر کند.
به این شکل است که یک باور محدود کننده ساخته می شود و به وسیله چنین مرجع هایی در ذهن شما تثبیت می گردد.
وقتی به هر طریق و با هر عنوانی، خود را در یک قالب مشخص محدود نمایی، به شدت از الهامات، راهکارها و ایده هایی محروم می شوی که موجب پیشرفت تو و حل مسئله ات می شده است.
به وفور با آدمهایی که چنین نگاهی درباره مسائل شان و شیوه حل آن داشته اند، روبرو بوده ام. در حالیکه حقیقت این است که ما انسانهایی هستیم که با باورهامان زندگی خود را خلق می کنیم. راه حلهای ما همیشه هم به اندازه باورهای مان کارا یا ناکارآمد است. پس موجودی با چنین حدی از توانمندی، نمی تواند در هیچ قالبی محدود شود.
برای همین تصمیم به تولید محصولی گرفتم تا هر آنچه برای “شیوه برخورد با یک مسئله و حل آن” باید بدانید را توضیح دهم.
هدف این محصول پاسخ دادن به سوالات بسیاری است که همیشه در برخورد با مسائل ات داشته ای. پاسخ های واضح برای موضوعاتی چون: وقتی به مسئله ای برمی خوری، آیا باید به آن توجه کنی یا از آن اعراض نمایی؟
همچنین چگونگی “دسترسی به الهامات و چگونگی عمل به آنها برای حل مسائل” را مفصلاً توضیح خواهم داد زیرا خیلی مهم است با چه باوری به مسائل ات نگاه می کنی و از چه افرادی برای حل آن مسئله کمک و مشورت می طلبی!
مسائل، جزئی از زندگی ماست. موفقیت این نیست که مسئله ای در زندگی مان نباشد، بلکه قرار است تبدیل به افرادی شویم که بسیار از مسائل شان بزرگترند.
یک سوال به عنوان تمرینی برای تشخیص اصل از فرع
چه باوری درباره خداوند در ذهن مان بسازیم که بیشترین آرامش، انگیزه و ایمان را در ما برای اقدام برای تحقق خواسته هامان ایجاد نماید؟ به گونه ای که راحت تر و از مسیر آرامش بخش تری به خواسته هامان برسیم.
راه کارت را برای ایجاد این باورها بنویس.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند433MB8 دقیقه
- فایل صوتی باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند8MB8 دقیقه
با سلام خدمت استاد و همگروهی های عزیز
شاید باورتون نشه که درست بعد نماز صبح ام بود که داشتم به موضوع رابطه ام با خدا فکر میکردم که یه هو چشمم خورد به سوال مسابقه تون که میشه گفت،موضوعی که درگیرش بودم رو جذبش کردم.
و اما جواب من:
تو این چند ساله خیلی با خودم خواستم کنار بیام و قدرت و اراده خدا رو یه جوری با قانون جذب و قدرت خلق خودمون تلفیق کنم و یه چیزی درست کنم.
خیلی مشغول قضیه انشالله و ماشالله و اگه خدا بخواهد و حکمت هست و نیست و اینجور چیزها بودم،ولی باوری که الان دارم در مورد خدا اینه:
من خودم و خدا رو مثل پدر و فرزندی فرض میکنم که تمام خواسته پدر،پیشرفت و عاقبت به خیری و رسیدن به کمال و سعادت فرزندش هست و تو این راه قدرت و امکاناتش رو در اختیارش قرار میده تا فرزند با استفاده از اون به اهدافش برسه و در این مسیر پدر شش دنگ حواسش جمع هست که فرزندش،درست از قدرت و امکاناتش استفاده کنه و به نهایت پیشرفت برسه.
اینکه من میگم پدر و فرزندی،فقط به خاطر درک موضوع هست،وگرنه خدا در هر صفتی،بالاترین مرتبه رو داره و در این مثال هم،شاید بتوان گفت که میلیاردها برابر،مهربانتر و قدرتمند تر از پدرمون هست.
ولی موضوع جالب اینجاست که ما باورهای غلطی داریم که فکر میکنیم بعضی از خواسته هامون بر خلاف خواسته خداست.ما فکر میکنیم که خلق زندگیمون و استفاده از قدرتمون،یه جور بی احترامی و بی اعتنایی به وجود و قدرت و اراده خداست،ولی اینطوری نیست،هر پدری،نهایت پیشرفت و کمال رو واسه فرزندش میخواد و موقعی خوشحال میشه که ببینه “فرزندش رو پای خودش ایستاده و خودش میتونه خواسته هاشو برآورده کنه”
حالا خدا که جای خود دارد و گفتم که بینهایت مهربانتر و بخشنده تر از پدرمون هست.
پس به نظر من،با تکیه به خدا و البته حرکت در مسیر تعین شده ای که بهمون نشون داده،استفاده از قانون جذب و قدرتهامون،برای رسیدن به خواسته هامون،کاملا باعث رضایت و خشنودی خدا هم خواهد شد.
این اصل رو میتونیم با اعمال روی قانون شکرگزاری هم اثبات کنیم:
ما وقتی یه چیزی وارد زندگیمون میشه و بعد به خاطرش از خدا تشکر میکنیم،خدا کانالهای جدیدی از این نعمتش رو به روی ما باز میکنه که باعث دریافت فراوانی بیشتری از اون نعمت میشه،در واقع شکر گزاری میشه گفت یه جور گسترش زمینه وجودی ما و به قول استاد،افزایش مدار ما به سمت دریافت نعمتهای بیشتر هست.یعنی هرچی شکرگزاری کنیم و حس لذت بیشتری داشته باشیم،انگار که بستر زیادتری رو برای دریافت های جدید آماده میکنیم .
میبینین چه مهربان هست خدا،همه قوانین و امکانات رو یه جوری خلق کرده که اگه بخواهیم و اراده کنیم،میتونیم به هر اندازه که بخواهیم از امکانات و نعمتهاش،بهره مند شیم و این خودش باعث رضایت و خشنودی خداست.
ممنونم خدا جووووووون.
سلام روست عزیز
واقعا جوابتون عالی بود و خیلی به دلم نشست.
باورهایی که میتونیم داشته باشیم در مورد خدا،واقعا خوب ذکر کردین.
سلام دوست عزیز
ممنونم از نظر لطفتون و خسن توجهی که داشتین
شاد،تندرست و ثروتمند باشید.
ممنونم خانم رحیمیان
موفق باشید.