ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 2

بنام خداوند مهربان

سلام به استاد عزیز و دوستان ارزشمندم

خب وقتی که چالشی برای من بوجود میاد اون نجوا در ذهن من شروع میکنه و من سعی میکنم که اعراض کنم و فکرمو روی موارد دیگه بذارم و کنترلش کنم. این سایت یه کنترل کننده موثر برای من هست . واقعا بخاطرش شکر گزار هستم.

این دید بسیار قدرتمند کنندست که این چالش فرصتی برای بهبود، یادگیری و پیشرفتم است . بخصوص در مورد چالش های بزرگ به این سبک فکر کردن واقعا فوق العادست.و بنظرم اینطور میاد که با یاد آوری این نکته که در قران ذکر شده اِعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاهُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ برای من خیلی مفیده که اینجور برای خودم تصور کنم که دنیا یه بازیه و در حقیقت ما یه فرصتی داریم که توی این بازی باشیم. مثل اینکه یه عینک وی آر زدیم و انقدر این بازی طبیعیه که ما باورش کردیم بصورت صد در صد و اصلا حقیقت خودمونو از یاد بردیم . و در یه زمان مقرری به راحتی عینک وی آر از روی چشم ما برداشته می شه و می گیم وااااو پسر ، عجب بازی بود واقعا داشتم زندگیش می کردم.

خب حالا توی این بازی اگر قراره حرفه ای بشیم و برسیم به همون مقصودی که از طراحی این بازی مد نظر بوده ، چون قطعا معتقدیم که این بازی با منظور خاصی طراحی شده ، اونم یه طراحی با بینهایت الگوریتم فوق العاده که مو لای درزش نمیره و همه با حکمت و دلایل خاصی هستن و قوانین ثابتی وجود داره که همه شون در راهنمای بازی به ما گفته شده .

حالا بستگی داره اصلا بخوایم راهنمای بازی رو بخونیم یا اینکه بخوایم با آزمون و خطا جلو بریم.

البته این بازی یه راهنما هم داره که بصورت پیشفرض برای همه فعال هست و در هر موقعیتی توسط یه عنصری توی بازی به ما این راهنمایی منتقل میشه ، توسط تمام عناصر بازی امکان دریافت اون راهنمایی و هدایت ها وجود داره فقط اگر جنس اون راهنمایی ها رو بتونیم تشخیص بدیم .

خب حالا میرسیم به این بخش که چالش ها چیا هستن؟

چالشها یه وسیله برای لول آپ هستن اگر بخوایم یه سطح بالاتری از بازی رو تجربه کنیم راهش باز کردن درهای بسته و وارد شدن در اونها هست که منتهی میشن به یه سطح بالاتر از بازی ، حالا وارد این چالش که میشیم ، توی مسیر ما خودمون هم تغییر میکنیم ، جوری که وقتی چالش تموم میشه ما دیگه اون قبلیه نیستیم ، یه سری قدرت و ایده به ما اضافه شده ، و حالا که وارد لول بالایی میشیم دیگه اون چالشای مرحله قبل برامون ساده تر شدن و دیگه چیز وحشتناکی به نظر نمیان.

حالا ما با تجربه شدیم و محیط ما هم عوض شده ، الان دوباره اگر هوس لول آپ به سرمون بزنه خودمون میریم به درهایی که بسته هستن و برای ما جذابیت دارن سرک میکشیم ، یعنی اگر زرنگ باشیم صبر نمیکنیم انقدر بریم و بریم تا اینکه یه چالشی درست بیوفته جلوی پامون ، خودمون دنبال چالش میگردیم و اتفاقا اینجوری اون مدل چالشی رو که میپسندیم انتخاب میکنیم نه اینکه صبر کنیم یه چالش به ما داده بشه ، هر چند اونم فرصته پیشرفته ولی وقتی خودمون چالشو انتخاب میکنیم از قدرت انتخاب و اشتیاقمون هم کمک میگیریم .

برای من وقتی اینجوری به زندگی نگاه میکنم ، راحت تره که چالش ها رو چیز خوشایندی ببینم

آخرین چالشی که داشتم و سربلند بیرون اومدم ، چالش تدریس زبان انگلیسی از کتابی بود که خودم نخونده بودم ، خب یاد حرف استاد افتادم که وارد شو و نترس و هرچی کتاب لازم باشه میخونی ، هر قدر تحقیق و پژوهش که لازمه انجام میدی و از عهدش برمیای ، و همینم شد ، درسته که در طول چالش گاهی استرس داشتم ، گاهی از وقت خوابم میزدم و روی درس فردام کار می کردم ، ولی انجامش دادم و راحت بود .

حالا احساس بهتری دارم . فکر میکنم از عهده ی هر کاری که بخوام و اراده کنم برمیام. احساس میکنم توانا هستم .به یه مقداری از خودباوری دست پیدا کردم و خودمو تحسین میکنم.

بیشتر احساس میکنم که این میشود که میشنویم ، شدنیه !

مزیت اصلی که چالش داره اینه که یاد خدا میندازدمون. و سبب میشه یه سری درسای توحیدی رو که از استاد گرفتیم مرور کنیم. بیشتر به الخیر فی ما وقع فکر کنیم ، بیشتر بریم سراغ توکل و درخواست از رب العالمین ، سعی کنیم ایمانمونو قویتر کنیم ، سعی کنیم یاد بگیریم که خیلی نباید سخت بگیریم ، یاد بگیریم تنها رها نشدیم و کمک کننده ای هست که شکست نا پذیره و اصلا خودش بهمون گفته بهش توکل کنیم ، یعنی بهش وکالت بدیم که اون با راهنمایی هاش و با برنامه ریزی های فوق العادش و با همزمانی هاش و با بینهایت دست هاش کمک کنه ما رو .

اصلا چالش یه بهانست ، چون خودش در حل اون کمکمون میکنه ، خودش همه کاره هست ، اصلا ما به خودی خود مگه قدرت وعلم و بینشی داریم؟پس فقط یه بهانست که یاد بگیریم که اون هست ، توکل رو تمرین کنیم و لذت ببریم از وجود چنین خالق همه چی تمومی.

دارن اذان ظهر میگن.

الهی قربون این رب العالمین برم که الحق شایسته پرستشه.

میپرستمت ای زنده قدرتمند شکست ناپذیر ، ای هادی و عطا بخش بدون منت.

تو فوق العاده ای .

شکر بی نهایت که ما رو به این زمین زیبا دعوت کردی ، برای اینکه رشد کنیم و سعیمونو بکنیم بیشتر و بیشتر به تو شبیه بشیم .

مرسی استاد برای این بحث عالی.

حتما کامنتای دوستان هم مکمل فوق العاده ای هست برای این بحث.

الهی شکر