یکی از مهم ترین دلایلی که افراد در برخورد با مسائل به این نتیجه می رسند که آن مسئله غیر قابل حل است، این است که:
آنها به جای اقدام با باور مناسب، شروع به بررسی تجارب افرادی می کنند که قبلاً آن مسئله را داشته اند. آنها می خواهند همان راهی را بروند که افراد زیادی قبلا از آن به نتیجه نرسیده اند یا آن روش، به سختی نتیجه ای نیمه کاره داشته است.
با این دلایل که:
“این حرف من نیست، بلکه حرف متخصصان و افراد با تجربه ای است که سالها در این کارند!
یا قانونی که برای این کار تعیین شده، فقط همین یک راه را دارد و این قانون هم غیر قابل تغییر است و…”
یعنی آنها از همان ابتدا تحقیق درباره مشکلاتی را شروع می کنند که ممکن است درباره این مسئله وجود داشته باشد یا دیگران قبلا با آن مواجه شده باشند. سپس بدترین سناریو ممکن را از قبل در ذهن خود نوشته و سرانجام به این نتیجه می رسند که راهی جز این نیست.
آنها همیشه به این شکل، این طرز فکرشان را توجیه می کنند که:
“ذهن منطقی من بسیار قوی است”
“تیپ شخصیتی من اینگونه است”
“متولدین فلان ماه، این ویژگی ها را دارند که تنها زمانی قدمی بر می دارند که از تمام روند مسیر اطلاع داشته باشند”…
سپس با این منطق که: این ذات من است، یا: اینها مرجع علمی دارد و من با تحقیقات بسیار، به چنین شناختی از خود رسیده ام، حتی نمی خواهند به این موضوع فکر کنند که این باوری است که باید تغییر کند.
به این شکل است که یک باور محدود کننده ساخته می شود و به وسیله چنین مرجع هایی در ذهن شما تثبیت می گردد.
وقتی به هر طریق و با هر عنوانی، خود را در یک قالب مشخص محدود نمایی، به شدت از الهامات، راهکارها و ایده هایی محروم می شوی که موجب پیشرفت تو و حل مسئله ات می شده است.
به وفور با آدمهایی که چنین نگاهی درباره مسائل شان و شیوه حل آن داشته اند، روبرو بوده ام. در حالیکه حقیقت این است که ما انسانهایی هستیم که با باورهامان زندگی خود را خلق می کنیم. راه حلهای ما همیشه هم به اندازه باورهای مان کارا یا ناکارآمد است. پس موجودی با چنین حدی از توانمندی، نمی تواند در هیچ قالبی محدود شود.
برای همین تصمیم به تولید محصولی گرفتم تا هر آنچه برای “شیوه برخورد با یک مسئله و حل آن” باید بدانید را توضیح دهم.
هدف این محصول پاسخ دادن به سوالات بسیاری است که همیشه در برخورد با مسائل ات داشته ای. پاسخ های واضح برای موضوعاتی چون: وقتی به مسئله ای برمی خوری، آیا باید به آن توجه کنی یا از آن اعراض نمایی؟
همچنین چگونگی “دسترسی به الهامات و چگونگی عمل به آنها برای حل مسائل” را مفصلاً توضیح خواهم داد زیرا خیلی مهم است با چه باوری به مسائل ات نگاه می کنی و از چه افرادی برای حل آن مسئله کمک و مشورت می طلبی!
مسائل، جزئی از زندگی ماست. موفقیت این نیست که مسئله ای در زندگی مان نباشد، بلکه قرار است تبدیل به افرادی شویم که بسیار از مسائل شان بزرگترند.
یک سوال به عنوان تمرینی برای تشخیص اصل از فرع
چه باوری درباره خداوند در ذهن مان بسازیم که بیشترین آرامش، انگیزه و ایمان را در ما برای اقدام برای تحقق خواسته هامان ایجاد نماید؟ به گونه ای که راحت تر و از مسیر آرامش بخش تری به خواسته هامان برسیم.
راه کارت را برای ایجاد این باورها بنویس.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند433MB8 دقیقه
- فایل صوتی باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند8MB8 دقیقه
سپاسگذارم.
سپاسگذارم، برایتان بهترینها را خواهانم.
با سلام وسپاس فراوان از استاد عزیزمان. وقتی که رسالتم را فهمیدم که قدم گذاشتن در مسیر یکتاپرستی است، مطالعاتی که داشتم مرا قانع نمیکرد،در وجودم تاثیر نداشتند، تا که از طریق کانال تلگرامی با استادمان آشنا شدم،انگیزه ام بالا گرفت،خیلی مواردی پیش آمد که راه وروشم را تایید میکردند وحالاشم . به یقین خداوند مرا راهنمایی میکند، خداوندی که در رکوع وسجده نمازهایم با خم شدن وبر زمین افتادن در برابرش به قدرت و دانایی مطلقش اعتراف میکنم،خداوندی که در نیت نمازهایم با بالا بردن دستهایم به تسلیم بودن فقط وفقط در برابر خودش اعتراف میکنم، خداوندی که در توحید خواندن نمازهایم فقط روی خودش حساب میکنم که توانش رادارد که مرا ازفرش به عرش برساند، خداوندی که در تشهدخواندن نمازهایم به یگانگیش اعتراف میکنم که حضرت محمد مصطفی( ص) رافرستاد فقط برای نشان دادن راه درست از نادرست که هیچکس هیچ قدرتی بر من ندارد واختیار کامل زندگیم در دست خودم است واینکه شیطان بر من تسلطی ندارد،ودر نشستن نمازهایم با قرار گرفتن پای راست برروی پای چپم اعتراف میکنم که حق پیروز است،خداوندی که در تسبیحات نمازهایم اعتراف میکنم که همه چیز ذکر خداوندرا می گوید.خداوندی که با خواندن حمد نمازهایم اعتراف میکنم که سپاسگذاری مخصوص خودش است وپرورگارم است وصاحب دو جهان است وفقط وفقط از خودش می خواهم واینکه فقط خودش میتواند راهنماییم کند که در مسیر شرک نباشم ودر مسیر یکتا پرستان باشم، خداوندی که با ایستادن در نمازهایم اعتراف میکنم که راه درست را میخواهم، خداوندی که در سلام نمازهایم اعتراف میکنم که با یکتا پرستی همین این دنیایم وهم آن دنیایم بهشت است ومی گویم سلام بربهشت .بله استاد عزیزم من خدایم را خدایی میدانم که اختیار کامل زندگیم را به خودم داده وهر جور که بخواهم به آن سمت راهنماییم میکند وخواسته ام را هر مدل که شکل دهم وباور کنم را به من هدیه میکند، قدرت فقط در دست خداوند وخودم است، خداوند هرلحظه با من است نیازی ندارم که خداوند را در دیگران دنبالش بگردم ویابرای پیدا کردنش بگم که باید جای خاصی بروم .خدای خوبم دوستت دارم.به امید موفقیت لحظه به لحظه همه مون.