یکی از مهم ترین دلایلی که افراد در برخورد با مسائل به این نتیجه می رسند که آن مسئله غیر قابل حل است، این است که:
آنها به جای اقدام با باور مناسب، شروع به بررسی تجارب افرادی می کنند که قبلاً آن مسئله را داشته اند. آنها می خواهند همان راهی را بروند که افراد زیادی قبلا از آن به نتیجه نرسیده اند یا آن روش، به سختی نتیجه ای نیمه کاره داشته است.
با این دلایل که:
“این حرف من نیست، بلکه حرف متخصصان و افراد با تجربه ای است که سالها در این کارند!
یا قانونی که برای این کار تعیین شده، فقط همین یک راه را دارد و این قانون هم غیر قابل تغییر است و…”
یعنی آنها از همان ابتدا تحقیق درباره مشکلاتی را شروع می کنند که ممکن است درباره این مسئله وجود داشته باشد یا دیگران قبلا با آن مواجه شده باشند. سپس بدترین سناریو ممکن را از قبل در ذهن خود نوشته و سرانجام به این نتیجه می رسند که راهی جز این نیست.
آنها همیشه به این شکل، این طرز فکرشان را توجیه می کنند که:
“ذهن منطقی من بسیار قوی است”
“تیپ شخصیتی من اینگونه است”
“متولدین فلان ماه، این ویژگی ها را دارند که تنها زمانی قدمی بر می دارند که از تمام روند مسیر اطلاع داشته باشند”…
سپس با این منطق که: این ذات من است، یا: اینها مرجع علمی دارد و من با تحقیقات بسیار، به چنین شناختی از خود رسیده ام، حتی نمی خواهند به این موضوع فکر کنند که این باوری است که باید تغییر کند.
به این شکل است که یک باور محدود کننده ساخته می شود و به وسیله چنین مرجع هایی در ذهن شما تثبیت می گردد.
وقتی به هر طریق و با هر عنوانی، خود را در یک قالب مشخص محدود نمایی، به شدت از الهامات، راهکارها و ایده هایی محروم می شوی که موجب پیشرفت تو و حل مسئله ات می شده است.
به وفور با آدمهایی که چنین نگاهی درباره مسائل شان و شیوه حل آن داشته اند، روبرو بوده ام. در حالیکه حقیقت این است که ما انسانهایی هستیم که با باورهامان زندگی خود را خلق می کنیم. راه حلهای ما همیشه هم به اندازه باورهای مان کارا یا ناکارآمد است. پس موجودی با چنین حدی از توانمندی، نمی تواند در هیچ قالبی محدود شود.
برای همین تصمیم به تولید محصولی گرفتم تا هر آنچه برای “شیوه برخورد با یک مسئله و حل آن” باید بدانید را توضیح دهم.
هدف این محصول پاسخ دادن به سوالات بسیاری است که همیشه در برخورد با مسائل ات داشته ای. پاسخ های واضح برای موضوعاتی چون: وقتی به مسئله ای برمی خوری، آیا باید به آن توجه کنی یا از آن اعراض نمایی؟
همچنین چگونگی “دسترسی به الهامات و چگونگی عمل به آنها برای حل مسائل” را مفصلاً توضیح خواهم داد زیرا خیلی مهم است با چه باوری به مسائل ات نگاه می کنی و از چه افرادی برای حل آن مسئله کمک و مشورت می طلبی!
مسائل، جزئی از زندگی ماست. موفقیت این نیست که مسئله ای در زندگی مان نباشد، بلکه قرار است تبدیل به افرادی شویم که بسیار از مسائل شان بزرگترند.
یک سوال به عنوان تمرینی برای تشخیص اصل از فرع
چه باوری درباره خداوند در ذهن مان بسازیم که بیشترین آرامش، انگیزه و ایمان را در ما برای اقدام برای تحقق خواسته هامان ایجاد نماید؟ به گونه ای که راحت تر و از مسیر آرامش بخش تری به خواسته هامان برسیم.
راه کارت را برای ایجاد این باورها بنویس.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند433MB8 دقیقه
- فایل صوتی باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند8MB8 دقیقه
سلام به همه دوستان و استاد عباس منش عزیز
من مدتی است فایل ها را گوش می دهم اما به صورت پیگیرانه تمرینات آن را انجام نداده ام. اما امیدوارم در این فرکانس جمعی شریک شوم و مصرانه و با اشتیاق بیشتری تمرینات را انجام دهم و نتایجم روز به روز بهتر و بهتر شود. بدون شک حضور امروزم در سایت به صورت فعالانه و اینکه اولین کامنتم را بعد از عضویتم می گذارم، یک قدم مثبت محسوب می شود و به خودم تبریک می گویم.
نظرم در مورد سوال استاد عباس منش این است:
باور داشته باشیم که خداوند عاشق ماست و بهترین را برای ما آرزو می کند. خداوند از طریق ندای درون با ما سخن می گوید.
وقتی ما ذهن منطقی را خاموش می کنیم و به ندای درون گوش میدهیم، حرکت به سوی هدف آسان می شود.
وقتی بدانی حضورت برای این دنیا ارزشمند است؛ بدانی که هیچ کس در این دنیا نمی توانسته نقش تو را ایفا کند؛ بدانی که خدا از خلقت تو هدف داشته و تو این قدرت را داری که دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنی، می فهمی که خلقت تو پر از حکمت بوده و خدایی که تو را به روی زمین فرستاد، خواسته تا تحقق رویاهایت را به چشم ببینی و باور کنی که گوشه ای از ذات پاک باری تعالی هستی.
او که همواره عاشق توست، می خواهد رشد کنی چون اساس این دنیا بر رشد و پیشرفت بنا نها شده است.
او همچون پدری که مهر تو را در دل دارد، حامی توست و اگر بر تو سخت می گیرد فقط به خاطر خود توست که محکم تر شوی و تواناتر.
چطور باور کنیم که خدایی که ما را اشرف مخلوقات و نماینده خود روی زمین قرار داده با ما سر ناسازگاری داشته باشد؟
وقتی ما از اصل خود دور می شویم طبیعی است که احساس و زندگی نامطلوب را تجربه کنیم. اما وقتی با اصل خود یکی هستیم، می دانیم که هر اتفاقی برای ما طراحی شده تا یا احساس خوش بختی کنیم، یا رشد کنیم و محکم تر شویم. به این ترتیب هیچ گاه از او گله نمی کنیم.
کافی است باور کنیم او عاشق ماست و از دوری ما دلتنگ می شود. باور کنیم که تنها نیستیم، یار و یاور داریم و عشق حقیقی خود اوست.