ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 2

سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته و همه عزیزان

بنده نیز از زمانی که با استاد بزرگم آشنا شدم که ترسهایم را کمرنگ کرد ایمان و توکلم را بیشتر کرد و باورهای قدرتمند کننده ای چون هر مسئله ای راه حلی دارد و راهحلش تو خودشه

یا من توانایی یادگیریه هر کاری را دارم و شاید الان بلد نباشم ولی میرم و راه و روششو یاد میگیرم و انجامش میدم

با قلب باز میزنم تو سروصورت چالشها

بعد از اینکه به خود ارزشمندی و لیاقتم و توانایی هام بالو پر دادم

به سوادم به خلاقیتهایی که تو گذشته داشتم به مقایسه جرعتم به نسبت ترسوهایی که فراوان دورو برم میدیدم

موفق شدم از کارگری کردن به مراحل بالاتر برسم

اولش که کارگر مرغداری گوشتی بودم به نحوی مهارتهامو افزایش دادم که بتنهایی میتونستم 30 هزار جوجه را یک هفته ای پرورش بدم که حتی دکتر سر نزنه

خودمو هم زمان تو دو تا چالش میندازم

یکیش یادگیری زبان جدید یعنی آذریه و دوم کار و مهارت جدید

گفتم من خلاقم من طراحی دوست دارم من میخواهم چیز خلق کنم ،هنرمندم میرم تو کار کناف در حالی که حتی از نزدیک ندیده بودم که کناف چی هست رفتم و یاد گرفتم و خدا شاهده به دو ماه نرسید از شاگرد ساده رسیدم جایی که درصدی با استاکارم کار کردم و بعدش که آیندشو تصور کردم با روحیاتم سازگار نبود

تو دیوار میگشتم که دیدم یه شخصی آگهی گذاشته جوشکار ماهر یا نیمه ماهر میخواهم برای سبک سازی سقفهای شیروانی درست میکنن

منم که تو زندگیم از صنعت و صنعتکاری دور بودم باهاش حرف زدم گفتم من بلد نیستم ولی یاد میگیرم گفتش که ببین من وقت ندارم به کسی جوشکاری یاد بدم ها از پسش بر میایی یا نه

(منم که به تواناییهام باور داشتم چون وقت شناسو منظمم سر کار شش دانگ حواسم به کاره تو روابطم با غربیه و آشنا همیشه عالی بودم) گفتم میتونم خیالتون راحت در حالی که خودمم 50 50 فکر میکرم و گفتم کافیه بگه بیا امکان نداره ولم کنه

چون بزور از دست استاکار کنافم فرار کردم ولم نمیکرد از بس که منظم و کاری بودم

قبل از رفتنم همش نجوا می اومد که اگه برم بلد نباشم چی منکه با سنگ فرز کار نکرده ام جوشکاری نکرده ام

ولی میگفتم‌ اونش با خدا قدم به قدم بهم یاد میده

و از قضا اولین روزی که رفتیم شاگرد اصلیش اصلا گوشیشو بر نداشت که صب با ما بیاد و مهندس کلی شاکی بود از بیتفاوتی و بدقولی اینگونه افراد و براش جالب بود که من سر قرار حاضر شدم و به قول کتاب آیین دوست یابی اولین بله را گرفتم

روز بعد که شاگردش اومد به به دیدم هم زبان خودمه و گفت خیالت راحت بلدم نباشی یادتت میدم

و ادامش همش هدایتی و قدم بقدم پیش رفتیم که کلی اتفاقات عالی و پیشرفت تو کارم داشتم

قبل از ورود به چالش ها توانایی هامو یادآور میشم و جاهایی که توکل کردم و خدا راه را برام هموار کرده

و یک ذهنیتی از اینکه کجا بودم و تا الان کجا آمده ام که همش هدایتی بوده ترسم از چالشها کمتر و کمتر میشه و راحتتر واردش میشم

شاید جوابم مناسب سوال داستان نبوده باشه

ولی نزدیک بود فک کنم

همیشه شادو موفق و پیروز و ثروتمند باشید

استاد عزیز و همه دوستان