باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند

?به نام خداوند حیّ زمان ?

اول از همه خداوند رو شاکرم برای همین لحظه یی که توش هستم برای بودنم در همین لحظه و حس خوب همین لحظه م

درود به همه ی یاران این سفر لذت بخش و بی پایان

دوستان عزیز و همراهان خوشحالم که در این مسیر قرار گرفتم ، مدت زمان زیادی نیست که با این خانواده بزرگ آشنا شدم توی این مدت و قبل از آن خیلی بالا و پایین در درونم بوده ، اما تفاوتش با قبل از آشنایی با این مسیر اینه که دیگه نمیتونم بی تفاوت باشم

حتی شده بعضی از روزها گفتگوهای ذهنم همش میخواد جلوی ادامه راه رو ازم بگیره ، اما یه جوشش و غلیانی از درون نمیذاشت که بی تفاوت باشم و یکی از راهکارهایی که به من کمک میکنه

_ هر شب قبل از خواب خدارو شکر میکنم برای تک تک چیزهایی که دارم و همینطور هر روز و وقتی شکر گذاری میکنم توجه م به کوچکترین الهامات و نشانه جلب میشه و میبینم که خدا چقدر در کنار و در وجودمه

_ غلبه برترسها م چون تا وقتی بر ترسهامون هر چند کوچیک و پیش پا افتاده باشن غلبه نکنیم نمیتونیم حس خوب داشته باشیم و وقتی حس خوب نباشه دچار اضطراب و شک میشیم ، و من این مورد رو توی این چند روزه گذشته در خودم امتحان کردم چیزها و کارهایی که شاید مدتهاست دوست داریم انجام بدیم که به دلیل اینکه فکر میکنیم جواب نمیده سراغش نمیریم ،

دوستان عزیز باور کنید رفتن توی دل ترسهامون خیلی خوبه ، خیلی خدارو حس میکنیم

و البته نه اینکه با یه بار بلکه باید همیشه با ترسهامون مواجه بشیم چون دقیقا همونطور که استاد عباسم منش توی فایلهاشون اشاره کردن ایمان آنسوی ترسهامونه

نمیخوام بگم که کاملا به ایمان رسیدم ولی با تمام وجود تشنه ی رسیدن به ایمان هستم و مطمعنم که خدا هم این رو برای من میخواد ، چون اگر غیر از این بود به این مسیر هدایت نمیشدم و حتی اومدن و نوشتن این دلنوشته ها برام یه چالش بود و اولش میگفتم شاید راهکارهای من خیلی کارامد نباشه اما باز گفتم اینها چیزهایی که درمن تغییر بوجود آورده پس نباید بی تفاوت باشم و حتی این مسابقه رو هم باز الهامی از سوی خداوند میدونم

_ و فقط عمل کنیم ، میدونید من یک روز کامل بود توی چند روزه گذشته، کلا از همه چی بریده بودم اما درست توی یک لحظه به خودم اومدم و متوجه شدم، به محض رها کردن خودمون دوباره برمیگردیم به خونه ی اولمون به خصوص برای منی که مثل یه کودک نو پا هستم و باید مدام خودم رو در جریان قرار بدم

_همراهان عزیز من همش دارم دیگه توی هر موقعیتی به خودم نگاه میکنم ببینم دارم که چه برخورد و حسی دارم، چون واقعا حس کردن وجود پروردگار در درون خیلی لذت بخشه و وقتی متوجه هستی نمیتونی دیگه رهاش کنی ، که البته همش تکرار میخواد

و در نهایت بزرگترینش، شکر گذاری از تمام چیزهایی که داریم و اتفاقات گذشته مون باشیم که باعث شدند ما الان اینجا باشیم و همینطور چیزهایی که هنوز نداریم چون قطعا آرزوهایی که در سر داریم پس موجودیت دارند و خداوند خواسته که در وجود ما باشن و همین میتونه باور من رو نسبت به خداوند و آرامشم رو بیشتر میکنه و من مطعنم و هر روز با خودم تکرار میکنم که یقین دارم خدا بهترینهارو برای من میخواد

_و مورد دیگه اینکه توی این چند روز دارم کارمیکنم اهرم رنج و لذت که تونسته من رو از مسیر و باورم دور نکنه و میخوام تا پایان 21 روز که استاد گفتن ادامه بدم و حتی بیشتر ، حداقل واقعا یکبار هم که شده پای تمام تمریناتمون بایستیم و همین کار باعث میشه باورمون به خدا خیلی قویتر بشه چون نتایجی که در مسیر میگیریم هر چند کوچک خیلی کمک میکنه برای ادامه راه

از صمیم قلب برای همه آرزوی سعادت ، حال خوب و ثروت دارم و درنهایت باز هم خداوند رو شکر میکنم برای همین لحظه ?????