ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 2

سلام به استاد عزیزم و همه همسفران خوشبخت من در این سفر درونی معنوی

من باز هم صحبت‌های کلیدی استاد رو که تایپ کردم، اینجا می گذارم

تا هم برای خودم یاداوری شود و هم برای دوستانی که با خواندن راحت تر هستند.

تقدیم به شما:

سوال)

وقتی که به چالشی بر می خورید و یک مساله ای در زندگی تان به وجود می‌آید، در کل چه برخورد و واکنشی دارید؟

آیا نگاه تان این است که یک فرصتی است برای بهبود و پیشرفت و یادگیری

یا این که از آن فرار می‌کنید و احساس ناامیدی و ناتوانی می‌کنید؟

نگاه ما به چالش‌ها می‌تواند نتیجه چالش‌ها رو مشخص کند اگر نگاه مثبت داشته باشیم اگر باورهای قدرتمندکننده داشته باشیم چالش‌‎های برای ما برکت می‌شوند؛ اگر باورهای محدودکننده داشته باشیم، چالش ها برای ما مثل یک زلزله می‌شوند که ما را زیر خودشان دفن می‌کنند.

باورهای محدودکننده که افراد در برخورد با چالش‌‎های زندگی شان دارند:

1. ممکن است من شکست بخورم، پس برای چی اصلاً امتحان کنم این رو و چرا حرکتی کنم؟!

2. اگر من از همان اول در این کار خوب نباشم، تا ابد هم خوب نخواهم بود! انگار هیچ وقت نمی‌تواند مهارت کسب کند.

3. چالش‌ها یک مجازات الهی هستند و از طرف خداست و من چه گناهی انجام داده ام که این چالش و مساله برایم به وجود آمده. در صورتی که روند طبیعی جهان این است که باید مساله حل کنیم

کسی که نگاهش به چالش‌ها مثبته واردش میشه و آن نگاه مثبت و آن باور قدرتمندکننده و آن ذهنیت باز، کمک می‌کند که از چالش‌ها بگذره و بزرگتر بشه و رشد کند و جهان هم بهش پاداش خواهد داد. این قانون جهان است.

چالش‌ها قسمت جدایی ناپذیر از زندگی است و برای همه اتفاق می افتد.

قرار نیست که خداوند ما را مجازات کند با چالش‌ها. قرار است که پیشرفت کنیم و چیز یاد بگیریم. و نگاه مان این باشد که اینجا یک فرصتی است برای پیشرفت و بهتر شدن و بزرگتر شدن ظرفم و برای آماده شدن برای دریافت نعمت های خداوند.

*

تمرین این جلسه:

1. چه چالش و مساله ای در زندگی تان هست که به خاطر ترس، از آن فرار می‌کنید و سعی می‌کنید آشغال ها رو بزارید زیر مبل و سعی می‌کنید که با آن روبرو نشوید؟

یک چالشی هست که می دانید باید حلش کنید ولی از آن فرار می‌کنید.

2. ذهنیت تان را در مورد آن چالش تغییر بدهید. به جای این که بیایید و روی نتیجه نهایی تمرکز کنید، روی این سفری که برای حل این چالش دارید تمرکز کنید؛ یعنی به جای این که بگید اگر شکست بخورم چی میشه اگر جواب نده چی میشه، بگید که چه چیزهایی توی برخورد با این چالش یاد خواهم گرفت. چه مهارت هایی رو کسب خواهم کرد. چه توانایی هایی در من بیدار میشه. چه نعمت هایی به من داده میشه. چه پیشرفت هایی می‌کنم. یعنی نگاه تان رو اصلاً بردارید از نتیجه آن چالش، بگید فارغ از این که من از پس این چالش بر بیایم یا بر نیایم، اگه واردش بشم چقدر پیشرفت می‌کنم، چقدر توانایی هایم بیشتر میشه. چقدر ترس هام کمتر میشه. چقدر توکلم بیشتر میشه. چقدر مهارته های ارتباطی یا هر مهارت دیگر مربوط به آن چالش، بیشتر میشه.

اینها رو بنویسید در قسمت دوم

3. کارهایی که باید انجام بدهید برای حل این مساله و این چالش زندگی تان را به قسمت های کوچک قابل مدیریت، تقسیم کنید. مثلاً اگر می‌خواهید زبان یاد بگیرید، بیایید بگید من روزی 10 دقیقه می‌خواهم زبان یاد بگیرم. روزی 10 تا کلمه یا 2 تا جمله رو ادا کنم مثلاً، همین. یعنی آن هیولایی که آن چالش برای شما در ذهن تان ترسیم کرده رو تقسیمش کنید به قسمت های کوچکتر، کارهای قابل انجام، که باید قدم به قدم انجام شود و تمرکز کنید روی قدم اول

4. بنویسید که در هر مرحله و هر قدمی که برداشتید، چقدر پیشرفت کرده‌ام، چقدر توانایی هایم بیشتر شده، چقدر استعدادهایم بروز پیدا کرده. و تمرکز کنید روی پیشرفت، تمرکز کنید روی بهبود. تمرکز نکنید روی نتیجه نهایی که چه فایده من هنوز نمی توانم انگلیسی صحبت کنم یا هنوز به آن درآمد نرسیده ام.

یعنی تمرکز کنید روی بهبودها و چیزهایی که یاد گرفتید. و به خودتان پاداش بدهید و خودتان رو تحسین کنید و به خودتان یاداوری کنید که دیدی اولش چقدر سخت و عجیب و غریب بود ولی الان چقدر راحت تر شده! چقدر الان آشنا شده آن چیزی که برایم خیلی ناآشنا و عجیب بوده! این روند به شما کمک می‌کند که قدم به قدم وارد چالش‌ها بشوید، درس یاد بگیرید، پیشرفت کنید و بعد میوه هایش رو خواهید دید

*

می‌توانید از چالش‌‎های کوچکتر شروع کنید، نه از بزرگترین چالش‌‎های زندگی تان

هیچ چالشی نیست که انسان نتواند از پسش بربیاید، مگر این که باور کند که راهی ندارد

*

نگاه مان این باشد که چالش‌ها برای این است که ما چیز یاد بگیریم و پیشرفت کنیم، و اگر بریم در دلش و اگر باورهای درست داشته باشیم و اگر با ذهنیت مثبت واردشان بشویم و اگر هدایت خداوند رو به یاد بیاوریم که خداوند همیشه داره ما رو هدایت می‌کند، آن وقت می بینیم که چه برکتی در همان چالش‌‎های به ظاهر ترسناک بوده و چه نعمت هایی در آن خوابیده بوده که ما نمی دیدیم ولی وقتی حلشان کردیم چقدر زندگی مان در تمام جنبه ها بهتر شده و چقدر شخصیت مان قوی تر شده چقدر مهارت‌های مان بهتر شده، چقدر اعتماد به نفس و خودباوری ما بیشتر شده.

23 بهمن 1402