ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 1 - صفحه 95

به نام خدای هادی

دوست داشتم درمورد یک موضوعی بیام صحبت کنم تا بیشتر در خودم گسترشش بدم

بعد از اینکه من روی این فایل کار کردم یکی از اصلی ترین نتایج من که واقعا چقدر بهم کمک کرد این بود که تمرکزم رو بزارم روی مسیر خودم و احساسم نسبت به موفقیت دیگران خیلی خوب شد و توی ذهنم موفقیت اونا با پاداشی برای من تنظیم شد که مسیر منو هموار میکنه

اما یک نتیجه دیگه ایی که برام داشت این شد که دیگه نظر دیگران هم به شدت برام کم شده ،دیگه نمیخوام احساس ارزشمندیم رو ربط بدم به تایید و تحسین دیگران و یا تحقیر اونا

وقتی که داشتم روی موضوع حل مسائل که قسمت دوم این سلسله فایل ها هست فکر میکردم و فایل میدیدم دیدم این موضوع چقدر توی مسیر حل مسائل من هم تاثیر گذاشته و تمرکز منو از روی حاشیه برداشته و گذاشته برروی اصل .

من بخاطر اینکه نظر دیگران برام مهم بود خیلی وقت ها حتی دچار کمال گرایی هم میشدم

حتی یک کارایی میکردم که حسابی وقت منو میگرفت چون نمیخواستم نظر بعضیا نسبت به من تغییر کنه

یا مثلا وقتی تحسین زیادی از کسی میگرفتم دیگه سعی میکردم کارهایی که باعث تحسین اون فرد میشه رو ادامه بدم حتی بعد از اینکه دیدم مسیرم رو بهتره کلا عوض کنم و خیلی به مراتب حالم بهتره اگر مسیرم عوض شه

وقتی میگم نظر دیگران برام مهم نباشه یعنی نه تشویق هاشون و نه تحقیر هاشون و چقدر من این موضوع رو الان خوب درک میکنم

قبلا نمیدونستم که چرا نباید تحسین دیگران هم برامون مهم نباشه بعد فهمیدم که چون باعث میشه مغز ما شرطی بشه و اقداماتی رو انجام بده تا فقط تحسین بگیره .

وقتی میگم نظر دیگران مهم نیست دیگه یعنی تمام تمرکزم روی خودمه یعنی حتی مهم نیست چقدر میخواد این کامنت یا اون کامنت من لایک بگیره که بخوام کلماتی رو بکار ببرم که فقط لایکش رو بیشتر کنه .

الان من یاد کرفتم که هرکاری که مسیرم رو هموار تر میکنه فقط انجام بدم

استاد دو قسمت از این فایل اومده روی این سایت اما ذهنیت من حسابی تغییر کرده و قدرتمند تر شده

حتی این موضوع که نظر دیگران برام مهم نباشه رو من قبلا فکر نمیکردم که اینقدر زیاد دارم و همیشه ارزشمندی خودم رو به نظر اونها ربط میدادم

یا خیلی وقت ها میرفتم توی مقایسه تا ببینم چقدر ارزشمندم و این در من داره بهبود پیدا میکنه و خیلی عالی شده

قبلا از بس زیاد این کار رو انجام داده بودم جزوی از عادتم شده بود من توی مدرسه دوست داشتم اگر نمره بالایی میگیرم به همه نشون بدم و جار بزنم یا اگر میدیدم کسی مثل خودم هست که کم گرفته خوشحال میشدم و تمام تمرکزم و مقایسه ام نسبت به دیگران بود ،، من معیار کار کردن روی خودم رو نسبت به دیگران تنظیم کرده بودم و یک وقتایی ناامید میشدم یا اگر فکر میکردم خیلی سرعتم خوبه شل میکردم اما الان توی مسیر خودم دارم گاز میدم فارغ از اینکه بقیه دارن توی مسیر خودشون چیکار میکنن و اصلا توی چه مسیری هستند ،،، حتی قبلا من خیلی زیاد از این واژه که بابا تو نسبت به بقیه خیلیم خوبی سرزنش های ذهنم رو خاموش میکردم ،روش بدی نبود اما به هر حال مقایسه بود و یادگرفتم فقط با خودم اینکاررو بکنم

