ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 2

به نام خدا

سلام … متاسفانه در حال حاضر داغ داغ با چالشی برخورد کردم که حدود 60٪ 70٪ نتونستم خودم رو کنترل کنم و ناراحتم. حس های قربانی بودن و اینکه کنترل زندگیم مدام از دستم خارج میشه نمیتونم ریشه ای مشکل رو حل کنم و این موارد همیشه تا آخر عمر باهامه .

چالشم اینه : من یه باوری که توی تمام اطرافیانم دیدم و برام پاشنه آشیل بزرگ شده اینه بچه داری به داری (به دار آویزونی از شدت رنج ) همه هم تصدیق میکنن الان که دوران خوشیه بعدا بدترم میشه! تا آخر عمر حتی بچه بزرگ هم بشه باز مادر براش غصه میخوره و درگیره ( جالبه همین آدما با همین نگرش بعدش اصرار دارن تعداد بچه ها زیاد باشه بهتره! خود درگیری دارن!) من با این حرفا هر روز بزرگ شدم . مثلا الان که به خاطر دختر 3 ساله ام مجبورم سرکار نرم همش حس منفی به چالشم دارم .حس قربانی بودن ، تو خونه زندانی شدن ، حس مزاحم بودن دخترم و … . انصافا چند روزی اولش سعی کردم درست برخورد کنم طبق قانون عمل کنم ولی مثه نمودار سینوسی مدام انرژیم ته میکشه و دوباره به زور دنبال راه حلم بلند بشم دوباره .

مرحله اول : چالش من : هماهنگ شدن با دخترم و در کنارش زندگی مورد علاقه ی خودم را نداشتن

مرحله دوم : اگر بتونم موفق بشم که در کنار دخترم یسنا خوش بگذرونم و از وجودش لذت ببرم و به سرکار مورد علاقم آزادانه برم شادترم . من مهارت مادر بودن رو بهتر کسب میکنم . به نظرم مادری شادتره که برای خودش ارزش بیشتری قائل شده باشه ، مادری کم توقع تره که به موقع به خودش رسیده باشه ، مادری عشق بیشتری به بچه اش میده که خودش لبریز از عشق شده باشه … من میتونم با داشتن دخترم این باور محدود کننده قربانی بودن رو تبدیل کنم به باور قدرتمند کننده که دخترم نعمته و شادی زندگیم رو بیشتر میکنه ، دخترم با خنده هاش ، با بازی هاش ، با حرفای صادقانه اش به من یاد بده شاد بودن نیاز به آدار وادار نداره خیلی میتونه ساده ایجاد بشه و دیدن این سادگی هم مهارته و هم نعمته …

مرحله سوم : من یه بار قبلا هم این چالش برام به وجود اومده بود و وقتی دل از کار قبلی ام کندم ، ایده های الهی بهم الهام شد و مسیرم عوض شد . با این دید حس میکنم این چالش هم میتونه به دلیل یه اتفاق بهتر باشه .

با این اوصاف پس من باید همون مسیر قبلی رو برم یعنی دل کندن و تموم کردن کارم (خیلییییی برام سخته) … از قرآن هدایت خواستم و برام سوره توبه اومد :

بَرَاءَهٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِکِینَ

ﺍﻳﻦ [ ﺍﻋﻠﺎمِ ] ﺑﻴﺰﺍﺭﻱ ﻭ ﻟﻐﻮ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻳﺪ .(١)

فَسِیحُوا فِی الْأَرْضِ أَرْبَعَهَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللَّهِ وَأَنَّ اللَّهَ مُخْزِی الْکَافِرِینَ

ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ، ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺎﻩ ﺣﺮﺍم ﺭﺍ [ ﺩﺭ ﻛﻤﺎﻝ ﺁﺯﺍﺩﻱ ﻭ ﺍﻣﻨﻴﺖ ] ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﮔﺮﺩﺵ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﺎﺟﺰ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ [ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻭﻳﺪ ] ﻭ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﺭ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ .(٢)

وَأَذَانٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الْأَکْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ وَرَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ وَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِینَ کَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِیمٍ

ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﻠﺎﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩم ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺣﺞ ﺍﻛﺒﺮ ﻛﻪ : ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭﻧﺪ [ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺗﻌﻬﺪﻱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ] ; ﭘﺲ [ ﺍﻱ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ! ] ﺍﮔﺮ [ ﺍﺯ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺷﻜﻨﻲ ﻭ ﺧﻴﺎﻧﺖ ] ﺗﻮﺑﻪ ﻛﻨﻴﺪ [ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﻮﻳﺪ ] ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﻱ [ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﻱ ﺑﻪ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﻠﺎم ] ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﻴﺪ ، ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﺎﺟﺰ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ [ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻭﻳﺪ ] ; ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ، ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﻣﮋﺩﻩ ﺩﻩ .(٣)

إِلَّا الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ یَنقُصُوکُمْ شَیْئًا وَلَمْ یُظَاهِرُوا عَلَیْکُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَىٰ مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ

ﻣﮕﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻴﺪ ، ﺳﭙﺲ ﭼﻴﺰﻱ [ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺭﺍ ] ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻜﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺣﺪﻱ [ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺭﺍ ] ﺑﺮ ﺿﺪ ﺷﻤﺎ ﻳﺎﺭﻱ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ ، ﭘﺲ ﺑﻪ ﭘﻴﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﺪﺗﺸﺎﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﻴﺪ ; ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ .(4)

●کلید های من از آیه : از کارم لغو پیمان کنم ، در زمین گردش کنم خوش باشم و لذت ببرم با انجام کارهای لذت بخش، کارهایی که دستمه تا آخر انجام بدم و وفادار باشم که خداوند پرهیزکاران را دوست دارد .

خدایا دستم رو بگیر ، هدایتم کن ، مسیر را برام هموار کن که من فقیرم به کمکت

عاشقتونم … خدا یار و یاور همتون