باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد و همه خانواده عباس منشی خودم

???? میخندم چون کلی تایپ کردم و دستم خورد و همه شون پاک شد. عیب نداره دوباره مینویسم. از نوشتن در این قسمت لذت میبرم

دیروز مثل هر روز باز هم متعهد شدم که روی باورهام کار کنم تا به هدفم برسم و خدا رو شکر که امروز که تنها 4 دقیقه بود بیدار شدم (06:19) و گوشی رو نگاه کردم دیدم استاد فایل جدید و مسابقه جدید گذاشته و چه خوب که در جهت تعهد دیروزم از همین اول صبحی مغزم رو با بهمنی از تجربه های استاد شست و شو میدم و خودم و آموخته ها و آگاهی هام رو به چالش میکشم.

استاد ازین مسابقه ها هم ممنون چون با این بارش های مغزی میلیاردها میلیارد ایده و راهکار عملی در حین و حتی بعد از اتمام مسابقه در صفحه این مسابقه ها میمونه و عرض آزادراه موفقیت رو بیشتر و بیشتر میکنه.

به نظرم یکی از جوابها میتونه این باشه: (ای پیامبر) وقتی از تو در باره ی من سوال میپرسند که من کی هستم بگو حقیقتا من خیلی نزدیک هستم. اجابت میکنم درخواست هر درخواست کننده ای را به اندازه ای که به من (قدرت من در اجابت خواسته هایش) دارد. در واقع خداوند انرژی بی نهایت و بی شکل و قالب در جهان هست که صفاتی که در قران از خودش گفته آپشن هاش هست. یعنی میگه من فرمی ندارم اما با مشیت هایی که خلق کردم در جهت نشون دادن اون صفت به تو فرم میگیرم. یعنی به نظرم هر صفت در قران یک مشیت رو نشون میده. خداوند به هیچ وجه احساس نداره و صفاتش به معنای احساسش یا حتی اینکه ما خدا رو نمیتونیم درک کنیم و به وسیله این صفات میتونیم درکش کنیم نیست. خدا اصلا عجیب و غریب یا پیچیده نیست. خیلی لقمه داره میگه من این مشیتها رو که به این صفات منجر میشه ساختم. من جهان رو دارم گسترش میدم. هستی بسم الله وگرنه از بین میری.

اما ذهنیت های خودم درباره ی خدا رو میگم تا بهتون ایده و راهکار بده:

قبل از آشنا شدن با استاد و برنامه ها و راهکارهاش من فضای فکری شبیه به استاد داشتم برای همین به مدار هم کشیده شدیم. خدای درون من خیلی قدرتمند بود و من همیشه سعی میکردم جوری که “گفته بودن” خدا دوست داره عمل کنم ولی باورهای محدودکننده ای که داشتم دست خدای ذهن منو بسته بود و در واقع من دچار شرک خفی بودم. خدای من اونجوری نبود که گفته بودن.

این رو سال 93 فهمیدم که قرار بود یه کار اداری برای یه افرادی انجام بدم و چون اولین بارم بود و با مشورت کردن و اینکه اولین تجربه م بود به شدت ترسیده بودم، هر روز قبل اینکه برم اون اداره فیکس دو ساعت ذکر و دعا و تسبیح میگفتم و وقتی هم میرفتم هنوز نرفته برمیگشتم چون یا سیستم قطع بود یا کارمند نبود یا پرونده من گم شده بود و ازین داستانا! در نهایت هم بیخیال شدم. و نمیدونستم که هر عملی که براساس ترس انجام بشه محکوم به شکسته. نمیدونستم که با مشورت کردن با آدمها و تجربه ناکامی اونها رو واقعیت زندگی خودم دونستن منم میشم مثل اونا. اینکه قبول کنم ادمای اون اداره نامناسبن و اصلا حال میکنن که سنگ اندازی کنن و اخرهم به جایی نمیرسی و … یعنی یک باور محدودکننده و هرچی رو باور کنی همونو برات ایجاد میکنه. نمیدونستم اگه یکی میگه نمیشه یعنی اون نتونسته نه اینکه تو نتونی یا فقط راه اون تنها راه حل باشه. و از همه مهم تر نمیدونستم دارم ندانسته شرک خفی میورزم. وقتی خودم رو انقدر پوچ و دور از خدا میدیم که ساعتهاااا ذکر و دعا میخوندم تا بلکه خدا بهم نگاه کنه یا من جرات نگاه کردن به صورت خدا و بیان خواسته م رو پیدا کنم و نمیدونستم که خدا همیشه حواسش به من و همه چیز هست و حواسش پرت نمیشه، خوابش نمیبره و زنده ای هست که هرگز نمیمیره. وقتی برای ابراز خواسته م دنبال واسطه میگشتم و در واقع خواسته م رو از غیر ازخدا طلب میکردم و غیر خدا در اجابت درخواست های من ناتوانه و برای همین شکست رو تجربه میکردم.