خیلی جالبه من این موضوع وقتی در من ایجاد شد که شروع به تحسین دیگران کردم(فقط برای اینکه مسیر خودم هموار تر بشه )

حتی اینکه نظر دیگران مهم نباشه با تحسین یکسری از افراد در من به وجود اومد که اونا نظر دیگران براشون مهم نبود

دوست داشتم این موضوع رو بیام بنویسم به این دلیل که یک چیزیه که تازه در من داره شکل میگیره،میخواستم بهش قدرت بدم و گسترشش بدم میخواستم به خودم یاداوری کنم سینا تو خیلی عالی شدی توی این موضوع و احساس رضایت داشته باشم

وقتی داشتم روی کمال گرایی کار میکردم گفتم بیام این موضوع رو بنویسم که 1.هم با توجه کردن بهش خیلی بهتر بشم تو این موضوع و 2. با تشویق کردن خودم بازم یادبگیرم که باید اینطوری بهبودگرایانه روی خودم کار کنم

جالبه وقتی که روی کمال گرایی یکم تمرکزی شدم دیدم چقدر جاهایی بوده که من کمال گرا بودم اما فکر کردم نیستم ولی خیلی خداروشکر امروز ریشه ایی پیدا کردم و با سرعت هرچه تمام تر دارم بهبود گرایی رو در خودم به وجود میارم

من حتی فهمیدم به این دلیل دوست داشتم اموزه های استاد و حرفای قشنگی که یاد میگیرم رو پیش همه جار بزنم که احساس ارزشمندی ام رو به نظر دیگران ربط میدادم و میدیدم چقدر این موضوع سرعت منو کند میکنه

چقدرهدف های گنده و بزرگی انتخاب میکردم و سنگ بزرگ بر میداشتم تا خودمو به بقیه اثبات کنم و هیچوقت بهشون نمیرسیدم و احساس بد کمال گرایی تمام وجودم رو قرا میگرفت و صد ها پله منو پرت میکرد پایین

چقدر الان احساس سبکی میکنم که برای خودم زندگی میکنم چقدر الان احساس لیاقت میکنم و میخوام هر قدم هرچند کوچک رو برای حل مسائلم بردارم فقط برای مسیر خودم نه برای اینکه دیگران تاییدم کنن چقدر این موضوع در من داره خوب میشه

حتی چقدر به من یادآوری کرد که هیچ وقت مغرور نشم و فکر کنم دیگه همه چیز رو بلدم

همین یک ماه پیش بود که حتی عبارات من شده بود که تو باید بهتر از هر کسی فلان کار رو انجام بدی و از این جوری عبارات برای انگیزه دادن خودم استفاده میکردم و جالبه تعصبم روش داشتم و فکر میکردم که این موضوع چیز خوبیه درسته یک پله بهم انگیزه میداد اما تا یک کسی رو میدیدم و فکر میکردم بهتر از منه صد پله میفتادم پایین

مسیر همه یونیک و خاص خودش هست تنها راه اینکه ما با سرعت هرچه تمام تر بریم و البته که از مسیر لذت ببریم اینه که تمرکز رو بزاریم روی خودمون

چقدر من واقعا خوشحالم که این موضوع داره در من بهتر و بهتر میشه و نسبت به قبل خودم عالی شدم

الان میفهمم که یعنی چی فقط خودت رو با دیروز خودت مقایسه کن و کاری به بقیه نداشته باش

چقدر قبلا ناراحت میشدم از اینکه یکی خیلی بهتر داره عمل میکنه و با عجله میخواستم تکامل قشنگ خودم رو زیر پا بزارم ، با این بهانه که میشود تکامل رو سرعت بخشید من سنگ های بزرگ برمیدارم ،اما الان تازه فهمیدم که به میزانی که تمرکز روی مسیر خودمون باشه تکامل سرعت میبخشه

