یکی از مهم ترین دلایلی که افراد در برخورد با مسائل به این نتیجه می رسند که آن مسئله غیر قابل حل است، این است که:
آنها به جای اقدام با باور مناسب، شروع به بررسی تجارب افرادی می کنند که قبلاً آن مسئله را داشته اند. آنها می خواهند همان راهی را بروند که افراد زیادی قبلا از آن به نتیجه نرسیده اند یا آن روش، به سختی نتیجه ای نیمه کاره داشته است.
با این دلایل که:
“این حرف من نیست، بلکه حرف متخصصان و افراد با تجربه ای است که سالها در این کارند!
یا قانونی که برای این کار تعیین شده، فقط همین یک راه را دارد و این قانون هم غیر قابل تغییر است و…”
یعنی آنها از همان ابتدا تحقیق درباره مشکلاتی را شروع می کنند که ممکن است درباره این مسئله وجود داشته باشد یا دیگران قبلا با آن مواجه شده باشند. سپس بدترین سناریو ممکن را از قبل در ذهن خود نوشته و سرانجام به این نتیجه می رسند که راهی جز این نیست.
آنها همیشه به این شکل، این طرز فکرشان را توجیه می کنند که:
“ذهن منطقی من بسیار قوی است”
“تیپ شخصیتی من اینگونه است”
“متولدین فلان ماه، این ویژگی ها را دارند که تنها زمانی قدمی بر می دارند که از تمام روند مسیر اطلاع داشته باشند”…
سپس با این منطق که: این ذات من است، یا: اینها مرجع علمی دارد و من با تحقیقات بسیار، به چنین شناختی از خود رسیده ام، حتی نمی خواهند به این موضوع فکر کنند که این باوری است که باید تغییر کند.
به این شکل است که یک باور محدود کننده ساخته می شود و به وسیله چنین مرجع هایی در ذهن شما تثبیت می گردد.
وقتی به هر طریق و با هر عنوانی، خود را در یک قالب مشخص محدود نمایی، به شدت از الهامات، راهکارها و ایده هایی محروم می شوی که موجب پیشرفت تو و حل مسئله ات می شده است.
به وفور با آدمهایی که چنین نگاهی درباره مسائل شان و شیوه حل آن داشته اند، روبرو بوده ام. در حالیکه حقیقت این است که ما انسانهایی هستیم که با باورهامان زندگی خود را خلق می کنیم. راه حلهای ما همیشه هم به اندازه باورهای مان کارا یا ناکارآمد است. پس موجودی با چنین حدی از توانمندی، نمی تواند در هیچ قالبی محدود شود.
برای همین تصمیم به تولید محصولی گرفتم تا هر آنچه برای “شیوه برخورد با یک مسئله و حل آن” باید بدانید را توضیح دهم.
هدف این محصول پاسخ دادن به سوالات بسیاری است که همیشه در برخورد با مسائل ات داشته ای. پاسخ های واضح برای موضوعاتی چون: وقتی به مسئله ای برمی خوری، آیا باید به آن توجه کنی یا از آن اعراض نمایی؟
همچنین چگونگی “دسترسی به الهامات و چگونگی عمل به آنها برای حل مسائل” را مفصلاً توضیح خواهم داد زیرا خیلی مهم است با چه باوری به مسائل ات نگاه می کنی و از چه افرادی برای حل آن مسئله کمک و مشورت می طلبی!
مسائل، جزئی از زندگی ماست. موفقیت این نیست که مسئله ای در زندگی مان نباشد، بلکه قرار است تبدیل به افرادی شویم که بسیار از مسائل شان بزرگترند.
یک سوال به عنوان تمرینی برای تشخیص اصل از فرع
چه باوری درباره خداوند در ذهن مان بسازیم که بیشترین آرامش، انگیزه و ایمان را در ما برای اقدام برای تحقق خواسته هامان ایجاد نماید؟ به گونه ای که راحت تر و از مسیر آرامش بخش تری به خواسته هامان برسیم.
راه کارت را برای ایجاد این باورها بنویس.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند433MB8 دقیقه
- فایل صوتی باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند8MB8 دقیقه
سلام به استاد عزیزم و دوستای خوبم..
خدارو هزاران مرتبه شکر که با این جمع صمیمی همراه هستم،استاد از شما و تمام دوستان بخاطر وقتی که میذارین و اینجوری خالصانه آگاهی و دانشتون رو در اختیار همه قرار میدین ممنونم،این جو مثبتِ سراسر آرامش رو جایی ندیدم! خدارو هزار بار شکر..
من راستش خیلی اهل نوشتن نیستم و خیلی نمیتونم احساساتمو و درونیاتمو به نوشته تبدیل کنم ولی نمیدونم چرا دوس داشتم جواب این سوالو بیام بنویسم راستش از صبح که فایل رو دیدم همش با خودم فکر میکردم چه زمانهایی بوده که من بهترین احساسهارو نسبت به خدا داشتم و بیشترین آرامشو ایمان رو تجربه کردم
اولین چیزی که توو ذهنم اومد و همیشه به دعا از خدا میخواستم که همیشه توو اون حالو هوا باشم لحظاتی بود که با تماااام وجودم با تک تک ذرات وجودم اینو حس میکردم که خدا چیه کیه و چه قدرت و عظمتی داره اینکه چقققدر بزرگه و به هر کاری تواناس یعنی توو اون لحظه واقف بودن به قدرتش قدرتِ واقعیش،اینکه براش نشد نداره،اینکه به محض اینکه اون بخواد و دستور بده هر چیزی میشه خییییلی حالمو خوب میکرد یعنی یه حس ذوقُ شوق درونی که اصلا نمیدونم چجوری بیانش کنم درونم بوجود میومد که نمیتونستم جلوی لبخندو خوشحالیمو بگیرم توو آینه که به چشام نگاه میکردم خدا شاهده یه برق خاصو عجیبی توو چشام میدیدم!
مورد دیگه که خیلی بهم آرامش و حس خوبی میده اون نزدیک بودنشه اینکه خدا از هرکسی بهم نزدیکتره هررر لحظه کنارمه از هر دوستی صمیمی تره و همیشه و هر لحظه میشنوه حرفامو،اینکه آگاهترینه،همیشه حضور داره،این خیلی آرومم میکنه..و اینکه بهترین حامی منه،اینکه تنها اجابت کننده ی دعا اونه،اینکه صاحبُ مالک تمام قدرتها و ثروتهاس! اینکه هیچکس به اندازه ی اون بخشنده و مهربون نیست!اینکه بهترین هدایتگره و فقط کافیه از اون راهنمایی بخوام تا خودش منو توو مسیر درست قرار بده! اینکه صادقترین و وفادارترینه و به تمام گفته ها و وعده هاش عمل میکنه! اینکه بهترین تدبیر کننده ی اموره!
و خدا میدونه این آخرین مورد که با تمام احساسمو با اشک دارم مینویسم کافیه تا همیشه آرومو شاد بمونم:
اینکه خدا کافیه!
سلام به شما دوست عزیزم،خداروشکر میکنم که تونستم مفید باشم??موفق باشید..
ممنون از لطف شما دوست
خوبم ? موفق باشید?