باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند - صفحه 70 (به ترتیب امتیاز)

E A:

سلام به همه دوستان خداجویم،

داشتم فکر می کردم که واقعا بهترین باور درباره خدا چی می تونه باشه. باورهای زیادی درباره خدا هست که دل منو قرص می کنه و واقعا نمی تونم بهترینشو انتخاب کنم. اما چیزی که الان به ذهنم رسید اینه که اگه ما باور داشته باشیم که این دنیا و ما به حال خودمون رها نشدیم و دنیا مالک (به قول خودمون صاحب)داره، اونم مدبرترین و قدرتمندترین صاحب و مدیر عالم، دیگه انقدر احساس ترس و نگرانی نمی کنیم. همیشه مادرها را مظهر مهربانی می دونن. یه مادر چه حسی به فرزندش داره؟ حاضره جونشم واسه بچه اش بده. دوست داره هر کاری از دستش بر میاد برای خوشبختی و خوشحالی بچه اش انجام بده. اما خب مطمئنا تواناییش برای این کار محدوده. حالا در نظر بگیرید کسی هزاران هزار برابر مهربان تر از مادر را که نه تنها عاشق این فرزنده (مخلوق خودشه)، بلکه قدرت اینم داره که اونو به همه آرزوهاش برسونه.

واقعا ما چرا باور نمی کنیم خدا ما را خیلی بیشتر از مادرمون دوست داره. ما از طریق مادرمون وارد این دنیا شدیم، اما خالق واقعی ما کیه. کی بود که اراده کرد ما به وجود بیاییم.

چرا ما خودمونو از خدا دور می دونیم. واقعا چرا؟ خدا اینجاست. همینجا. در درون من و تو. آره، ما تکه ای از خدا هستیم. پس چرا هویت الهی خودمونو انکار می کنیم. خدا لحظه به لحظه با ماست و عاشقانه ما رو دوست داره. این ماییم که اینو باور نداریم. این ماییم که باهاش غریبی می کنیم. با کسی که از همه، حتی مادرمون به ما نزدیک تره. کسی که نه تنها هزاران هزار برابر مهربان ترین مادران دنیا ما رو دوست داره، بلکه قدرت و اشتیاق اینو داره که ما رو به رؤیایی ترین آرزوهامون برسونه.

چقدر ما خدا رو نشناختیم…

وقتی خود خدا گفته الیس الله بکاف عبده (آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟)، دیگه ما چرا نگرانیم؟ غیر از اینه که باورش نداریم؟ قدرتشو باور نداریم یا اصلا اونو از خودمون دور می دونیم و باور نداریم که این قدرت در خدمت ماست. کلا دیدگاه ما درباره خدا از ریشه اشتباهه. ما خدا رو مثل یک پادشاه خیلی قدرتمند می دونیم که فقط دنبال اینه که مچمونو بگیره. این چیزیه که از بچگی کردن تو مغزمون.

واقعا “چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید”

وقتی خود خدا میگه بابا من براتون کافیم، فقط کافیه از من درخواست کنید، چرا باورش نمی کنیم. واقعا چرا؟ بیایید بشینیم با خودمون فکر کنیم چرا خودمونو نمی سپریم دست خالق؛ دست کسی که ما رو خیلی بهتر از خودمون می شناسه؛ دست کسی که این عالم رو به خدمت ما درآورده؛ دست کسی که از همه مدیران و سیاستمداران و سرمایه دارها و پادشاهان جهان قدرتمندتره