بله میشه تکامل رو سرعت بخشید خیلی زیاد هم میشه چون موضوع اصلا زمان نیست و فقط ظرف ماست اما کی این ظرف سریع بزرگ و بزرگ وقتی که تمرکزم رو مسیر خودم باشه ،وقتی یاد بگیرم خودم رو تحسین کنم و پیشرفت هام هرچند کوچک رو ببینم (بهبود گرایی) ،وقتی که یاد بگیرم دیگران را با تمام وجودم تحسین کنم و حسادت نورزم چون این چیزیه که ظرف خودمو بزرگتر میکنه و کل تمرکزم روی مسیرم و روی درون خودم باشه

چقدر این موضوع داره به من کمک میکنه واقعا

حتی خیلی وقت ها من برای اینکه یکسری ها برداشت متفاوت نکنن یکسری کارهارو میکردم که زمان منو تلف میکرد

ولی الان به خودم میگم حتی یک دقیقه هم برای اینکار نزارم چون نتیجه و مسیر خودم مهمه ،چون حال خودم مهمه چون رشد خودم مهمه من میدونم خودم دارم درست عمل میکنم دیگه بقیه رو چیکار دارم که نظرشون مثبته منفیه یا هرچی بالا هم گفتم تحسین اون هارو اگه عادت کنم امکان داره توی مسیری بیفتم که نتونم ازش بیام بیرون اما اگر تمرکزم رو خودم باشه هرکاری میتونم بکنم ،انعطاف پذیر هستم و اختیارم دست خودمه میدونم چه مسیری رو باید برم باید نرم

و از این بابت خوشحالم ،،،، خیلی این موضوع واقعا کمکم کرده و همش بخاطر هدایت خداست روز به روز باید یاد بگیرم تسلیم تر بشم

اتفاقا وقتی داشتم روی کمال گرایی کار میکردم به این موضوع برخوردم که چقدر بهبود گرایی با هدایت های خداوند هماهنگه و از این جهت اهمیت داره که روی هدایت خدا حساب باز میکنیم و نیازی نمیبینیم همه پازل هارو داشته باشیم تا حرکت کنیم بلکه قدم اول هرچند کوچک رو بردارم بعدش خدا هدایت میکنه و این باز دوباره سرعت رو بهبود میبخشه

قبل همین کامنت داشتم برای خودم مینوشتم که من قبلا فکر میکردم که با دیدگاه های کمال گرایانه (که اون موقع هم با وجود اینکه از کمال گرایی آگاه بودم اما نمیدونستم کمال گرایانست) میتونم سرعت زیادی داشته باشم اما الان میبینم به میزانی که بهبودگرایی رو در عمل اجرا کنم سرعت من بیشتر میشه

من فکر میکردم که اگر بنویسم امروز دوساعت زمان میزارم روی فلان چیز سرعتم بیشتره اما الان میفهمم اگر بگم حتی ده دقیقه هم اگه تونستم براش زمان میزارم خیلی سرعت بیشتری دارم چون با بهبود گرایی از خودم راضی هستم و این رضایت من ظرف منو داره بزرگتر میکنه اما اگر بگم دوساعت اما یک ساعت و پنجاه دقیقه زمان بزارم چقدر نارضایت میشم

روی این موضوع هم خیلی زیاد باید کار کنم که من واقعا اصلا قدم های کوچک رو رشد نمیدونم

خانم شایسته توی جلسه 5 کشف قوانین یک تمرینی برای ما داده بودن که یک هدف کوتاه مدت انتخاب کنیم و هرروز یک قدم هرچند کوچک هم براش مشخص کنیم و برداریم حالا کاری که من میکردم چی بود؟ یک هدف خیلی گنده انتخاب میکردمو به جای یک قدم پنجاه تا قدم مشخص میکردم که بردارم

ذهنیتم این بود که اگر من بیام قدم های بیشتری بنویسم بیشتر و بهتر کار انجام میدم دیگه اما موضوع مهمی که الان آگاهی دارم نسبت بهش اینه که وقتی بهبودگرایانه انتخاب کنی و بگی ده دقیقه کتاب میخونم تو ناخودآگاه اون روز کارهای بیشتری رو انجام میدی چون اول صبحی اون کار کوچیک رو تیک میزنی و از خودت راضی هستی و این رضایت فرکانس رشد و پیشرفت هست و از ظرفی ذوق و شوق تو میره بالا پس دوباره میری یک کار بهبودی دیگه هم انجام میدی و همینطوری اینقدر این کار رو میکنی که خودت عشق میکنی و حتی اگر دیشب صد تا کار مینوشتی بازم امروز بیشتر کار انجام دادی چون 1. فرکانست مثبت تر بوده و احساس رشد داشتی 2.قدم هات با هدایت خدا همراه بوده و به ذهنت اتکا نکردی که همه کارهای روزت رو باهاش برنامه بریزی

