ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

سلام استاد دوست داشتنی من و خانم شایسته عزیز

.

مرحله اول:

به اشتباه اخیری که مرتکب شدی فکر کن و با جزئیات آن را توضیح بده.

دوست دارم در مورد اشتباهی صحبت بکنم که خود من حتی کوچک ترین نقشی در بوجود آمدن آن اشتباه نداشته ام!!!

اشتباهات و خطاهای پرتکرار بازکنان فوتبال تیم ملی و در نتیجه شکست تیم ملی فوتبال کشورم!!!

اشتباهی که کاملا طبیعی هست و در مسابقات ورزشی غیر قابل انکار هست و باید از این اشتباه درس گرفت.

ولی چرا من از این اشتباه ناراحت بودم!! چرا قلب من از این اشتباه درد گرفته بود!!!

این خطای شناختی میتونه در جنبه های دیگر زندگی من هم وجود داشته باشه!!!

شما مثال بازیکن فوتبالی رو زدید که داخل زمین بوده و تونسته ذهن خودش رو کنترل بکنه و از این خطا درس بگیره

ولی من دارم در مورد کسی صحبت میکنم که حتی کنار زمین هم نبوده و کیلومترها از زمین بازی فاصله داشته و هیچ نقشی در این شکست نداشته!!! چرا ذهن من دچار همچین خطای شناختی میشه! کمی که مطالعه کردم دیدم که این مکانیزم قبیله ای فکر کردن کارکرد ذهن ما است که از گذشته در ذهن ما ایجاد شده. جایی که گروهی با هم متحد میشوند تا کار بزرگی را انجام دهند و این طبیعی است که موفقیت گروه برای تو با ارزش میشه… اما درسی که برای من داشت این بود که احساس شکست و ناتوانی تا چه حدی میتونه مخرب باشه که حتی برای من که تماشاچی و طرفدار هستم باعث این حجم از احساس منفی بشه که هیچ کمکی به من نکنه!!! حالا ببین چه تاثیر منفی روی عملکرد بازیکنان میتونه داشته باشه.

مرحله دوم:

توضیح بده وقتی آن اشتباه رخ داد، چه احساسی داشتی؟ چطور واکنش نشان دادی و چه برخوردی با خودت داشتی؟

حسابی عملکرد تیم رو سرزنش کردم اگه من داخل زمین فوتبال بودم حتما خیلی زود نا امید میشدم و به توانایی های خودم و تیمم شک میکردم و نا امیدانه به بازی ادامه میدادم و فکر میکردم که حتما نتیجه بازی با ژاپن کاملا شانسی بوده!!!

چهره مشت گره کرده بازیکن قطر توی دل من و خالی میکرد و راندمان من بسیار پایین میامد

مرحله سوم:

چه درس هایی می توانی از اشتباه اخیر خود بگیری تا در موقعیت های مشابه آینده، عملکرد بهتری داشته باشی؟

باید بپذیرم که اشتباه اثر مخربی در من ایجاد میکند و این بخاطر نگاه غلطی هست که به اشتباه دارم

اگه زاویه نگاه خودم را به اشتباه تغییر بدم قطعا این اشتباه میتونه آتشی در من ایجاد بکنه که حداقل نتیجه این آتش میتونه این باشه که دیگه اون اشتباه و تکرار نکنم ودر ادامه عملکرد خودم و هم بهتر بکنم همین کنترل ذهن که اشتباه کردن نتونه من و به هم بریزه خودش شاید 80 درصد کار باشه.

این اشتباه چه فرصت هایی برای بهتر شدن برایت دارد؟

حالا بعد از اینکه تونستم ذهن و کنترل بکنم میتونم تصمیم درستی برای جلوگیری از تکرار این اشتباه بگیرم میتونم دقیق تر فکر کنم و بهترین عملکرد خودم رو داشته باشم اون وقته که از عملکرد خودم راضی هستم و این احساس خوب بنزینی میشه برای ادامه این مسیر لذتبخش.

مرحله چهارم:

پس از تفکر و پاسخ به سوالات مرحله قبل، بنویس چه ایده ها و راهکارهایی داری تا آن درس ها و بهبودها را در عمل اجرا کنی؟

ایده ام اینه که بگردم کارهایی رو پیدا بکنم که از نتیجه اون میترسیدم و ذهن ام ترمز ایجاد کرده بود…

حالا دیگه با کنترل ذهن ام سعی میکنم اشتباهات کوچک تاثیری در عملکرد من نداشته باشه و تازه برای من آموزنده باشه و چیزی از درون آن بیرون بیارم که به من کمک کنه تا پر قدرت تر به مسیر ادامه بدم.