ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 2

سلام استاد عزیزم و همه دوستان ک کامنتاشون خیلیییی بینظیر هس و خیلی تاپیر گذار

قبل تر ها است همیشه از استاد تو فایلها میشنیدم تاکید داشتن کامنت هارو مطالعه کنین خیلی بهتون کمک میکنه من یه مقداری مطالعه میکردم همونموقع تاثیرگزاریشو روی ذهنم حس کردم.فوق العادن مخصوصا داستانهاو الگوههای موفقیت در خانواده صمیمی عباسمنش ک من تا کل کامتارو نخونم نمیتونم بیخیالشون بشم.عین یه کتاب داستان با کلی تجربه نوشته شده واقعا خیلی جنسشون خوب و فرکانسش طوریه من همون لحظه از موفقیت و دستاوردای دوستان اشک میریزم خیلی بمن کمک کردن همین تجربه ها و تمرین هایی ک دوستان انجام میدن.

من سوال رو کامنت نمیکنم فقط جواب تمرین هارو تا جایی ک حضور ذهن دارم یادداشت میکنم.

من تا قبل اشنایی با استاد خوب در مقابل چالش ها خیلی واکنش بد نشون میدادم و از کوره در میرفتم ولی بعد اشنایی با استاد جان خیلی میتونم کنترل ذهن انجام بدم و تنها چیزی ک اون لحظه به ذهنم میرسه ارامش خودم رو حفظ کنم البته فورا این اتفاق نمی افته نجوای شیطان هس به همراه اینکه من دارم تمرکز میکنم اولین مرحله بها ندادن و انرژی ندادن ب اون چالش هس.

کمی ک اروم شدم میگم خوب این داستانی ک برام پیش امده حتما درسی برای من داره پس فعلا سعی میکنم بزارمش کنا تا سر فرصت فکر کنم چ راه حلی براش میتونم پیدا کنم

البته از باز گو کردن اون اتفاق پیش دیگران کلا خودداری میکنم چون میدونم کاری از کسی بر نمیاد جز اینکه دوتا حرف از رو نادونی بزنن و قضیه برای من ریشه دار بشه.شاید باورتون نشه همین بها ندادن و اعراض کردن از اون چالش تقربا 70 درصد ب خودی خود حل شده یعنی جوری از سر راهم میرن کنار انگاری اصلا وجود نداشتن.چالش های بزرگتر ب زمان بیشتری احتیاج دارن ولی کلا اولین قدم من حفظ کردن ارامشم هس و خدارو شکر جدیدا مهارت خوبی پیدا کردم.

یه داستانی همین الان ب ذهنم رسید بنظرم مربوط میشه ب همین تمرین

چند سال پیش من بر اثر سانحه ایی پام دچار نقض شد پ مجبور بودم تو خونه استراحت داشته باشم چون جایی مشغول ب کار بودم و اون اتفاق افتاد قرار شد کارفرما تمام هزینه این اتفاق رو پرداخت کنه یه جورایی هم هوامو داشته باشه.زمان میگذشت و هم در پی درمان و مشکلی نداشتیم جز بیکاری همسرم چون مجبور میشد گاهگداری کارشو ول کنه بیاد ب کارای من کارای بیمارستان رسیدگی کنه چون کارش تق و لق شده بود حقوقشم سرو ته نداشت ما اینجا از نظر مالی اذیت شدیم.و کارفرمای ما هم راضی نبود بمن حقوق بده این مدت بیکار شدنم و فقط میگفت هزینه درمان.همسرم گف تو پات دیگه پا نمیشه کلا ناقص شد میخوای قانع بشی به درمان منم گفتم اره پام خوب شه کافیه.همسر منم تحت تاثیر حرفای مردم هر روز میومد میگف بیا شکایت کنیم دیه پاتو بگیریم منم گفتم نه من اینکارو نمیکنم بهر حال اتفاق بود ولی اون کلا پیگیر بود.بعد یه چندباری هم من ب کارفرمام گفتم من بیکار شدم چون بیمه نبودیم و اون قسمتی ک سانحه اتفاق افتاد کلا غیر قانونی بود.زمان میگذشت ما تو فشار مالی قسط و اجاره هم داشتیم ولی این کار فرمای ما اصلا سر کیسه رو شل نمیکرد حداقل کمکی بما بکنه.گذشت و گذشت دیگه شوهرم مصمم شد شکایت کنه و منم گفتم هر کاری میخوای انجام بده واقعا دیگه اینهنه اصرار کلافم کرده بود.ما شکایت کردیم ی وکیل گرفتیم و پرونده تو جریان افتاد من کلا زیاد پیگیر نبودم همسرم صبحا از کارش میزد دنبال کار دا گاهو پاسگاه من همچنان ریلکس چون روی اون پولی کلا هیچ حسابی با نمیکردم.همسرم هر روز میومد میگفت کلی پول میگیرم ازین حرفا بقول معروف ذوق داشت.دیگه خیلی گرم شده بود تو دل تابستون خونمون گرم ما کولر هم نداشتیم پای منم باند و گاز اینا داشت خیلی اذیت میشدم روزا پی هم میگذشت رسید به روزی ما دادگاه داشتیم و من روبرو شدم با کارفرمایی ک کلا رابطه ی خوبی داشتیم تو فروشگاه خیلی صمیمی بودیم یجورایی نتونستم سرمو بلند کنم.جلسه دادگاه تموم شد ما امدیم خونه دیدم وکیل زنگ زده بمن میگه تو ب کارفرما امضا دادی ک هیچ شکایتی نداری؟؟گفتم من!ن بابا اصلا همچین برگه ایی بمن نداد.و گفت متاسفانه از شما امضا داره و پرونده مخطومه اعلام میشه من موندم و ی دنیا غم گفتم چی امکان نداره چطور ممکنه،قطع کردیم و من اشکام جاری شد گفتم خدایا اخه چرا چیشد نیم ساعتی از پنجره اتاقم رو ب اسمون گفتم درسته شاید امروز هوا ابریه از نظر من ولی میدونم یه روزی خورشیدم طلوع میکنه.بلند شوم و بساط غم رو جم کردم گفتم اتفاقیه ک پیش امده من الان کاری از م برنمیاد.حالا اون زمان اعتقادم عین الان نبود نماز میخوندم صحبت میکردم ولی کلا قلبم باز نشده بود اونم فکر کنم بخاطر ترس جهنم اینا بود میخوندم.