من همینطوری که این منطق هارو دارم میارم احساس میکنم مقاومت های ذهنم داره از بین میره و بازم باید اینکار رو بکنم حتی این خودش مسئله ایی هست که باید حل بشه و از اونجا که من توی پیک تمرکزی حل مسائل و کار کردن روی قسمت دوم این فایل ها هستم دیگه از مسائل فرار نمیکنم و اومدم توی دل این پاشنه آشیل و این ذهنیت اشتباه که خودش به تنهایی به اندازه چندسال میتونه منو عقب بندازه کار میکنم

چقدر همین موضوع که اقا بهبودگرایی همراه هست با هدایت های خدا خودش کافیه تا من با آغوش باز بپذیرم این موضوع رو و اجراش کنم در عمل

و همچنین کمکم میکنه تمرکز برروی اصل به جای فرع رو بهتر انجام بدم به این صورت که وقتی میام یک قدم عملی ساده خودم رو انتخاب میکنم و اونو اولویت خودم در روز قرار میدم اول روزم رو با کاری که اصل و اساس هست شروع میکنم و البته چون قدمی سادست به تعویقش نمیندازم و این خیلی برام کمک کنندست

خدای من چقدر زندگیم بهتر میشه و چقدر نعمت و ثروت میاد سراغم اگر اصل بهبود گرایی رو در عمل استفاده کنم

همیشه این تضاد رو داشتم که هدایت خدا رو چطور تو زندگیم جا بدم وقتی که دارم فقط روی ذهنم حساب باز میکنم و واقعا گیج بودم اما الان دیدم نیازی نیست که ما کل روز رو بخوایم بر اساس ذهنمون پیش بریم و بر اساس برنامه قبلی

تنها کار ما اینه که: یک قدم عملی ساده و بهبودگرایانه که قدمی برای اساسی ترین اصل زندیگمون و اون چیزی که برامون مهم هست رو در اولویت روزمون یعنی اولین کار روز قرار بدیم و بعد که تیک اونو زدیم اون رضایت اون شور و شوق اون عشق خودش مارو میکشونه و تا شب اینقدر بخاطر احساس خوبمون کار انجام میدیم که خودمون هم کیف میکنیم

الان چقدر درک این موضوع داره کمکم میکنه تا همین یک ساعت پیش که روی این موضوع کار نکرده بودم دیدگاه کمال گرایانه داشتم اما الان میبینم چقدر خیالم راحت شده چقدر از همین الان از همین کامنتی که دارم مینویسم از همین قدم برای مسئله مدیدیت کمال گرایی که دارم بر میدارم لذت میبرم

یعنی دوباره یکی دیگه از فواید بهبود گرایی لذت بردن از مسیر هست

الان میفهمم که من دقیقا فایل هایی از استاد رو مقاومت داشتم که این ویژگی رو هدف گرفته بود مثل فایل جلسه 9 کشف قوانین که استاد درمورد لذت بردن از مسیر صحبت میکردند که به میزانی که این لذت و آرامش بیشتر میشه این لذت بیشتر میشه

با بهبودگرایی دارم مفهوم آرامش در مسیر رو درک میکنم و چقدر این برام لذت بخشه

درمورد نظر دیگران که اول این کامنت درموردش صحبت کردم این موضوع هم میخواستم بگم که واقعا من اینقدر هدف و چالش و مسئله برای حل کردن دارم که حتی وقت نداشته باشم اقدامی رو جهت نظر مردم انجام بدم ،، و تمام تمرکزم رو کارهای خودم و هدف خودم رفته دیگه نیازی نمیبینم هرکاری میکنم رو بیام جار بزنم تا به همه بگم بلکه همون تایمی که میخوام بزارم به بقیه بگم تا بهم احساس ارزشمندی بدن میزارم تا قدم بعدی در هدفم رو انجام بدم و این باعث میشه که من با سرعت بدوم.

