ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 2

با سلام به استاد مهربون و دوست داشتنی که سالهاست با اموزش های شما سعی کردم و تلاش کردم که ادم بهتری باشم و با خدا اشتی کنم

استاد من در مقابل چالش های زندگیم بسیار بهم میریزم گریه میکنم عصبی میشم و در روزهای اول حتی دلم میخواد دنیا تموم بشه دلیلش هم خودم میدونم چون کلی اشغال زیر مبل قایم کردم و هر روز بیدار میشم و با همون حس های خشم و نفرت که درمورد چند نفر توی زندگیم دارم که متاسفانه من بهشون اجازه دادم بهم ضربه بزنن و الان که همشون از زندگیم رفتن من هنوز نتونستم اونا رو ببخشم و ساعتها فایلهای شما رو گوش میکنم و تمرینات رو انجام میدم تا بتونم اون ادمها رو ببخشم و رها کنم و بپذیرم که من خودم با نداشتن حس لیاقت با ترسیدن با ضعیف بودن و با نداشتن ایمان واقعی به خدا اجازه دادم که این ادمها به من ضربه بزنن و روزی که من بتونم این ادمها رو ببخشم و رها کنم قطعا میتونم خیلی خیلی بهتر و با ارامش با چالش های زندگیم روبرو بشم چون دیگه پر از خشم و نفرت نیستم

اولین چالش زندگی من در حال حاضر مهاجرته که با اینکه ارزوی چندین ساله ی منه الان که در این مسیر قدم برداشتم و خیلی بهش نزدیک شدم خودم کار و متوقف کردم و ترس تمام وجودمو‌گرفته و حس میکنم دیگه ضعیف تر از اونیم‌که بخوام دوباره از صفر بسازم زندگیمو اونم تنهایی با اینکه هر چی که توی کشور خودم ساختم تنهایی ساختم و خودم بودم و خودم ولی باور های درستی برای مهارجرت ندارم که دارم روش کار میکنم استاد

سوال اول

چه نعمت هایی این چالش برای من بوجود میاره ؟

اول از همه رسیدن به رویای زندگی در امریکا که حدود 10 سال پیش زمانی که هنوز انقدر پر از خشم نبودم داشتم و همیشه تنهایی ارزویی بود که منو پر از هیجان و حس خوب میکرد و هر وقت میخواستم برای خودم تابلو ارزوها درست کنم اولین عکس عکسه یه هواپیما بود که از زمین بلند شده بود و وقتی نگاش میکردم خودمو تو اون هواپیما میدیدم که دارم میرم امریکا

انقدر سالها من این فرکانس و‌به جهان هستی فرستادم که امسال به طور معجزه اسایی مسیر مهاجرت من درست شد و‌من اگر بخوام میتونم چند ماهه دیگه از ایران برم ولی الان پر از ترس شدم و میدونم دلیل مهمش اینه که تو دوسال گذشته که طبیعت داشت منو از ناخواسته های زندگیم جدا میکرد تمرینات و رها کردم ایمانم ضعیف شد و شرک همه ی وجودمو گرفته بود طوری که منی از سال 96 توی تلگرام با شما اشنا شدم و شروع کردم کار کردن روی خودم و کلی پیشرفت مالی کردم و جایگاه اجتماعیم کلی تغییر کرد ولی ضعیف شدم به طوری که بیمار شدم استاد و خیلی فرکانسم پایین اومد متاسفانه و با چشمهای خودم میدیم نتیجه ی اومدن در مدار پایین و هر لحظه فقط و فقط حرفهای شما یادم میومد ولی خوب خیلی سخت بود دوباره ایمان بیارم دوباره تو مسیر قرار بگیرم اینا رو نوشتم اول برای خودم که بدونم چرا انقدر اضطراب دارم و الان که دوباره وارد این مسیر شدم از این مسیر پر از ارامش خارج نشم و برای دوستانی که دارن روی خودشون کار میکنن که از ناخواسته های زندگیشون جدا بشن خیلی خیلی مراقب باشید زمانی که اون مسیر شروع شد بیشتر از هر وقتی باید روی خودتون کار کنید و ایمانتونو به خدا نشون بدین وگرنه همون روزهایی که خودتون ارزو کردین که بهش برسید تبدیل به سخت ترین روزهای زندگیتون میشه

استاد من 2 ماهه که برگشتم به مسیرم و از صبح تا شب دارم فایلهای رایگان سایت و گوش میدم تا خودمو پیدا کنم مسیرمو و از همه مهمتر باورهای اشتباهمو و خدا رو انقدر حالم خوبه که اصلا دلم نمیخواد از سایت برم بیرون دلم میخواد دوره ی عدم احساس لیاقت رو که قطعا بهش نیاز دارمو‌به عنوان عیدی برای خودم بخرم و ایشالله عید روش کار کنم

سوال دوم

برچه ترس هایی غلبه میکنم ؟

ترس اینکه سنم بره بالا و به رویای خودم نرسم

ترس اینکه هیچ وقت زندگی تو یه کشور دیگه رو تجربه نکنم دنیا رو نبینم مثل بچه گیام از ته دلم ذوق نکنم دیگه من عاشق سفر کردن و ماجراجوی ام استاد

سوال سوم

توکل من چقدر بیشتر میشه

قطعا وقتی بتونم به ارزوم برسم چون خودم خوب میدونم خدا لحظه به لحظه منو هدایت کرده و ادمهایی رو فرستاده تا بهم کمک کنن که بتونم‌ مهاجرت کنم اونم به بهترین شکل بعد از این مهاجرت قطعا من تمام ایمان از دست رفته ام رو دوباره بدست میارم حتی خیلی خیلی بیشتر از قبل که هر لحظه حس میکردم خدا تو‌وجودمه (کاش تو روزای سخت بیشتر مزاقب ورودیهام بودم تا انقدر ایمانم و توکلم ضعیف نمیشد )

سوال بعدی چه تواناهایی در من بوجود میاد ؟

توانایی صحبت به یه زبان دیگه

توانایی ساختن یه زندگی جدید به امید خدا حتی ساختن یه خونواده ی خوب

توانایی کشف زندگی درک زندگی و تجربه های جدید

در نهایت استاد با هیچ کلمه ای نمیتونم از شما تشکر کنم برای اینهمه رشدی که در کنار شما داشتم و اینکه من بعد فوت مادرم خیلی رشد کردم چون خیلی تنها شدم و زندگی بهم یاد دادکه باید روی پاهای خودم واستم و دستمو به زانوی خودم بگیرم ولی واقعا با خدا قهر کردم چون سنم کم‌بود و‌پذیرش نبودنه مادر و نداشتم و این شما بودین که منو دوباره با خدا اشتی دادین

براتون بهترینها رو ارزو میکنم