ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

به نام کسی که هرلحظه عاشق و عشق منه

سلام به بهترینها و ناب ترین های جهان

اول از هرچیزی باید بگم واقعا مهمترین و بهترین و ساده ترین تمرینی که ممکنه خیلی اوقات یادمون میره باید انجام بدیم همین داشتن احساس خوبه که مهمترین وظیفه در هرشرایط و موقعیت برا ما آدمهاست

من تا چندروز پیش میدیدم دارم هی تمرینات کاری خودم و اینجا رو مرور میکنم هی میری تو کار خودم عملکردهایی میکردم واقعا هم قدم برمیداشتم و کارهایی انجام میدادم اما مدام با خودم میگفتم چرا من نمیتونم این مسائل حل کنم

– چرا من نمیتونم یه راه حل پیدا کنم

تا اینکه بعد از اینهمه زور زدن و تمرین های مختلف و تقلا یهو به خودم اومدم گفتم خدایا من همش خودم دارم با کلام و احساسم میگم من دنبال مشکل هستم بجای راه حل

و شکرخدا با کمک دوره شیوه حل مسائل بخصوص جلسه آخر واقعا حال منو زیبا کرد و چقدر باعث میشه که یه عالمه از اون آگاهی ها و ایده هایی که داشتیم رو بتونیم بکار بگیریم چونکه پای احساس خوب اومد وسط

من خودم یه رفتار و حرفی که تو رابطه الانم چندروز پیش انجام دادم تا یکی دو روز اول همش با خودم میگفتم عجب اشتباهی کردم اما بعدش که همین الانم میگم نععع هیچ اشکالی نداره من دارم یاد میگیرم

یا هروقت یه اشتباه ناخواسته ای در ارتباطم میکنم خیلی زود میتونم ذهنمو جمع کنم چونکه میگم من که نیتم خوبه پس دیگه سرزنشی ندارم واقعا این چندماه اخیر خیلی رشد کردم و خیلی رهاتر شدم که من میتونم خیلی ریلکس زندگی کنم و از چندروز پیش با وجود این تکاملم در رابطه چندبار اشتباهات کوچکی که نباید میکردمو کردم البته ناآگاهانه و ناخواسته

اما دیگه احساس سرزنش خاصی نداشتم

و چقدر الان بهتر متوجه میشم که اشتباهات من میتونه از شخصیت من جدا باشه

مرحله اول:

اشتباهی که اخیرا مرتکب شدم چیه؛

یه حرفی که منطق هم داشتم از درست بودنش به چندتا از همکاران گرامی زدم خیلی ناراحت شدن و منو‌ مورد سرزنش قرار میدادن

مرحله دوم :

توضیح بده وقتی آن اشتباه رخ داد، چه احساسی داشتی؟ چطور واکنش نشان دادی و چه برخوردی با خودت داشتی؟

آیا خودت را سرزنش کردی؛

آیا به توانایی هایت شک کردی و از ادامه کار نا امید شدی؛

یا اینکه تمرکز خود را بر درس ها و بهبودهایی گذاشتی که آن اشتباه می تواند برایت داشته باشد؟

تا یکساعت اول داشتم‌خودمو سرزنش میکردم اما بعد گفتم من که ازشون عذرخواهی هم کردم ولی بهشون هم گفتم من حرفم درست و نیتم چیه،پس چرا بخوام احساس خود سرزنشی داشته باشم و مثل گذشته مدام خودمو اذیت کنم حتی اگر در همچین مواقع ای مقصر هم باشم خیلی اوقات از گذشته خودم الگو میگیرم و میرم نگاه میکنم افراد موفق و خوشبین که اشتباهات بزرگ مرتکب شدن اما خیلی راحت تونستن زود خودشونو ببخشند و خودشونو دوست داشته باشند و به راهشون ادامه بدند اینجور اتفاقات در زندگی انسانهای زیاد و حتی موفق و بزرگ زیاد رخ داده وقتی بریم بررسی شون کنیم خیلی انگیزه و ایمان و عدم گناه بهمون میده

مرحله سوم:

چه درس هایی می توانی از اشتباه اخیر خود بگیری تا در موقعیت های مشابه آینده، عملکرد بهتری داشته باشی؟

این اشتباه چه فرصت هایی برای بهتر شدن برایت دارد؟

از چه زاویه قدرتمندکننده ای باید به این اشتباه نگاه کنی تا نه تنها به توانایی هایت شک نکنی بلکه برای بهتر شدن، انگیزه بگیری؟

وقتی من حتی حرفم بجا و درست هم باشه قبلش کمی احساس خوب و آرامش خودمو در وجودم مرور کنم و خیلی محکم اما مودبانه و با احساس دوستانه بگم اینجوری کنیم اونجوری نکنیم بهتره چونکه قدرتی و نتایجی که احساس خوب و احترام گذاشتن داره هیچی نداره و خودمم هردوتا رو بارها تجربه کردم واقعا فهمیدم ابهت و احترامی که احساس خوب برخورد مودبانه داره هیچ خشونتی به هیچ عنوان نداره

و اگه من کمی بیشتر مینشستم با خودم فکر میکردم و احساسی عمل نمیکردم حتی همون همکارانی که اشتباهات خودشونو قبول نکردن ،اما چنان با احساس رضایت شروع به کار و ایده های بسیار زیادی رو باهام در میان میذاشتند

مرحله چهارم

پس از تفکر و پاسخ به سوالات مرحله قبل، بنویس چه ایده ها و راهکارهایی داری تا آن درس ها و بهبودها را در عمل اجرا کنی؟

اول اینکه با احساس و برخورد بد چه با خودم چه با دیگران هیچ کاری انجام نمیشه اگر هم انجام بشه با زجر و بدبختی میشه که بعد کلی حسرت و احساس پشیمانی دارم از اینکه چرا مسیر رسیدن رو اینقدر برا خودم زهر کردم

بیام اول با خودم خلوت کنم و تمام احساس مسئولیت کار به عهده بگیرم هرکی کاری انجام میده یا نمیده من کار ندارم بلکه فقط به خودم فکر کنم اینجوری اتفاقا خیلی ها دست بکار میشند و دنبال رو ام میشند و این احساس مستقل بودن و قدرتمندی رو در من میبینند اونوقت نسبت به من فقط عملکرد و موفقیت دارند نه گله و شکایت و بدبختی

دارم جلسه آخر دوره شیوه حل مساله رو گوش میدم که خوب به آدم یاد میده حتی در بحران هم باید خوب فکر کرد و مهمترین کار اینه که من تمرکزمو فقط بذارم رو نقطه پایانی یعنی زمانی که مساله رو حل کردم و دارم لذت میبرم و هرچند تا الان با همیم تمرین خیلی چیزهارو در زندگیم بدست آوردم مثل یه خواسته ای که من در تمام زندگیم با تمام ایده هادر دنیا نتونسته بودم بهش برسم اما ازوقتی که اومدم از نقطه پایانی لذت بردم شاید باورتون نشه فقط بعد از 3 ماه تقریبا در دنیای واقعی من بهش رسیدم چیزی که تمام عمر نتونسته بودم بهش برسم ،واقعا این احساس خوب تجسم سازی چقدر بی نهایت قدرتمنده و الانم دارم برا بقیه خواسته ها و اهدافم ازش استفاده میکنم

بهترینهارو براتون آرزو میکنم خداقوت