ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 1 - صفحه 104

سلام به خانواده محترم عباس منش

سوال قسمت اول:

اگر یکی از دوستان یا نزدیکان شما به موفقیت قابل توجهی برسد، شما چه احساسی درباره موفقیت آن فرد داری؟

آیا خوشحال می شوی و انرژی و انگیزه می گیری؟!

آیا موفقیت او الهام بخش شما می شود؟!

یا شما را به احساس حسادت، ناتوانی می رساند؟!

در جواب سوال اول اگر یکی از دوستان من و نزدیکان من به موفقیت قابل توجهی برسد ، من احساس بدی نسبت به اون شخص و موفقیت هایش پیدا میکنم . و بجای اینکه اونو تحسین کنم احساس حسرت و از دست دادن عمر و وقت خودم میوفتم و به طور کلی انگیزه ام رو برای ادامه مسیر از دست میدهم و  آنقدر نجوای ذهنی احساس منو بد می‌کنه و موفقیت های منو کم و ناچیز جلوه میده و احساس ناتوانی در خلق خواسته هام میرسم و  احساسم بد میشه و نصفه راه منصرف یا ادامه نمیدهم.

گاهی اوقات به احساس حسادت و حسرت که چرا من جای او نبودم و حسرت جایگاه اورا میبینم و به کسانی که از من کم سن تر و کوچکتر هستن که مستقل از لحاظ مالی و درآمد بالایی دارند حسادت میکنم و آنها را در ذهنم با عرضه تر و زرنگ تر از خودم میدانم .

گذشته و تلاش آنها را ندید میگیرم و احساس لیاقت کمتر را احساس میکنم و در فاز مقایسه با آن قرار می گیرم .

مرحله اول : عروس عمم در کنکور معلمی پذیرفته شد .

دختر خاله ام گوشی و وسایل که آرزویش را داشت را خرید و کسب و کار آنلاین و راحتی دارد .

شوهرخاله ام که به موفقیت های مالی بالا رسیده است .

فروشگاه بزک دوزک در خیابان مان که دریک محل هستیم و دختر فروشنده از من کم سن تر است اما هم فروشگاه آنلاین و فروشگاه حضوری خودش را دارد .

دوستان من که استقلال مالی و درآمد بالای 10ملیوم دارند.

همکلاسی دوره دبیرستانم که هم معلمه و هم آموزش آنلاین دارن و تدریس میکنم .

مرحله دوم : به طور کلی به دستاور های این افراد احساس بد و حسادت و خود کم بینی دارم که فکر میکنم آنها تواناتر یا زرنگ تر از من بودن و احساس حسرت که کاش من جای آنها بودم .

مرحله سوم : از چه زاویه ی مثبتی به موفقیت های این افراد نگاه کنم که به خودباوری برسم که الهام بخش من باشد و برای اقدام در راستای تحقق خواسته هایک ایده بگیرم؟!

از آنجایی که قانون میگه هر کسی خالق 100 درصد شرایط اکنونی خودش هست پس اگر اونها این موفقیت ها و کسب کردند قطعا لایق آن هستند و لیاقت اینو دارن که طعم درآمد بالا و استقلال مالی را داشته باشند چرا که هرکس با تلاش و ایمان به خدا و توکل به او اگر عمل کند و قدم بردارد به موفقیت ها دست پیدا میکند و از لحاظ مالی نیز به استقلال می‌رسد چراکه موفقیت در تمام جوانب ارتباط مستقیم با میزان ایمان و شجاعت و قدم برداشتن و عمل کردن است . پس چیزی به اسم شانس یا حسرت وجود ندارد منم میتونم با تلاش به این موفقیت ها برسم کافیه راه استمرار مداوم و تلاش رو ادامه بدم و خودم رو تنها با گذشته خودم مقایسه کنم چراکه هرکس باورهای مختص خودشو داره و شخصیت هر فرد جدا از شخص دیگریه ، اگر دستاوردهای اونارو می‌خوام بجای ایجاد احساس بد درون خودم که نه تنها منو به خواستم میرسونه بلکه دورترم می‌کنه ، باید تحسین و حس خوب و ادامه دادن با ایمان رو به خودم یادآوری و تداعی کنم و فقط نکات مثبت اونهترو ببینم و باور حس لیاقت و موفقیت های گذشته ام رو یادآوری کنم که من هم میتونم و اگر اونه انسان تونسته پس منم میتونم و خدای ما یکیه کافیه ظرف ذهنمونو بزرگ تر کنیم و لیاقت خودمون اون موفقیت و اون دستاورد رو ببینیم.

سوال دوم )چه درس های می توانم از مسیری بگیرم که منتهی به موفقیت این افراد شده است ؟!

من فقط ردپای تلاش و ایمان و احساس لیاقت رو میبینم که اگر من روی خدا حساب کنم و خودم رو لایق این موفقیت و دستاور ها ببینم قطعا بهش میرسم و اگر یک انسان حتی تونسته بهش برسه من چرا نرسم من هم لیاقتش رو دارم و از خدا می‌خوام که حتی به بیشتر از اون چیزی که بقیه انسانهای موفق رسیده اند هم برسم چون خداوند بی حساب می بخشد .

خدایا شکرت که با غلبه بر نجواها این کامنت رو نوشتم و احساس عالی دارم .

خدایا شکرت شکرت شکرت