برای حرف زدن با خدا نه خجالت بکشید نه خودتون رو بی ارزش بدونید نه دنبال واسطه بگردید. خدا احتیاجی به مقدمه چینی و روضه و مدح و ستایش و هندونه زیر بغل زدن نداره. لقمه بذاری جلوش و بگی من اینو میخوام هم اجابتت میکنه. خدا نیازی به تضرع و زاری و التماس نداره و هرچی اشک بیشتری بریزی یا عمدا خودتو در موقعیتی قرار بدی که قلبت بشکنه و بعد از خداوند درخواست کنی خدا هیچ فرقی براش نداره. نمیگه آهای فرشته ها این خیلی طفلکیه خیلی بهش ظلم شده یا حوصله مو سر برد بیاین خواسته شو بدین تا شرشو کم کنه و بره. تو میتونی تا ابد توی خاک غلت بزنی واسه جلب ترحم خدا اما تا وقتی که در مسیر درست نباشی و باور درست نداشته باشی عمرا به خواسته ت نمیرسی.

این که خدا در قلب شکسته جا داره هم یکی ازون باورهای محدودکننده و دور کننده از هدفه که خودتو در موقعیت قربانی قرار میدی و فکر میکنی همونطور که تونستی با موقعیت قربانی ترحم انسانها رو جلب کنی و امتیاز بگیری با محزون بودن و یا شکستن دلت خدا دیگه آنی اجابتت میکنه حالا هر درخواستی داشته باشی چه خوب و چه بد. این یعنی طرف نه قانون احساس بد=اتفاقات بد رو میدونه نه اینکه خدا سیستمی و براساس مشیت و قوانین ساخته ی خودش عمل میکنه رو میدونه. خدا نه تنها در فواد یعنی این قلب جسمیت و همیشه و در همه حال و نه در زمان غم و دلشکستگی که در ذره ذره ی وجودته. کاری هم به شکسته و سالم بودنش نداره. یه باور احمقانه دیگه هم در این راستا اینه که دل امانته و به هر دلیلی که اغلب خود صاحب دل کاملا بی تقصیره شکسته بعد طرف میره به درگاه خدا و میگه ببین من بی تقصیرم فلانی زد امانتت که دست من بود شکست بزن حالشو بگیر!!! افق کو؟ برم محو شم. :

صفاتی که خداوند برای خودش گفته یا مثلا یه جا هست گفته قسم میخورم که جهنم رو از انس و جن کافر پر کنم موید همینه که اصلا احساسی عمل نمیکنه.

ذهنیت بعدی که دارم اینه که همیشه در مداری ام که مهربان بودن و حب خداوند رو فعال میکنم. و هرکس میتونه در هر مداری که هست یه سری از صفات رو ببینه و این کاملا به انتخاب و اختیار هر فرد متناسب با باورهاش هست. اگه هر مدار رو خیابونی در نظر بگیریم مثل این میمونه که شب هست و میخوای برگردی به خونه اما برق قطع شده و با هر گام به جلو فقط پروژکتور بعدی که 50 متر رو به روتو روشن میکنه، روشن میشه و تو میتونی ببینی داری خیابونی رو میری که تو رو به خونه میرسونه یا داری اشتباهی میری. با روشن شدن هر پروژکتور یعنی انجام دادن الهامی که بهت میشه دیگه میفهمی خونه ها آشنان یا غریبه ن. آدمایی که میبینی همسایه هاتن یا نه. و خب بعدش چون میبینی با رسیدن هر گام به زمین پروژکتور بعدی روشن میشه و راه هم که درسته شروع میکنی به دویدن. البته بعضیا هم هستن که نقشه ی خونه بهشون الهام میشه ولی شیطنت شون گل میکنه از یه راه دیگه برن چون میدونن با رسیدن هر پا به زمین پروژکتور بعدیه روشنه و اشتباه هم برن یه کاریش میکنن. امثال استاد عباس منش هم توی تاریکی به سرشون میزنه برن خونه یکی از دوستاشون که نمیدونن خونه ش کجاست و فقط تلفنی یه بار یه اسمی از کوچه خونه شون شنیدن (چکاد) ???

ذهنیت دیگه ای که از خداوند دارم اینه که وقتی ازش چیزی رو میخوام و دستشو باز میذارم یعنی براش قالب تعیین نمیکنم یا به عبارت ساده تر تعیین تکلیف نمیکنم منو قطعا به اون چیز میرسونه و واقعا قدرت مافوق بشری پیدا میکنم. یعنی این رو دقیقا حس میکنم. مثلا وقتی درخواستی داشته باشم که احتیاج به قدرت داشته باشه یا بدنی یا روحی، من فقط اون درخواسته رو کردم ولی اون پیش نیاز رسیدن به درخواستم رو هم میده و مثلا منو هالک میکنه. یا وقتی احتیاج به سرعت داشته باشم برای رسیدن به درخواستم زمان رو کند میکنه و منو ایرباس 380٫ بهش اعتماد دارم و فقط خواسته مو میگم و میگم از هر راهی که خودت میدونی بهم اینو بده و خودش جور میکنه و وقتی ببینه خودمم دوست دارم انجامش بدم کمکم میکنه جورش کنم و لذت ببرم. واقعا خیلی خوبه که یه رفیق پایه قلدر داشته باشی که همیشه هواتو داره و حواسش بهت هست

بقیه تو کامنت بعدی