من کلا راجبش دیگه صحبت نکردم حتی باهمسرم بمن میگفت چقد تو بی عار هستی گفتم بنظرت چکاری ازم ساختست.حالا اون کارفرمای ما نگو برگه ایی رو اورده بود موقعی ک بیمارستان بودم بمن گفتم این مال بیمه هس ب دروغ امضا کردم البته فکرشو نمیکردم همچین کاری با من بکنه چون خیلی دم از خدا و نمیدونم ائمه اینا میزد.بهر حال اشتباه منم بود هر چقد اعتماد باشه باید اول میخونمدمش

این قضیه گذشت ومن فردای اون با ریلکسی کامل رفتم خونه دخترخالم صحبت باز شد گفت چیکار کردی گفتم هیچی طرف نامردی کرد امضا گرفت بعدش قههههه خندیدم واقعا بیخیالش شده بودم.گفتن چیییییی گفتم ارهههه بیشنر تعجبشون از خنده های من و شادی من بود نمیدونم چطوری انقدر راحت کنار امدم در صورتی ک نصف پول وکیل رو داده بود بهر مشکلات مالی ما هم همچنان سرجاش بود.فردای همون روز بعد روزی ک خونه دخترخاله بود از یه شماره ناشناس زنگ زدن گفتن خانم بابایی گفتم بله.شما راجب پرونده سانحه رضایت دادید گفتم نه گفت ما هم تعجب کردیم چطور ممکنه پرونده ب این سنگینی و اتفاق ب این بدی پای شما کلا درب و داغون شد بدون اینکه مبلغی دریافت کنید رضایت دادید.از کلانتری بودن ربطی ب دادگاه و دادسرا نداشت.اصلا نمیدونم چطور شد پیگیر شدن.من فورا زنگ زدم ب وکیلم اونم در جریان نبود بیخبر از همه جا.گفت باشه پس من میرم پیگیر میشمو اینطور شد پرونده بطور معجزه اسایی دوباره ب راه افتاد.دوباره قرارهای دادگاه و دوباره کارفرما اعتراض زد و من همچنان بدون هیچ استرسی برعکس همسرم و اطرافیانم کلا انگار دیگه گفتم اگه این پول مال من باشه خودش میاد.مراحل طی میشد و یروز تو راهرو دادسرا نشسته بودیم مادر همسرمم برای شاهد باید میومد از یه شهر دیگه من همچنان خنده کنان صدام پیچید و همسرم بهم گفت چخبرته ساکت شو دیگه یعنی بیشتر از ریلکس بودنم حرصشون میگرفت.گذشت و خودتون میدوتید دیگه مراحل این دادگاها چطوریه.خلاصه بعد از کلی امدن رفتن پرونده بنام من تموم شد و تقریبا 5 سال پیش 120 میلیون کارفرما جریمه شو.ختم کلام نامه تمام.

و این بود داستان من و کنترل ذهن و بیخیال بودن و تبل بیخیالی رو زدن کلی پول ک همه مشکلاتم رو یکباره بلعید.

تجربه ایی بود دوست داشتم ب اشتراک بزارم و این درسی شد و هس برای اینکه تو هر شرایطی باید حالمو خوب نگهه دارم و نزارم طمع و ولع چیزی منو دلخوش کنه.

بدورد استاد عزیزم ک با گذاشتن این تمارین و فایلها زندگی رو بمن هدیه داد.زندگی از جنس ارامش و کنترل ذهن هنگامی ک شیطان حمله میکنه میخواد عشق الهی رو از من دور کنه.

یا حق