باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند

به نام فرمانروای کل کیهان

به نام او که توانایی خلق زندگی ام را به من عطا کرد.

سلام و عرض ادب و احترام خدمت استاد عباسمنش عزیزم

و همه دوستان هم فرکانسی خودم در این سایت و این فایل

بعد از چند ماه حضور در سایت ، و استفاده پراکنده از فایلها و مطالب سایت ، و همچنین گوش دادن به فایلهای روزشمار ، از اولین فایل شروع کردم به خوندن متن فایل و گوش دادن بهشون ،

هر فایل که جلوتر میرم ، بهتر و بهتر درک میکنم و میفهمم و با قوانین آشناتر میشم.

در طول این جریان هم ، معنی قرآن رو یکبار تا الان خوندم و مواردی که فهمیدمشون و یا برام جالب بوده رو نوشتم توی دفتر قرآنیم.

امروز هم با هدایت الله یکتا رسیدم به این فایل.

و دوست داشتم برم سر کامنت های فایل و نظرات و باور های دوستانم در مورد خداوند ،

که با خودم گفتم تو هم یه رد پا بزار تو کامنتا و بعد ها که با استعانت از خداوند ، باورهات قوی تر شو بیا و باور الانت رو با اون موقع بررسی کن و ببین که تو چه وضعیتی هستی.

من چنتا مثال دارم در مورد خودم و باورهام نسبت به خداوند که میخوام بگم و بنویسم که این باور ها چقدر راحت و ساده ، مسائل رو حل کرده برام.

اولین مثال ، در مورد نحوه نگرشم نسبت به خداوند ، خودم و فرزندمه…چه از قبل از دنیا اومدنش و چه بعد از دنیا اومدنش ، دائما با خودم زمزمش میکنم..

“همیشه میگم خدایا ، این بچه ، یه نعمت و هدیه از طرف توئه ، یه تیکه از وجود توئه ، سپاسگزارم که منو لایق دونستی که نعمت فرزند رو بهم عطا کردی ، و به این خاطر دوسش دارم که نعمت الهی و هدیه ای از طرف رب منه “، سخته بخوام با سایر نعمت ها و داشته هام مثل ماشین و پول و … مقایسش کنم ، چون این موجود خودش مثل من خالقه ، خودش تیکه ای از خداونده ، ولی هر مسئله ای که توی این مدت از اول تا الان برامون بوجود اومده ، نسبت به این موجود ، در کمال آرامش و بدور از نگرانی بودم ، با خودم میگفتم ، خدا خودش داده ، خودش نگهش میداره ، خودش دنیاش میاره ، خودش روزیشو میرسونه ، خودش امورشو اداره میکنه ، چه اون زمان که همسرم بخاطر خطای پزشک سونوگرافی ، تا صبح نخوابید و من تنها یه جمله بهش گفتم ، و اونم همین بود.

خودش داده ، خودشم نگهدارشه.

اینکه باورم نسبت به خدا اینه که من یکسری نیاز دارم ، خودش میرسونه ، گرچه من کم باورش داشتم قبلا ، و همون مقداری میرسوند ، که من نیاز داشتم ولی باور من نسبت بهش اینقدر بود.

اینکه باور من به خدای خودم اینه که من با توکل بهش اومدم توی مسیر ، دارم سعی خودمو میکنم تا تو مسیر بندگیش باشم و بمونم ، به نسبت بندگی من اون باید خداییشو کنه..

از کجا و چطوری و به چه شکلشم به منه مجتبی حسنی هیچ گونه ربطی نداره.خودش میدونه و خودش..

در مواردی هم به شدت واکنش گرا بودم و اصلا صدم ثانیه نمیشد و کنترل رو خودم نداشتم ، و الان دارم رو خودم کار میکنم ، رو شخصیتم و باورهام کار میکنم تا اونا رو هم حل کنم.

و یه موردی که هست خیلی حال کردم باهاش ، اینه که با یبار ترجمه قرآنو خوندن ، اکثر مطالبی که میشنوم یا میخونم ، با متن قرآن تطبیق میدم ، و میبینم که اصلا مو لای درزش نمیره و دقیقا همونطوری که باید اتفاق میفتاده ، افتاده ، یعنی طبق قانون بدون تغییر خداوند.

“…هرگز تغییری در سنت الهی نخوای یافت.”

امیدوارم باورهامون نسبت به خداوند و قوانین ثابتش اونقدر قدرتمند کننده بشه که به مرحله ای برسیم که بقول خودش ، “هرموقع اراده کنیم به خواستن و داشتن چیزی ، برامون اتفاق بیفته”

چوون اتفاق افتاده ، برای سلیمان ، برای ما هم میتونه اتفاق بیفته ، خدای سلیمان ، خدای منم هست ، اون بنده خدا بوده ، منم بنده خدام ،

در پناه وجود لم یزال رب العالمین ، ثروتمند ، سلامت ، متنعم از تمام خیر عالم ، آشنا با قوانین ثابت کیهانی و موفق در تمام ابعاد زندگیتون باشید.