باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند

به نام خدای مهربان و وهاب و همیشه رفیق

سلام خدمت دوستان هم فرکانسی و دوست داشتنی و استاد عزیزم !

من قصد شرکت در مسابقه رو نداشتم ولی وقتی نظرات دوستان رو خوندم یه چیزی، یه صدایی تو دلم گفت بیام و اینجا بنویسم . می نویسم برای اینکه حالم خوب میشه …

این شعر رو تقدیم میکنم به دوستانم و واقعا این شعر از کیوان شاهبداغی عزیز همیشه به من آرامش میده و خدا رو حس میکنم که باهام حرف میزنه :

منم زیبا

که زیبا بنده ام را دوست می دارم

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو می گوید

ترا در بیکران دنیای تنهایان

رهایت من نخواهم کرد

رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود

تو غیر از من چه می جویی؟

تو با هر کس به غیر از من چه می گویی؟

تو راه بندگی طی کن عزیز من، خدایی خوب می دانم

تو دعوت کن مرا با خود به اشکی، یا خدایی میهمانم کن

که من چشمان اشک آلوده ات را دوست می دارم

طلب کن خالق خود را، بجو ما را تو خواهی یافت

که عاشق می شوی بر ما و عاشق می شوم بر تو که

وصل عاشق و معشوق هم، آهسته می گویم، خدایی عالمی دارد

تویی زیباتر از خورشید زیبایم، تویی والاترین مهمان دنیایم

که دنیا بی تو چیزی چون تو را کم داشت

وقتی تو را من آفریدم بر خودم احسنت می گفتم

مگر آیا کسی هم با خدایش قهر می گردد؟

هزاران توبه ات را گرچه بشکستی؛ ببینم من تو را از درگهم راندم؟

که می ترساندت از من؟ رها کن آن خدای دور؟!

آن نامهربان معبود. آن مخلوق خود را

این منم پروردگار مهربانت، خالقت. اینک صدایم کن مرا. با قطره ی اشکی

به پیش آور دو دست خالی خود را. با زبان بسته ات کاری ندارم

لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم

غریب این زمین خاکی ام. آیا عزیزم حاجتی داری؟

بگو جز من کس دیگر نمی فهمد. به نجوایی صدایم کن. بدان آغوش من باز است

قسم بر عاشقان پاک با ایمان

قسم بر اسبهای خسته در میدان

تو را در بهترین اوقات آوردم

قسم بر عصر روشن، تکیه کن بر من

قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور

قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد

برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو

تمام گامهای مانده اش با من

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو می گوید

ترا در بیکران دنیای تنهایان، رهایت من نخواهم کرد!

من خدارو همیشه مثل یه دوست خوب ، یه همسفر ، یه همراه همیشگی باورش دارم و از اونجاییکه تو غربت و تنها زندگی می کنم این همراهیشو خیلی جاها تو سخت ترین روزهای زندگیم حس کردم و به چشم دیدم !

وقتی دنبال کار بودم و درمونده

یه شب تا صبح باهاش حرف زدم و بهش گفتم من نمیدونم خودت درستش کن و باورتون شاید نشه که فرداش کارم درست شد !

انقدر روزها بوده از جاییکه فکر نمیکردم پول برام رسونده

بهش میگم تو بانک منی ! تو پدر منی ، مادر منی همه کس منی ، خودت میبینی جز تو از هیچ کسی کمکی نمی خوام ، پس رفاقتتو خودت ثابت کن!

و اونم ثابت میکنه.

من خدارو این شکلی باور دارم!

خدا منو دوست داره، اگر بخوام خطا برم دستمو می گیره گاهی گوشمم می پیچیونه اما نه واسه تنبیه ؛ واسه اینکه بگه حواسم بهت هست!

خدا رفیقمه ، پول بخوام بهم میده ، درد دل کنم به کسی نمیگه، تنها کسیه که هر چی میگم بهش بین خودمون میمونه، نمیره همه جا جار بزنه ، آبرومو حفظ میکنه، یه کلمه همه جوره هوامو داره،وقتی بارونشو می بارونه باهام عشق بازی می کنه، نوازشم می کنه، با خورشیدش هر روز بهم سلام می کنه، با ماه بهم شب بخیر می گه، حتی شبهایی هست که خوابم نمیبره برام لالایی می گه.

خدای من بهم میگه عزیزکم بدون تو دنیا یه عشق کم داشت ، تو اومدی کامل شد، دوست داشتنی شد !وقتی تو رو آفریدم به خودم احسنت گفتم که تو موجود زیبا لایق بهترینهایی!

دوستان عزیزم خدا عاشق همه ماست ، فقط عشقشو باور کنیم !

دوستتون دارم، موفق باشید!