باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند

عرض سلام و آرزوی سلامتی خدمت تمامی قلبهای زیبا شناس که الان مشغول مطالعه این کامنت هستند.

اگر به طور خلاصه بخوام بگم : خداوند یعنی (خود آ )یعنی اینکه به خودت بیا ، خودت رو بشناس تا از خود شناسی به خدا شناسی برسی.

اما در نگاهی عمیق تر همونطور که ملاصدرا شیرازی عزیز می فرمایند:

((خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان))

صفات خداوند در همه زمینه ها بی نهایت است

به قول رضا مارمولک توی فیلم مارمولک

((در واقع خداوند اند مرام ، اند معرفت ، اند بیخیال شدن …))

یعنی اینکه خداوند اونقدر ها هم که مذهب ماهارو ازش میترسونه ترسناک نیست

خداوند بی نهایت بخشنده و بی نهایت بزرگ و مهربان هست ، بارها و بارها در قران فرمودند که بندگان من به سمت بازگردید، و در سوره مبارکه نصر می فرمایند:

إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ ﴿1﴾

چون یارى خدا و پیروزى فرا رسد (1)

وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ﴿2﴾

و ببینى که مردم دسته‏ دسته در دین خدا درآیند (2)

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا ﴿3﴾

پس به ستایش پروردگارت نیایشگر باش و از او آمرزش خواه که وى همواره توبه‏ پذیر است (3)

این یعنی اینکه حتی زمانی که داری به چشم خودت قیامت رو میبینی و میبینی که مردم دسته دسته دارند به دین خدا و به سمت خدا حرکت می کنند تو بنده گناهکار خداوند که تمام عمرت رو مشغول به گناه بودی ، توبه کن و خداوند توبه تورو میپذیره نَّهُ کَانَ تَوَّابًا او همیشه توبه پذیر است ، اشاره به همین یک سوره کافی است تا انسانهای روشن دل به بزرگی و بی نهایت بودن خداوند پی ببرند .

اما برگردیم به تعریف ملاصدرا که میفرمایند : ((خداوند لا مکان است و لا زمان )):

در واقع به نظر من توصیفی بالا تر از این وجود نداره که خداوند نه مکان خاصی داشته باشه و نه زمان خاصی —- و این یعنی اینکه هرزمانی و در هر مکانی انسان بخواهد به خداوند دسترسی داشته باشد یعنی اینکه کافی است که به او فکر کند تا خداوند را در وجود خود حس کند و ارتباط برقرار گردد برای قلبهای آشنا و بازهم به زیبایی ملاصدرای عزیز بینش خودش رو از خداشناسی به رخ میکشه که میگه:

((اما خداوند ،به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود.))

>>>>>> چون خداوند بی نهایت است پس به اندازه ایمان ما به ما نور هدایت خواهد رسید ، درست مثل این میمونه که شما بخواهید در کهکشان ها سفر کنید ، آیا چیزی مانع شما می شود ، ایا انتهای برای کهکشان ها وجود دارد؟ پس به اندازه ای ما می توانیم از دریایی بی کران علم ، ثروت ، سلامتی ، زندگی خوب ، روابط خوب و غیره که همگی بی نهایت هستند و توسط خداوند بنا نهاده شده اند ، استفاده کنیم که باورشان کنیم ، باور کنیم به اینکه خداوند بی نیاز است و خداوند بی نهایت بخشنده است و با اینکه تمامی ثروتهای دنیا را به یک بنده خود عطا کند هیچ مشکلی ندارد به شرط اینکه خود آن بنده بخواهد و باور کند.

((یتیمان را پدر می شود و مادر، محتاجان برادری را برادر می شود، عقیمان را طفل می شود، ناامیدان را امید می شود،))

علت تمامی مشکلات ما در زندگی و در هر زمینه ای این است که به قول استاد عباس منش ما برروی توانایی های خود تکیه میکنیم و برروی خدا حساب باز نمیکنیم ، اما کسی موفق است و به پیشرفت می رسد که خداوند را در کارهای خود مد نظر داشته باشد و به او تکیه کند و بس ، زیرا بر اساس باور بی نهایت بودن خداوند ، کسی که به او تکیه کنند و بر او توکل کند مطمئن است یا خواسته هایش بر آورده می شود و یا اگر بر آورده نشود اتفاق بهتر و بالاتری نسبت به خواسته ای که در ذهن داشته برایش رقم خواهد خورد ، زیرا خداوند در بهترین زمان و بهترین مکان خواسته های بندگان خود را مهیا می کند.و شرط تحقق رویاها این است که آنها را به دستان خداوند بسپاریم.

((گمگشتگان را راه می شود، در تاریکی ماندگان را نور می شود، رزمندگان را شمشیر می شود، پیران را عصا می شود، محتاجان به عشق را عشق می شود.

خداوند همه چیز می شود همه کس را… به شرط اعتقاد، به شرط پاکی دل، به شرط طهارت روح، به شرط پرهیز از معامله با ابلیس، بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها…

چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند، در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود؟؟؟

“آیا خدا برای بنده خویش کافی نیست؟” ))

و در چند جمله آخر ملاصدرای عزیز به روشنی و به وضوح تمامی راه رسیده به خداوند و رسیدن به خواسته ها را بیان کرده که جای هیچگونه توضیح اضافی ندارد.

اما تجربه من در ارتباط با خداوند اینگونه است ، که خداوند همیشه و همه جا و در تک تک لحظه های ما قابل دسترس است و این ما هستیم که حق انتخاب داریم و اختیار داریم که راه خداوندی را انتخاب کنیم و یا راهی که به خشنودی خداوند منتهی نمی شود .

اگر ما خداوند را در ذهن و قلب خود همیشه همراه داشته باشیم و در تصمیم گیری های خود او را در نظر بگیریم و هنگام انتخاب ،رجوع کنیم به احساس خود و احساس آرامش ناشی از وجود خداوند را در انتخابهای خود سهیم کنیم، هیچ راهی بهتر و سریع تر از این به نظر من برای تحقق رویاها نیست ، یعنی احساس خوب ناشی از وجود خداوند و اینکه تمام غم ها ، سختی ها ، نا ملایمی ها روزگار را به دستان خداوند بسپاریم تا خداوند با هزاران دست خود آنها را برای ما مرتفع کند و باور داشته باشیم که او قادر و توانا است .