باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند

سلام خدمت استاد بزرگوار و عزیزم جناب آقای عباسمنش و دوستان مهربان همراهم.

خوشحالم که دوباره به خاطر یک مسابقه ی دیگه اینجا دور هم جمع شدیم و می تونیم تجربیاتمون رو با هم به اشتراک بگذاریم.

به نظر من هر انسانی می تونه باوری متفاوت نسبت به خداوند برای خودش داشته باشه که همون باور، قدرت و انگیزه و ایمان برای ادامه ی مسیر رو بهش می ده.

?خود من به شخصه از زمانی که فایلی رو از استاد عباسمنش گوش کردم که گفتند نباید به خداوند هم مثل یک انسان نگاه کنیم و فکر کنیم که دارای احساسات انسانی هست و با گریه ها و تضرع و خواهش ما دلش به رحم میاد و یه کاری برامون انجام می ده یا نمی ده، خیلی دیدگاهم به همه چیز فرق کرده، خصوصا به خود خدا! اینکه بدونیم خداوند جهانی رو خلق کرده که بر اساس سیستم و قانون خاصی هدایت می شه و اگر ما از این موضوع آگاهی داشته باشیم و همچنین بدونیم که این سیستم و این قانون تماما بر پایه ی خیر بنا شده، این دانش و آگاهی ما رو به آرامش و اطمینان می رسونه و با خیال راحت می تونیم بهش ایمان بیاریم. وقتی بدونیم که قانون برای تمام انسان ها و حتی تمام موجودات یکسان عمل می کنه، خیالمون راحته! این باور بهترین باور نسبت به خداوند می تونه باشه.

هر چند که باور چنین چیزی شاید سخت باشه برای تک تک مایی که یک عمر با این باور رشد کردیم که خداوند مثل یه معلم بداخلاق و زورگو و اخمو بالای سر ما ایستاده تا ما کوچکترین خطایی مرتکب بشیم ، و تنبیه و مجازاتمون کنه.

خود من از وقتی فایل های استاد رو گوش کردم خییلی دیدگاهم نسبت به خداوند تغییر کرده،همین موضوع باعث شده دیگه راحت تر با خدا حرف می زنم و دیدگاهم نسبت به مسائل مختلف هم تغییر کرده. ولی شاید هنوز گاهی اون باورهای قبلی باعث می شه در مسائل مختلف دچار عذاب وجدان یا احساس گناه بیهوده بشم.

اما مطمئنم اگر واقعا باور کنیم که خداوند صاحب و رب جهانی ست که تماما بر اساس یک قانون و بر پایه ی نیکی و خیر، خلق و برنامه ریزی شده، با خیال راحت، با ایمان و اطمینان می تونیم زندگی کنیم و هدف ها و خواسته هامون رو دنبال کنیم. البته آگاهی از قانون خداوند و استفاده درست ازین قانون هم بسیار مهمه!

?اما جدا از تمام این صحبت ها، ما انسانیم و گاهی دوست داریم خداوند رو به شکلی برای خودمون تصور کنیم که باورپذیرتر و قابل تجسم باشه. مثل پدری مهربان که بتونیم به آغوشش پناه ببریم، مثل یه منبع نور عظیم، شبیه یک کوه بزرگ و…

من هم همیشه خداوند رو شبیه یک مرد نسبتا مسن، با اندامی استوار، بسیار خردمند و آگاه و توانا که تمام قدرت در دست اوست تصور می کنم. مثل پدری مهربان و در عین حال منظم و قانونمند. کسی که قدرت برآوردن و فراهم کردن همه چیز رو برای من داره و همیشه حواسش به من هست، حامی و هدایتگر منه! برام نشونه می فرسته و بهم درست ترین ها رو الهام می کنه. کنارش همیشه احساس امنیت می کنم و دلم به وجودش قرصه!??

چند تا جمله تاکیدی درباره خدا برای خودم یادداشت کردم که هر زمان اینها رو با خودم تکرار می کنم آرامش زیادی وجودم رو فرا می گیره و باورهای من رو نسبت به خداوند قوی تر می کنن:

1. من دختر پادشاهم. پدر دولتمند و ثروتمندم هم اکنون تمام ثروتش را به پای من می ریزد. همه چیز و همه کس به دستور او دست به دست هم می دهند تا راه ها را برای من باز کنند و من را به موفقیت برسانند.

2. خداوند نور و نجات من است. قدرت من از اوست پس از هیچ چیز و هیچکس نمی ترسم.

3. خداوند منبع درآمد من و روزی رسان من است.

4. چشمان من چشمان خداست. من فراسوی هر چیز را می بینم و شاهد معجزات خداوند هستم.

5. گوش من گوش خداوند است و به روشنی صدای الهام و شهود را می شنوم و از آن اطاعت می کنم.

6. خدا دوستم دارد. خدا هدایتم می کند. خدا راه را نشانم می دهد.

اما خب همونطور که گفتم هر کسی می تونه باور خودش رو نسبت به خداوند بسازه و با زبونی که راحته با خدا حرف بزنه! مهم اینه که بدونیم خدا از همه چیز و همه کس به ما نزدیکتره، حتی از رگ گردن!

امیدوارم همگی در پناه خداوند خوش و خوشبخت و سلامت و موفق باشید.

سلام جناب رهام.

دیدگاهتون واقعا تاثیرگذار بود و از خوندنش لذت بردم و استفاده کردم. براتون آرزوی موفقیت روزافزون دارم. پایدار باشید.