همیشه مقاومت داشتم که :یعنی چی یک قدم بهبودی برای روز برداریم اینطوری که تا صد سال هم نمیرسیم اما الان پشت پرده داستان رو درک کردم و ارتباطش با قانون فرکانس و دیدم این دقیقا همون چیزیه که سرعت رو بیشتر میکنه

برام عجیب بود که چطوریه دانشجویان حل مسئله اینقدر سریع رشد میکنن توی کسب و کارشون با این قدم های بهبود گرایانه و الان موضوع رو فهمیدم

من توی بهبود گرایی از یک جنبه هایی کار کرده بودم و عالی شده بودم اما اینکه وظیفه روزم رو بهبودگرایانه انجام بدم مقاومت داشتم

یعنی من این رو در خودم ایجاد کرده بودم که از هر فرصتی برای رشد استفاده کنم اما اینکه اون هدف و وظیفه رو هم بهبودگرایانه انتخاب کنم مقاومت داشتم یعنی من خیلی وقت ها اگر فرصتی گیر میاوردم رشد کوچولو رو انجام میدادم اما برنامه ریزی هام و انتظارم از خودم اون وظایف بزرگ بود برای همین با وجود اینکه خیلیی بهبود گرا بودم از خودم راضی نمیشدم

اتفاقا الان که این موضوع رو نوشتم یادم اومد که چقدر برام سوال بود که چرا با وجود اینکه این همه کار میکنم نمیتونم راضی بشم از خودم و داشتم با این مسئله دست و پنجه نرم میکردم اما الان خدا جوابشو بهم توی کامنت خودم داد

از هدایت بخوام بگم باید از همین الان مثال بزنم ،،، من در حین کار کردن روی اگاهی های حل مسائل بودم و داشتم ذهنم رو بمبارون میکردم و اصلا فکر نمیکردم بخوام بیام کامنت بزارم و اینقدر اگاهی های ناب بهم داده بشه که ریشه ایی یکسری مسئله رو از من حل کنه و شاید اگر میخواستم برنامه ریزی کنم ده ها روز طول میکشید تا اینقدر رشد کنم که فقط از نوشتن همین کامنت کردم اما هدایت خدا در حین اینکه داشتم توی گوگل کیپ یکسری چیزا مینویشتم بهم گفت که بیا کامنت بنویس درمورد اینکه نظر دیگران برات مهم نیست و تصویر کلی ام هم فقط همین بود و بقیه آگاهی هایی که الان نوشتم رو حتی فکرشو نمیکردم و میبینم چقدر وقتی کامنت میزارم بخاطر اینکه بدون وقفه اینکار و میکنم آگاهی های نابی بهم گفته میشه

من مفهوم تکرار و تراکم ورودی هارو خوب درک کردم برای همین اینقدر دارم این کامنت اگاهی ها و منطق های بهبود گرایی رو تکرار میکنم چون میدونم من نیازی نیست که زور بزنم تا مثل افراد بهبود گرا فکر کنم من فقط باید به اندازه کافی ورودی درمورد اون موضوع بدم تا باورش ساخته بشه

این کاریه که الانم دارم برای کار کردن روی قسمت دوم یعنی حل مسائل انجام میدم چون من خودم دقیق نمیدونستم که مسئله اصلا یعنی چی که بخوام راجع بهش فکر کنم و نمیتونستم واقعا اصلا برم تو دل چالش ها و شکل فکر کردن مغزم نمیتونست مثل افرادی که مسائل حل میکنن باشه خب راه حل؟

اینقدر دارم با تراکم بالا و تکرار ورودی به ذهنم میدم تا بره توی وجودم

اگر سینای قبلی بودم که ساختار ذهن رو درک نمیکنه شاید بارها ول کرده بودم کار رو و روند رو قطع میکردم اما موندم اینقدر موندم تا بیفتم توی مومنتوم و از یک جا به بعد دیگه آگاهی ها و حجم سوالات ذهنی من رو خودش نشوند پای کار کردن

صبح گیج بودم درمورد این موضوع و فهمیدم باید اینقدر ورودی با تراکم بالا بدم تا شکل فکر کردنم تغییر کنه یک جورایی از دیدگاه عصب شناسی مدار حل مسئله رو در ذهنم تقویت کنم و اینکار تمرکز بالا با تکرار بالا و تراکم بالا میطلبه و به میزانی که تمرکز میزارم لایه میلین بهتر شکل میگیره چیزی که باعث میشه نورون ها نسبت به یک موضوع سریعتر فعال بشن منم خب این موضوع رو میدونم باید تمرکز بالا میدادم از اول صبح البته این تصمیم رو نگرفتم اما بعد که فهمیدم باید اینکار رو بکنم شروع کردم به بمبارون کردن خودم با اگاهی های حل مسئله الان با احتساب این کامنت چندساعتی میشه که دارم روی خودم کار میکنم از صبح تا الان که ساعت 7:05 دقیقه شب هست هیچی جز آب نخوردم اما واثعا گشنم نیست این تمرکزه و کنجکاویه کاری کرده که گشنم نباشه اتفاقا کلی هم هنوز کار دارم که باید انجام بدم و با عشق هم اینکار رو میخوام بکنم

اومدم درمورد این موضوع مهم نبودن نظر دیگران هم بگم چون واقعا کمکم کرده که با سرعت بیشتری کارهام رو انجام بدم و الان که اینهمه وظیفه هست که باید انجام بدم خیلی خوبه که اون موضوع نظر دیگران که وقتم رو میگرفت برام مهم نیست

خداروشکر امروز روی باور فراوانی هم از صبح داشتم کار میکردم و چقدر بهتر فراوانی رو درک کردم چقدر باز همین باعث شده عجله نکنم و از مسیر لذت ببرم

حتی این کامنت رو برای دل خودم دارم مینویسم برام یک درصد هم مهم نیست که اصلا یکی این کامنت رو بخونه یا نخونه دارم خودم عشق میکنم از نوشتن این کامنت و بارها خودم میخونمش

یعنی حتی من قبلا دوست داشتم کامنتم رو جایی منتشر کنم که دیده بشه میخوام بگم در این حد حتی میتونه این موضوع چموش باشه حتی توی سایت برام مهم بود نظر بقیه و خودمو مجبور به انجام یکسری کارها میکردم

اما الان حالم خوبه احساس خوبی دارم کلی امروز ظرف وجودیم بزرگ شد این یعنی رشد در مسیر خودم

درمورد بهبود گرایی خیلی دوست دارم در عمل اجراش کنم ایده ایی هم که دارم برای اینکه این رو در خودم به بسازمش اینه که بیشتر بهش فکر کنم و توی کامنت هایی که مینویسم توی سایت یا جواب برای بچه ها مینویسم بیشتر درموردش صحبت کنم گفتم برای اینکه اینو بسازم نیاز نیست زور بزنم همینکه تکرار کنم زیاد باعث میشه که بره تو وجودم

من قبلا یکی از مسئله هام این بود که نمیدونستم یک رفتاری رو چطور در خودم بسازم مثلا اینکه عادت کنم وظایف بهبودگرایانه برای خودم انتخاب کنم نمیدونستم چطوری اما الان فهمیدم که به میزانی که بهش توجه کنم اون در من شکل میگیره (قانون توجه) و برای توجه کردن همون تکراری که میگم رو اجرایی کنم یعنی زیاد درموردش صحبت کنم بهش فکر کنم حتی زیاد خودش رو انجام بدم و این میره

توی وجودم پس نگرانی نداره

خدارشکر بخاطر این کامنت زیبا یادم باشه هرموقع میخواستم

-نظر دیگران برام مهم نباشه

-فواید و منطق پشت بهبودگرایی رو یادآوری کنم و در عمل ازش استفاده کنم

-تمرکز برروی اصل کنم

-و دیگر چیزای مهم توی این کامنت رو به خودم یاداوری کنم

بیام و این کامنت خودم رو بخونم :)

چقدر خوبه که فارغ از اینکه بقیه تشویقت میکنن یا نمیکنن تو بهترین خودت رو میزاری و معیار های خودت رو داری و تمرکزت روی خودت هست..

هدایت خدا وقتی که بیاد توی زندگی آدم چقدر قشنگه

در پناه هدایت های الله هدایتگرمون